สวัสดีค่ะ คือเราป่วยบ่อยค่ะแล้วก็มีคลีนิกหาหมอประจำอยู่ วันนั้นเราไปหาหมอตามปกติ คนเยอะมาก มีที่ว่างอยู่ 2 ที่ เราเลยเลือกนั่งที่เก้าอี้ตัวหนึ่งและอีกตัวเว้นว่าง ถัดจากตัวที่เว้นว่างเป็นคุณยายคนนึงค่ะ เราเห็นว่าคุณยายคนนั้นไม่ใส่รองเท้า แล้วก็ผมขาว ใส่ผ้าถุงคล้ายๆผ้าซิ่นอะค่ะ จนรู้สึกเหมือนมีคนมอง เราหันไป คุณยายคนนั้นจ้องมองเราน่ากลัวมากค่ะ ไม่ใช่สายตาแบบน่ารักหรือน่าเอ็นดูอะไร เป็นสายตาที่เรากลัวมากค่ะ จ้องเราตาไม่กระพริบเลย มองตาแข็งๆ จนเราไม่ไหว เราเลยหันไปถามว่า คุณยายมีอะไรรึป่าวคะ คุณยายคนนั้นก็ยังนิ่งและจ้องมองเราตาไม่กระพริบ จนเราพยายามไม่สนใจค่ะ แล้วนึกยังไงไม่รู้เราหันไปมองอีก คือมีที่ว่างกั้นอยู่ตัวนึงใช่มั้ยคะ คุณยายคนนั้นลากมือมากับเก้าอี้ค่ะ เหมือนจะมาจับตัวเรา มันน่ากลัวมากๆๆๆๆ ภาพติดตาถึงทุกวันนี้เลยค่ะ ตาเค้าจ้องมาที่เราไม่กระพริบแล้วมือก็เลื่อนๆๆเข้ามาเหมือนจะจับขาเรา พอเราหันไปมอง เค้าไม่มีท่าทีตกใจเลยค่ะ แต่เราตกใจค่ะว่าเค้าจะทำอะไร จากนั้นเค้าก็ค่อยๆเลื่อนมือกลับแบบเอามือขูดเก้าอี้ไปเรื่อยๆโดยที่ตามองเราไม่กระพริบจริงๆค่ะ ตอนนั้นกลัวมาก ทำไมมองแต่เราขนาดนั้น 😭😭😭 คุณพ่อกับคุณแม่ก็มีธุระเลยส่งเราไว้เดี๋ยวมารับเราเลยอยู่คนเดียว พอข้างหลังมีที่ว่าง เรารีบลุกไปนั่งเลยค่ะ ตอนเรากำลังจะเปลี่ยนที่นั่งคุณแม่เรามาพอดีค่ะ เราเล่าให้คุณแม่ฟัง คุณแม่บอกว่าคิดมาก คุณยายเค้าอาจจะมองเฉยๆเห็นอ้วนดี 55555 แต่ตอนนั้นตลกไม่ออกแล้วค่ะ เราเลยบอกให้คุณแม่ไปนั่งกับเราแล้วดูว่าคุณยายคนนั้นจะมองเราอยู่มั้ย พอเราไปนั่งข้างหลัง คุณยายคนนั้นก็หันเหลียวหลังมามองเราเลยค่ะ คือหันมาเร็วมากแล้วก็จ้องตาไม่กระพริบแบบเดิมค่ะ 😭😭 คุณแม่เราก็ตกใจมองน่ากลัวจริงๆด้วย จ้องเราตาไม่กระพริบเลยค่ะ เราเลยบอกให้คุณแม่ช่วยถ่ายรูปไว้ให้เผื่อจะมีใครรู้จักเราจะได้สบายใจขึ้นมาค่ะ จนคุณยายเข้าไปหาหมอ เค้าเดินไปหาหมอไม่มองทางเลยค่ะ มองมาแต่เรา น่ากลัวมากๆๆ จนคุณยายหาหมอเสร็จ เราถึงเห็นว่าเค้าไม่ใส่รองเท้ามาค่ะ เดินเท้าเปล่า ตรงคลีนิกจะอยู่ติดกับถนน คุณยายเค้าวิ่งข้ามถนนได้เร็วมากเลยค่ะ วิ่งเร็วมากเราตกใจเลย แล้วก็หายไปไหนก็ไม่รู้เลยค่ะเรามองไม่ทันเพราะมันก็มึดแล้ว เราเลยอยากมาเล่าให้เพื่อนๆฟังค่ะ สำหรับเราน่ากลัวมากจริงๆ ยังติดตาถึงทุกวัน หรือมีเพื่อนคนไหนรู้จักคุณยายคนนี้รึป่าวคะ 😭😭😭😭