วันนี้แวะไปรับแม่กวางน้อยที่ห้างโลตัส  แล้วก้อพากันกินข้าวที่ศูนย์อาหาร
กินเสร็จก้อกำลังจะกลับบ้านแถวปากน้ำ เดินมาขึ้นรถ หยอกล้อตามประสาคนไม่ได้เจอกันหลายวัน
พอถึงรถก้อเปิดประตูเข้าไปนั่ง รถยังไม่ได้ตอดเครื่อง แอร์ยังไม่ได้เปิด หันไปมองหน้านาง
รังสีแห่งความโหดร้ายแผ่กระจายทั้งคัน ผมถามนางว่าเป็นไร ทำไมทำหน้าแบบนั้น ( น่ากลัวมากกก )
นางเลยพูดขึ้นมาว่า "ทำไมเบาะรถไม่อยุ่ในจุดที่เคยนั่ง เอาใครมานั่งรถเหรอ " ผมได้แต่อุทานในใจ
งานเข้ากรูแล้วละ เพราะเมื่อวานแอบไปดื่มกับเพื่อนมา แล้วไม่ได้บอกนาง เราเลยบอกไปว่า พอดีเจอเพื่อนเลยแวะไปส่งเพื่อน
ที่ห้อง ถามต่อว่าผู้หญิงหรือชาย นางรุ้จักไหม เราก้อบอกว่านางไม่รุ้จักหรอก เป็นผู้ชายนะ แค่นั้นแหละ ตั้งแต่อ่อนนุชมาถึงปากน้ำ
แม่กวางน้อยไม่พูดกับผมสักคน ถามอะไรก้อนิ่งเงียบ เอามือไปลูบหัว เธอก้อปัดออก  จนตอนนี้มาถึงห้องตั้งนาน นางก้อยังนิ่ง
สถานะการณ์แบบนี้ ผมควรทำไงดีครับ แค่เบาะขยับ แค่นี้ทำไมต้องโมโหขนาดนี้ ไม่เข้าใจผู้หญิงจริงๆ