ก็ตามหัวทู้เลยครับ ผมมีแฟนใหม่แล้วรักแฟนใหม่มาก กำลังจะสร้างชีวิตด้วยกัน
ส่วนแฟนเก่าเค้าก็อยู่ของเค้า ผมไม่เคยไปทักไปคุย ไม่เคยคิดจะกลับไป

เริ่มเรื่องแล้วนะครับ
     แฟนผมคนนี้เป็นรุ่นน้องผม ปกติแล้วผมรักใครผมจะรักมาก คือให้ทั้งใจ รักแบบที่พวกคุณอ่านจะบอกว่าเวอร์ละ
แต่ถ้าผมรักใครผมจะให้เค้าทุกอย่างที่ผมมี ชีวิตถ้าแลกได้ผมก็ให้ อยากตายก่อนคนที่รัก ผมว่าเด็กๆก็ต้องเคยคิดกันบ้าง
เวลาอยู่กับพ่อแม่ถ้าท่านตายเราอยู่ไม่ได้แน่ๆ เราอยากตายก่อน คล้ายๆแบบนั้น ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคนที่ผมรักแล้วเค้า
พิการหรืออะไรก็ตามผมก็ยังรักประมาณนั้น
     แฟนเก่าผมคนนี้ผมรักเค้ามาก ตอนนั้นเราคบกันปีกว่า ๆ เองนะครับ แต่ด้วยที่ผมมาเรียนคนละจังหวัด
ทำให้เราทะเลาะกันบ้าง ส่วนใหญ่ก็จะเป็นผมชวนทะเลาะ เพราะผมจริงจังกับทุกอย่างมากเกินไปทำให้
วันนึงเราทะเลาะกัน แล้วเช้าวันรุ่งขึ้นผมโทรไปง้อ คำตอบที่ได้กลับมา คือ "ไม่" ซึ่งผมนั้นได้ยินไม่ชัด
จึงถามไปว่าอะไรนะ เธอตอบว่า "ไม่" เสียงเธอนั้นไม่ได้พูดแรง ไม่ได้ตะโกน พูดมาเหมือนคนไม่รู้สึกอะไรกันแล้ว
ผมนี่ถึงกับเคว้ง
    จากนั้นผมก็ได้ตามง้อเธออยู่ 6 เดือน ซึ่งคุยกันทุกวัน พยายามคุย และติดต่อเธอตลอด ถึงแม้จะรู้สึกเหมือนเธอ
ไม่อยากคุยกับผมเลยก็ตาม ผมไม่เข้าใจว่าทำไมอยู่ๆคนรักกันถึงได้ตัดใจเลิก และใจแข็งขนาดนี้
นั่นและครับ 6 เดือน วันสุดท้ายที่ผมคิดว่าจะเลิกง้อเธอ(ไม่ได้บอกเค้านะว่าจะเลิกง้อ) ผมถามเค้าไปว่า
ทำไมถึงไม่กลับมาคืนดีกันหรืออะไรสักอย่าง ผมจำได้คร่าวๆ คำตอบที่ได้กลับมาคือ ประมาณว่า
เค้าคิดว่าเค้าลืมแฟนเก่าได้แล้ว แต่เค้ายังไม่ลืม (ก็คือคนก่อนหน้าผม) ผมนี่หนักเลยครับ
ทุกเรื่องราวต่างๆ วิ่งเข้ามาผสมปนเปอยู่ในหัวผม วนไปวนมา คิดไปเรื่อย คิดอยู่หลายวัน
จากนั้นผมก็ยังคุยกับเค้า แต่ผมไม่ได้คุยเชิงง้อแล้วนะ คุยกันธรรมดา ๆ ไม่ได้หวังให้กลับมาแล้วแต่ก็ยังรักอยู่
    วันหนึ่งก็มีคนเข้ามาคุยกับผม เหมือนเข้ากันได้อะ คุยกันเกือบจะตกลงคบกันแล้ว
แฟนเก่าผมก็กลับมาถามว่า กลับมาคบกันมั้ย แต่ผมก็ไม่เคยบอกเธอนะว่าผมมีคนคุยใหม่แล้ว
ผมก็ถามแฟนเก่าผมกลับไปว่า แล้วลืมคนเก่าได้แล้วหรอ(หมายถึงแฟนเก่าของแฟนเก่าผมอะครับ)
เค้าบอกยังแต่จะพยายาม ด้วยความหน้ามืดตามัวอะไรไม่รู้ไม่คิดหน้าคิดหลังตอบตกลงไป
หลังจากนั้นปัญหาเกิดครับ ลืมนึกถึงคนที่เข้ามาคุยใหม่ก็กำลังจะคบกันรู้สึกดีต่อกัน
แล้วคนที่เข้ามาคุยกับผมเค้าก็ถามผมว่าคบกันมั้ย
    ปัญหาละครับทีนี้ ผมใช้เวลา 1 อาทิตย์ในการตัดสินใจ จะหาว่าผมเป็นคนโลเลก็ได้
จะด่าจะว่าผมก็ได้ แต่ผมคิดว่าผมลูกผู้ชายพอ ผมทำอะไรต้องรับผิดชอบ 1 อาทิตย์ที่ผม
ได้ใช้เวลาคิดนั้น ผมตัดสินใจเลือกแล้วว่า ผมเลือกคนใหม่ ไม่ใช่เพราะเห็นอะไรดีในคนใหม่
ไม่ใช่เพราะไม่รักแฟนเก่า แต่ที่ผมเลือกไปนั้นผมคิดว่า
                   1.คนใหม่ผิดอะไรที่จะต้องมาเสียใจ
                   2.แฟนเก่าเค้าก็บอกยังไม่ลืมแฟนเก่าของตัวเอง
                   3.คิดว่าถ้าแฟนเก่ารู้ว่าทิ้งใครมาหาเค้า เค้าจะรับไม่ได้กลัวเค้าผิดหวังในตัวผม ซึ่งถ้าเป็นผมก็รับไม่ได้เช่นกัน
                   4.ผมเสียใจกับคนที่ไม่ลืมแฟนเก่ามาแล้ว สิ่งที่ผมไม่ชอบผมจะไม่ทำกับใคร
ผมจึงตัดสินใจเลือกคนใหม่ และบอกเลิกแฟนเก่าทั้งๆที่กลับมาคบกันได้ไม่ถึงอาทิตย์

    หลังจากนั้นผมก็เลิกกับคนใหม่ คบได้ไม่นานครับ จะเล่าก็จะหาว่าผมเอาเรื่องผู้หญิงมาพูดเสียๆหาย
บอกแค่ว่าผมไม่เคยคิดนอกใจใครครับ รักใครรักจริงตลอดครับไม่เคยเอาความรักมาล้อเล่น

ถามว่าเสียใจมั้ยที่ตัดสินใจเลือกคนที่สุดท้ายแล้วทำร้ายเรา ผมตอบเลยว่าไม่เสียใจ
เพราะผมทำในส่วนของผมดีที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้ว

แล้วเวลาก็ผ่านไปนานๆ นานมากๆ ผมได้เจอกับแฟนคนปัจจุบัน กำลังจะสร้างครอบครัวด้วยกัน
รักมาก วางแผนชีวิตไว้ด้วยกันแล้ว กำลังทำงานหาเงินเพื่อแต่งงานครับ

แต่ตามหัวกระทู้เลยครับ ลึกๆผมยังคงนึกถึงแฟนเก่าเสมอ ผมก็ไม่รู้ทำไม แต่ผมก็ไม่คิดจะกลับไป
ถามว่ารักมั้ย มันยังรู้สึกดีนะครับแต่ผมว่าไม่ใช่ความรักแล้ว ผมรักคนใหม่แล้ว
ถ้าแฟนผมรู้เค้าคงเสียใจ แต่รับรองได้ว่าไม่มีอะไรไม่คิดอะไร แต่มันไม่ลืมไม่รู้จะทำยังไง
ไม่เคยคิดจะกลับไปคุยกับคบ หรืออะไรเลย

อยากรู้ว่าผมผิดมากมั้ยที่ยังไม่ลืมทั้งๆที่ใจผมมีแต่แฟนคนปัจจุบัน?
อยากรู้ว่าทำยังไงถึงจะลืมต้องถึงขั้นให้หมอสะกดจิตมั้ย?

แท็คผิดห้องหรือสะกดผิดขออภัยไว้ด้วยนะครับ