สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรก ที่เราตัดสินใจเขียนเอามาลงในนี้ หลังจากนั่งคิดนอนคิดว่าจะเขียนดีไหม ขอบอกก่อนนะค่ะ ว่านี่คือชีวิตจริงของเราที่อาจจะน้ำเน่าบ้าง อะไรบ้าง แต่ย้ำค่ะ คือเรื่องจริงค่ะ..มีคำหยาบบ้างเพิ่มอรรถรสเนอะ
มี18+บ้างค่ะ มีวิบัติบ้างอย่าว่ากันเด้อออ
ปูพื้นเพของเราก่อนเนอะจะได้ไม่ งง กันว่าเอ๊ะ ทำไมเป็นยังงี้ ยังงั้น
เราเป็นลูกสาวคนเดียวของบ้านค่ะ พ่อและแม่เราเป็นคุณครูอยู่ รร มัธยมที่เราเรียนอยู่ เราเป็นเด็กกิจกรรม ทำนู้นนี่ตลอดมาตั้งแต่เด็ก พ่อแม่เราสนับสนุนค่ะ การเรียนเราไม่ได้เสีย ก็เลยชิวไป แต่เรื่องเที่ยวค้างคืนนี่ อย่าหวัง!! เราเรียนใกล้จบ ม6 ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ค่ะ ในชีวิตก็ว่าได้ .. พ่อเรามีเมียน้อยคะ มีมานานมาก มีจนมีลูกด้วยกันจนอายุ 11 ปี แล้ว
แม่เราจับได้.. แม่เราก็เข้มแข็งค่ะ แม่เราขอหย่า.. เพราะตอนนั้นแม่เราจะเออรี่คะ รอเราเรียนจบพอดี พ่อเราเค้าก็ตกลงนะ ตัวเรานะหรอ? ก็ช็อคเหมือนกัน เสียใจ ผิดหวังในตัวพ่อเรามาก แต่เราก็เข้าใจแม่เรานะ เรื่องของผู้ใหญ่แม่เราคงคิดดีแล้ว เขาตกลงกันว่าจะยกบ้านหลังที่อยู่ให้เรา พอเราเรียนจบแม่ก็ทำเรื่องเออรี่พอดี ตอนนั้นพ่อเราย้ายออกไปอยู่กับบ้านนู้นแล้วนะคะ แต่ตอนนั้นเราเพิ่ง 18 ไง พ่อเลยโอนบ้านเป็นชื่อแม่ แล้วสลักหลังโฉนดไว้ว่ายกให้เรา มันไวมากคะ เรางงมาก มันเคว้งบอกไม่ถูก แม่เราแต่งกับพ่อมา 20 ปี ยังเลิกกันง่ายขนาดนี้ ไอ้เราก็คิดเออเนอะสัจธรรม รักได้ก็เลิกได้ เฮ้ออออ เข้าเรื่องคะ แฮร่ แม่เราก็ชวนเรามาอยู่กับน้าที่ต่างจังหวัด แกอยากกลับมาอยู่บ้านเกิดแกมากกว่า แกชอบปฎิบัติธรรม ชวนเราไปหาที่เรียนต่อที่นู้น แม่เราเป็นคนเหนือค่ะ เราก็ไปก็ไป บ้านก็ให้ญาติๆมาคอยดูให้เดือนละครั้งแล้วเรากับแม่ก็ขึ้นเหนือ... แต่เราไม่เคยคิดเลยว่ามันจะเปลี่ยนชีวิตเราได้มากขนาดนี้
แม่เราเริ่มเข้าหาทางธรรมมากขึ้น แทบจะอยู่วัดมากกว่าอยู่บ้าน เราก็หาที่เรียนต่อใช้ชีวิตเหมือนเด็กมหาลัยทั่วไป มีเพื่อน มีสังคม เราอยู่กับน้า2คนเวลาแม่ไม่อยู่บ้าน น้าเราเป็นสาวแก่ค่ะ อิอิ
แกผลิตน้ำดื่ม ฐานะดี บ้านที่อยู่เลยเป็นหมู่บ้านคนมีกะตังเขาอยู่กัน ชีวิตเราก็ชิวไปดิ.. แต่มันไม่สุขเสมอไปค่ะ วันนึง บ้านข้างๆมีคนย้ายเข้ามาอยู่ค่ะ มันเอาสุนัขมาด้วยค่าา ขอบอกนะคะเราไม่ได้มีอคติกับสุนัขแต่อย่างใด
แต่ไม่ใช่ไอ้ตัวนี้คะ !! ตัวมันใหญ่ๆ ขนเยอะๆ น่าฟัดมาก แต่นิสัยแบบนี้มันก็ไม่ใช่ค่ะ เอ็นดูไม่ลง
วันนั้นเราแง้ม ประตูรั้วไว้นิดเดียว ย้ำนิดเดียวคะ
ได้ยินเสียงราวตากผ้าล้มดังมาก ไอ้เราก็วิ่งลงมาดู วันนั้นอยู่คนเดียวด้วย เห็นไอ้เจ้าตัวโตนี้ กลิ้งไปกับกองเสื้อผ้าเราคะ ช็อค😮คะ เราวี๊ดเลยคะ โมโหมากกกก จำได้ว่าเป็นหมาข้างบ้านมีปลอกคอด้วย หืมมมม เอาแน่โดนแน่ๆแก มันได้ยินเสียงเราวี๊ด รู้ไหมคะมันทำยังไง มันนอนหงายท้องกระดิกหางใส่เราเฉย เราก็ตะโกนใส่มันเลยว่า ไม่ได้เล่นกับแกนะเว้ย ออกไปเลยไป๊👿👿 มันก็เห่าใส่เราแล้ววิ่งออกไปตั้งหลักที่บ้านมันทันทีเลยนะ เราก็คิดวันนี้เป็นไงเป็นกัน คุยกันให้รู้เรื่องจะได้ไม่เกิดเรื่องแบบนี้อีก เราก็ไปกดออดหน้าบ้าน เพื่อนบ้านเลยคะ เค้าเปิดประตูไว้แหละ ไม่กล้าเข้ากลัวเสียมารยาท กดนานมากกกกกก ก ไก่ล้านตัว😒 ได้ยินเสียงคนเปิดประตูบ้านออกมา เป็นผู้ชายอายุอานามน่าจะ29-30 เลย ดูหน้าเขาเหวี่ยงมาเลย ทรงดูแบดมาก คือเราก็กลัวนะแต่กลางวันไง ตามเสาไฟก็มีกล้องวงจรปิดอยู่ ใจดีสู้เสือ เอาว่ะ!
เรา พี่ค่ะ หมาพี่ป่ะค่ะ ?
ผู้. อือ มีไรหรอ (หน้านิ่งมากแบบไม่ยินดียินร้าย)
เรา. อ๋อ หมาพี่มันเข้าไปบ้านหนู ทำราวตากผ้าที่หนูตากไว้เสื้อผ้าหนูหล่นมาเปื้อนหมดเลยเนี้ยพี่
ผู้. มองเราแบบระอาหรือยังไงไม่รู้ งั้นผมขอโทดด้วยนะ ส่วนเสื้อผ้าถ้าขี้เกียจซักใหม่เอาไปให้ร้านซักรีดหน้าหมู่บ้านซัก เดี๋ยวผมไปจ่ายให้ แค่นี้ใช่ไหม คือผมนอนอยู่ แล้วทำหน้าเหวี่ยงใส่เรา
เรา. คือไรของมันว่ะ มาบอกดีๆรมเสียใส่ตรูอีก เราเลยบอก พี่ค่ะ งั้นหนูเอาไปซักใหม่หมดเลยนะ แล้วหนูจะบอกให้เค้ามาเก็บเงินบ้านพี่นะคะ
ฮิฮิฮิ รู้จักเราน้อยไปแหละแค่จะบอกให้ดูแลหมาตัวเองดีๆแค่เนี้ย ทำเป็นพูดเยอะ ท่ามาก คือเราไม่ชอบเลยจริงๆนะ เกลียดคนแบบนี้มาก ดูถือตัวสุดๆ เอาเป็นว่าเพื่อนบ้านยังงี้ไม่โอ
หลังจากวันนั้น เรากับบ้านเค้าก็ไม่ได้สุงสิงอะไรกันต่างคนต่างอยู่ เพราะกลางวันเขาเหมือนจะนอน ค่ำๆเราเห็นเค้าถึงจะออกมาใช้ชีวิต 5555 มันเลยสวนกันไงดี ตอนนั้นคือไม่อยากเจอมันเลยนะ 55555 มาวันนึงน้าเราก็หยุดไปหาที่ปฎิบัติธรรมกับแม่เราต่างจังหวัด อาทิตย์นึง ช่วงนั้นเราปิดเทอมแล้ว น้าเราเลยให้ป้าที่ทำงานอยู่กับน้ามาอยู่เป็นเพื่อน ตอนตี2เกือบจะ3เราจำได้จนทุกวันนี้ ..เพลง
ดังมาก โครตดัง ดังจนเรานอนไม่หลับอ่ะ เสียงคนก็ดัง เราเลยเปิดหน้าต่างไปดูว่ามีอะไร คือคุณเพื่อนบ้านค่ะ เค้าเอาเพื่อนๆมาเต็มไปหมด คือบ้านเค้าหลังสุดท้าย ก่อนบ้านเค้าคือบ้านน้าเรา เรานี่แบบโอ๊ย. อะไรวะเนี้ย ไม่เกรงใจกันเลยหรอวะ เราก็พยายามนอนต่อไปสักพักค่ะ ประมาณ ตี 4ครึ่งมั้งงานเลี้ยงก็เลิกลา เราก็คือเป็นไหมค่ะสะดุ้งตื่นแล้วมันนอนไม่หลับอ่ะ ลุกมาเปิดม่านดู แต่วันนั้นเป็นวันซวยของเราค่ะ ซวย
ๆ ปะ สายตากับพี่เค้าพอดี หน้าต่างห้องเค้ามันพอดีกับห้องเราเลย คือเราก็ไม่รู้ไม่เคยตื่นอะไรเวลานี่ไง แต่ แต่ แต่ บอกแล้วไงค่ะ ว่าวันนั้นเราซวย เราใส่ชุดนอนผ้าซาตินค่ะ ไม่ใส่ชั้นในใดๆทั้งสิ้นไม่ชอบมันอึดอัด มันเห็นหัวนมชัดมาก นึกแล้วยังอายอยู่เลย 5555
เราไม่มั้นใจว่าเค้าเห็นมั้ยนะ พอเราเห็นเค้าเราก็รีบปิดม่านปิดไฟ นอนเลยค่ะ คิดในใจกรูเอ้ยยยย
จนวันที่น้าเรากับแม่เรากลับมาจากวัดคะ
เราก็จะเอามอไซออกไป ร้านสะดวกซื้อหน้าหมู่บ้าน ขุ่นพระ คุณพี่ข้างบ้านพี่แกตื่นมารดน้ำต้นไม้หน้ารั่วบ้านตัวเองคะ เราสตั้นเลย ปกติพี่แกจะไม่ตื่นมาตอนเช้าเวลา 3โมงเช้าเช่นนี้ เรียกได้ว่ากลางวันไม่เคยออกมานอกบ้านเลยดีกว่า หน้าตาพี่แกดูเฟรชด้วยนะ 5555 เราก็เฉยๆไม่ทักทายอะไรต่างคนต่างอยู่ กำลังจะคร่อมรถขี่ออกไป อยู่ๆเขาก็ทักเราขึ้นมา
ผู้. ตื่นเช้าจัง จะไปไหนหรอ?
เรา . เงียบงง ปกติตรูก็ตื่นแบบนี้ทุกวันไรของมันวะ อ๋อ จะไปเซเว่นคะ
ผู้ . จิงดิ ดีเลยพี่ขอติดรถน้องไปด้วยได้ป่ะ พี่จะไปซื้อของใช้พอดีอ่ะ แต่ขี่เกียจเอารถยนต์ออก
เรา. เค้าไม่มีมอไซนี่เนอะ เออบ้านติดกันคงไม่เป็นไรหรอกถึงจะเจอกันแบบไม่ดีแต่แรกก็เหอะ อีกอย่างเราจะปฎิเสธยังไงค่าาา ไม่ได้งี้หรอ 555 เราก็เลยตอบไปว่า. ก็ได้คะ !!!
ผู้. งั้นแปปนึงนะพี่ขอไปหยิบเป๋าก่อน แล้วพี่แกก็วิ่งเข้าบ้านอย่างไว ออกมาเค้าก็ทำเราเงิบค่ะ
ผู้ . น้องพี่ขอขี่ได้ปะ แขนเรานิดเดียวเอง ข้อมืออีกข้อแข็งปะเนี้ยล้มไปเจ็บตัวแน่ ดูตัวพี่ดิ
เรา. อ่อ ก็ได้ค่ะ พี่ขี่รถเป็นแน่นะ?
ผู้ . น้องครับ พี่ขี่มอไซมาตั้งแต่เรายังเป็นวุ้นอยู่เลยมั้ง พอดีพี่พึ่งย้ายบ้านมา เลยยังไม่ได้ซื้อรถแค่นั้นเองครับ
เรา.อ๋อ ค่ะๆ
ระหว่างขี่รถ เค้าก็ชวนเราคุยนะ แต่มันไม่ได้ไกลมากไง เลยถามชื่อ เรื่องนู้นนี่กันนิดหน่อย พี่เค้าชื่อติน พึ่งย้ายมาจากกรุงเทพ ไปอยู่แคนนาดามาแม่อยู่โน้น เลยขายบ้านที่นู้น มาอยู่บ้านเกิดพ่อแกที่นี่ อะไรประมาณนี้แหละ เค้าก็ขอโทษเราเรื่องหมาเค้า บอกมันชื่อ ป๊อก พันธุ์อลาสก้าไจแอ้ท เค้าเอามันมาจากกรุงเทพด้วย วันนั้นเค้าลืมปล่อยมันออกมา มันขี้เล่น เค้าบอกมันคงเหงาแหละ เค้าไม่ค่อยมีเวลา เพราะกลางคืนเค้าเป็นหุ้นส่วน ร้านอาหารเลยต้องไปอยู่นู้นไรประมาณนี้ เราก็เออออห่อหมกไป
พอกลับมาถึงบ้านเราก็ส่งพี่เค้าเสร็จ ก็เอารถเข้าบ้าน แยกย้ายกัน จนแม่กับน้าเรามาถึงบ้าน เราก็กำลังจะกินข้าวกลางวันกัน มีคนมากดออดหน้าบ้านเรา เราเลยออกมาดู ปรากฎว่าเป็นพี่ตินค่ะ ขอเรียกแบบนี้นะค่ะ รู้ชื่อแล้วเนอะ
เรา. ค่ะ?
พี่ติน. ญาติเรากลับบ้านแล้วหรอ?
เรา. งงพัก ไรของเค้าว่ะ อ๋อ น้ากับแม่คะ มีอะไรรึเปล่าพี่
พี่ติน. พี่จะมาไหว้แนะนำตัวอะ ย้ายมาจะ3เดือนแล้ว ยังไม่เคยเจอแนะนำตัวเลยมีอะไรจะได้ช่วยเหลือกันเพื่อนบ้านกันเนอะ
เรา. ลังเล น้าเราออกมาดูพอดีเห็นออกมานาน
เราขอแทนตัวเองว่า Aนะค่ะ
น้า. A ใครนะ
เรา.บ้านท้ายสุดคะ เค้าจะมาหาน้า
น้า.นิ่ง อือ เปิดให้เค้าเข้ามา
พอเค้าเข้ามาในบ้าน ก็ไหว้แม่เราน้าเราแนะนำตัว ตัวเองเสร็จสรรพ พ่อแม่เป็นใคร ทำงานอะไร 5555
แต่เค้าทำเราแปลกใจอีกละ คือเค้าไปซื้อแบรนด์ในเซเว่นมาเยอะมาก เราก็นึกว่าซื้อไว้โดปไรงี้ แต่เค้าซื้อมาให้บ้านเราค่ะ รวมถึงผลไม้ที่เค้าจอดซื้อด้วย เราก็คิดในใจเห้ยย มันรู้ได้ไงว่ะว่าน้าเราจะมา ??? แต่ผู้ชายคนนี้มีความแหลค่ะ เรารู้
พี่ติน. กำลังจะทานข้าวกันหรอครับ กับข้าวน่าทานจังเห็นแล้วหิวเลย..
น้า. เหมือนน้าเราจะถูกชะตากับเค้ามั้ง ก็เลยชวนเค้ากินข้าวด้วยกัน
พี่ติน. ขอบคุณครับน้า ชื่อน้าเราตีสนิทสุดๆ
ตอนกินข้าวก็คุยกันสัพเพเหระ ส่วนมากเค้าก็จะพรีเซ้นตัวเองสุดริทฤ ชมกับข้าวอร่อยอย่างงู้อย่างงี้ กินแล้วคิดถึงแม่เลย น้าเราก็สาวแก่ไง โอ้ยถูกชะตา แม่เราแกก็นิ่งๆนะ ส่วนเราก็กินไปเฉยๆ ทำเหมือนว่าพี่แกไม่เคยบาดหมางกับเรา ตอนเค้ากลับไป แม่เราก็เปิดเลยจ้า
แม่. รู้จักเค้าหรอa ไปสนิทกับเค้าด้วยหรอ
เรา. ไม่สนิทแม่ แต่เคยทักเคยคุย หมาเค้าหลุดมาบ้านเราเลย เคยคุยกัน ข้ามเรื่องฉะกันไป555
น้า. ดูเค้าเป็นคนใช้ได้นะ มีสัมมาคาระวะดี พูดจาดีด้วย มีอะไรจะได้อุ่นใจได้บ้าง มีเพื่อนบ้านดีๆ
แม่. อย่าไว้ใจขนาดนั้นเลย อัธยาศัยดีเกินไปหน่อย ร้อยวันพันปีไม่เห็นเคยออกจากบ้านมาทักมาทายเราอยู่ๆโผล่มาแปลก
ตอนนั้นเราก็คิดแบบแม่นะ อยู่ๆก็คุยกับเรา มาทักน้าเราแม่เราเออ แปลกจริง
แม่. อย่าไปสุงสิงมากนะ aแกโตแล้วอะไรเป็นอะไรแกคงพอแยกแยะได้ ดูเรื่องแม่เอาละกัน
คำนี้มันจี๊ดดดดด คือแม่ก็จะบอกเราเสมอ อะไรที่มันเหมือนแน่นอน ก็ไม่แน่นอนเสมอไป
ผ่านมาเราเริ่มเจอพี่เค้าบ่อยขึ้น ตอนกลางวันรึตอนเช้าแทบจะทุกวัน เราก็เฉยๆนะ ไม่ทักอะไรเฉยไป เค้ายิ้มให้ก็ยิ้มตอบ แม่เราจับตาดูตัลหลอดดดดด
ผ่านไปเดือนนึง แม่เรากับน้าเราก็จะไปเข้าวัดปฎิบัติธรรมกันเป็นเดือนๆ
น้า. Aน้ากับแม่ไม่อยู่บ้านเราอยู่บ้านดีๆนะ จะนอนก็ล๊อคอะไรให้เรียบร้อย ปิดบ้านดีๆ น้าให้ป้าที่โรงงานมาคอยอยู่เป็นเพื่อนแล้ว
แม่. อย่าออกไปไหนตอนดึกๆนะแม่จะโทรหาทุกวัน
เรา. จ้า รับปากอย่างดีชินเเล้ว เราโลกส่วนตัวค่อนข้างสูง เพื่อนก็พอมีบ้างนะ แต่จะให้ออกไปนู้นนี่นั้น นอนโง่ๆอยู่บ้านดีกว่า😂😂😂
วันแรกพอน้ากับแม่เราไป เราก็ใช้ชีวิตปกติ วันนั้นฝนตกทั้งวันหนักมากกกกก คือพายุชัดๆ
แล้วป้าที่น้าเราจ้างให้มาอยู่เป็นเพื่อนเค้า มาไม่ได้ไง เราก็แบบเห้ย ทำไมงี้อ่ะ ฉันต้องอยู่คนเดียวในสภาพอากาศงี้หรอ แต่ทำไงได้เค้ามีแต่มอเตอไซจะให้เค้าขี่รถตากฝนพายุงี้หรอ ใจร้ายยยย 5555 ก็เลยเลยตามเลยเอาว่ะ หมู่บ้านก็ปลอดภัยอยู่ ยามเยอมก็มี
ตกเย็นฝนมันก็ไม่มีท่าจะเบาเลยนะ ตกแบบเจ็ดห่าใหญ่5555 เราก็หาไรกินง่ายๆ จริงๆทำอารายไม่เป็นเลยจ้าาา กินไปดูทีวีไป ที่ห้องนั่งเล่นข้างล่างแหละ จนละครหลังข่าวจบอ่ะ มันก็ตกอยู่งั้น ไฟเริ่มตกจ้า คุณขาเข้าใจไฟตกมั้ยค่ะ ตกแล้วมา มาแล้วตก ไอ้เรามันก็กลัวนะนั่งแม่งกลางบ้านแหละ 5555 คราวนี้มันดับคะ รู้ได้ไงว่าดับค่ะ ? โทรไปไฟฟ้าคะ คือฉันกลัว เค้าบอกหม้อแปลงระเบิดใช้เวลาสักครู่ ดับทั้งหมู่บ้าน ทั้งสายอ่ะ เราก็รีบไปหาไฟฉายอย่างไว
เปิดเลยจ้า ระหว่างนั่งก็นั่งทำใจเล่นโทรศัพท์รอ
แปปนึง มีคนมาตะโกนเรียกชื่อเรา เราก็แบบเด็กต่างจังหวัดเนอะ ได้ยินคนแก่บอกห้ามขาน 5555 เอ้าเป็นใครจะขาน ฝนตกอย่างหนักใครจะมาตะโกนเรียกเราว่ะ เราก็นั่งนิ่งเลย เสียงก็ดังงั้น คราวนี้เราได้ยินหมาเห่าไง เลยเดินออกไปชะเง้อดูว่าใครมา คุณว่าใครค่ะ ? ถั่วต้มมม
อีพี่ติน นางถือร่มไว้คันกับ หมาตัวใหญ่ 1ตัว
เราก็รีบเดินออกไปยืน หน้าบ้าน
เรา. พี่มาทำไม มีไรหรอ
พี่ติน. พี่เห็นไฟดับ เราอยู่บ้านคนเดียวไม่ใช่หรอ เห็นแสงไฟส่องไปส่องมา กลัวเราจะกลัว เลยมาถามดู
เรา. อ๋อ ขอบคุณค่ะ เดี๊ยวไฟก็คงมาแหละพี่กลับบ้านเถอะคะ พูดจบเราก็จะหมุนตัวกลับเข้าข้างในบ้าน
พี่ติน. Aเดี๊ยว ให้พี่เข้าไปอยู่เป็นเพื่อนเหอะ ป๊อกก็มา
เมื่อฉันเจอเพื่อนบ้านโรคจิต!!! เจ้าเล่ห์ มาดูความแรดของผู้กันค่ะ
มี18+บ้างค่ะ มีวิบัติบ้างอย่าว่ากันเด้อออ
ปูพื้นเพของเราก่อนเนอะจะได้ไม่ งง กันว่าเอ๊ะ ทำไมเป็นยังงี้ ยังงั้น
เราเป็นลูกสาวคนเดียวของบ้านค่ะ พ่อและแม่เราเป็นคุณครูอยู่ รร มัธยมที่เราเรียนอยู่ เราเป็นเด็กกิจกรรม ทำนู้นนี่ตลอดมาตั้งแต่เด็ก พ่อแม่เราสนับสนุนค่ะ การเรียนเราไม่ได้เสีย ก็เลยชิวไป แต่เรื่องเที่ยวค้างคืนนี่ อย่าหวัง!! เราเรียนใกล้จบ ม6 ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ค่ะ ในชีวิตก็ว่าได้ .. พ่อเรามีเมียน้อยคะ มีมานานมาก มีจนมีลูกด้วยกันจนอายุ 11 ปี แล้ว
แม่เราจับได้.. แม่เราก็เข้มแข็งค่ะ แม่เราขอหย่า.. เพราะตอนนั้นแม่เราจะเออรี่คะ รอเราเรียนจบพอดี พ่อเราเค้าก็ตกลงนะ ตัวเรานะหรอ? ก็ช็อคเหมือนกัน เสียใจ ผิดหวังในตัวพ่อเรามาก แต่เราก็เข้าใจแม่เรานะ เรื่องของผู้ใหญ่แม่เราคงคิดดีแล้ว เขาตกลงกันว่าจะยกบ้านหลังที่อยู่ให้เรา พอเราเรียนจบแม่ก็ทำเรื่องเออรี่พอดี ตอนนั้นพ่อเราย้ายออกไปอยู่กับบ้านนู้นแล้วนะคะ แต่ตอนนั้นเราเพิ่ง 18 ไง พ่อเลยโอนบ้านเป็นชื่อแม่ แล้วสลักหลังโฉนดไว้ว่ายกให้เรา มันไวมากคะ เรางงมาก มันเคว้งบอกไม่ถูก แม่เราแต่งกับพ่อมา 20 ปี ยังเลิกกันง่ายขนาดนี้ ไอ้เราก็คิดเออเนอะสัจธรรม รักได้ก็เลิกได้ เฮ้ออออ เข้าเรื่องคะ แฮร่ แม่เราก็ชวนเรามาอยู่กับน้าที่ต่างจังหวัด แกอยากกลับมาอยู่บ้านเกิดแกมากกว่า แกชอบปฎิบัติธรรม ชวนเราไปหาที่เรียนต่อที่นู้น แม่เราเป็นคนเหนือค่ะ เราก็ไปก็ไป บ้านก็ให้ญาติๆมาคอยดูให้เดือนละครั้งแล้วเรากับแม่ก็ขึ้นเหนือ... แต่เราไม่เคยคิดเลยว่ามันจะเปลี่ยนชีวิตเราได้มากขนาดนี้
แม่เราเริ่มเข้าหาทางธรรมมากขึ้น แทบจะอยู่วัดมากกว่าอยู่บ้าน เราก็หาที่เรียนต่อใช้ชีวิตเหมือนเด็กมหาลัยทั่วไป มีเพื่อน มีสังคม เราอยู่กับน้า2คนเวลาแม่ไม่อยู่บ้าน น้าเราเป็นสาวแก่ค่ะ อิอิ
แต่ไม่ใช่ไอ้ตัวนี้คะ !! ตัวมันใหญ่ๆ ขนเยอะๆ น่าฟัดมาก แต่นิสัยแบบนี้มันก็ไม่ใช่ค่ะ เอ็นดูไม่ลง
วันนั้นเราแง้ม ประตูรั้วไว้นิดเดียว ย้ำนิดเดียวคะ
ได้ยินเสียงราวตากผ้าล้มดังมาก ไอ้เราก็วิ่งลงมาดู วันนั้นอยู่คนเดียวด้วย เห็นไอ้เจ้าตัวโตนี้ กลิ้งไปกับกองเสื้อผ้าเราคะ ช็อค😮คะ เราวี๊ดเลยคะ โมโหมากกกก จำได้ว่าเป็นหมาข้างบ้านมีปลอกคอด้วย หืมมมม เอาแน่โดนแน่ๆแก มันได้ยินเสียงเราวี๊ด รู้ไหมคะมันทำยังไง มันนอนหงายท้องกระดิกหางใส่เราเฉย เราก็ตะโกนใส่มันเลยว่า ไม่ได้เล่นกับแกนะเว้ย ออกไปเลยไป๊👿👿 มันก็เห่าใส่เราแล้ววิ่งออกไปตั้งหลักที่บ้านมันทันทีเลยนะ เราก็คิดวันนี้เป็นไงเป็นกัน คุยกันให้รู้เรื่องจะได้ไม่เกิดเรื่องแบบนี้อีก เราก็ไปกดออดหน้าบ้าน เพื่อนบ้านเลยคะ เค้าเปิดประตูไว้แหละ ไม่กล้าเข้ากลัวเสียมารยาท กดนานมากกกกกก ก ไก่ล้านตัว😒 ได้ยินเสียงคนเปิดประตูบ้านออกมา เป็นผู้ชายอายุอานามน่าจะ29-30 เลย ดูหน้าเขาเหวี่ยงมาเลย ทรงดูแบดมาก คือเราก็กลัวนะแต่กลางวันไง ตามเสาไฟก็มีกล้องวงจรปิดอยู่ ใจดีสู้เสือ เอาว่ะ!
เรา พี่ค่ะ หมาพี่ป่ะค่ะ ?
ผู้. อือ มีไรหรอ (หน้านิ่งมากแบบไม่ยินดียินร้าย)
เรา. อ๋อ หมาพี่มันเข้าไปบ้านหนู ทำราวตากผ้าที่หนูตากไว้เสื้อผ้าหนูหล่นมาเปื้อนหมดเลยเนี้ยพี่
ผู้. มองเราแบบระอาหรือยังไงไม่รู้ งั้นผมขอโทดด้วยนะ ส่วนเสื้อผ้าถ้าขี้เกียจซักใหม่เอาไปให้ร้านซักรีดหน้าหมู่บ้านซัก เดี๋ยวผมไปจ่ายให้ แค่นี้ใช่ไหม คือผมนอนอยู่ แล้วทำหน้าเหวี่ยงใส่เรา
เรา. คือไรของมันว่ะ มาบอกดีๆรมเสียใส่ตรูอีก เราเลยบอก พี่ค่ะ งั้นหนูเอาไปซักใหม่หมดเลยนะ แล้วหนูจะบอกให้เค้ามาเก็บเงินบ้านพี่นะคะ
ฮิฮิฮิ รู้จักเราน้อยไปแหละแค่จะบอกให้ดูแลหมาตัวเองดีๆแค่เนี้ย ทำเป็นพูดเยอะ ท่ามาก คือเราไม่ชอบเลยจริงๆนะ เกลียดคนแบบนี้มาก ดูถือตัวสุดๆ เอาเป็นว่าเพื่อนบ้านยังงี้ไม่โอ
หลังจากวันนั้น เรากับบ้านเค้าก็ไม่ได้สุงสิงอะไรกันต่างคนต่างอยู่ เพราะกลางวันเขาเหมือนจะนอน ค่ำๆเราเห็นเค้าถึงจะออกมาใช้ชีวิต 5555 มันเลยสวนกันไงดี ตอนนั้นคือไม่อยากเจอมันเลยนะ 55555 มาวันนึงน้าเราก็หยุดไปหาที่ปฎิบัติธรรมกับแม่เราต่างจังหวัด อาทิตย์นึง ช่วงนั้นเราปิดเทอมแล้ว น้าเราเลยให้ป้าที่ทำงานอยู่กับน้ามาอยู่เป็นเพื่อน ตอนตี2เกือบจะ3เราจำได้จนทุกวันนี้ ..เพลง
เราไม่มั้นใจว่าเค้าเห็นมั้ยนะ พอเราเห็นเค้าเราก็รีบปิดม่านปิดไฟ นอนเลยค่ะ คิดในใจกรูเอ้ยยยย
จนวันที่น้าเรากับแม่เรากลับมาจากวัดคะ
เราก็จะเอามอไซออกไป ร้านสะดวกซื้อหน้าหมู่บ้าน ขุ่นพระ คุณพี่ข้างบ้านพี่แกตื่นมารดน้ำต้นไม้หน้ารั่วบ้านตัวเองคะ เราสตั้นเลย ปกติพี่แกจะไม่ตื่นมาตอนเช้าเวลา 3โมงเช้าเช่นนี้ เรียกได้ว่ากลางวันไม่เคยออกมานอกบ้านเลยดีกว่า หน้าตาพี่แกดูเฟรชด้วยนะ 5555 เราก็เฉยๆไม่ทักทายอะไรต่างคนต่างอยู่ กำลังจะคร่อมรถขี่ออกไป อยู่ๆเขาก็ทักเราขึ้นมา
ผู้. ตื่นเช้าจัง จะไปไหนหรอ?
เรา . เงียบงง ปกติตรูก็ตื่นแบบนี้ทุกวันไรของมันวะ อ๋อ จะไปเซเว่นคะ
ผู้ . จิงดิ ดีเลยพี่ขอติดรถน้องไปด้วยได้ป่ะ พี่จะไปซื้อของใช้พอดีอ่ะ แต่ขี่เกียจเอารถยนต์ออก
เรา. เค้าไม่มีมอไซนี่เนอะ เออบ้านติดกันคงไม่เป็นไรหรอกถึงจะเจอกันแบบไม่ดีแต่แรกก็เหอะ อีกอย่างเราจะปฎิเสธยังไงค่าาา ไม่ได้งี้หรอ 555 เราก็เลยตอบไปว่า. ก็ได้คะ !!!
ผู้. งั้นแปปนึงนะพี่ขอไปหยิบเป๋าก่อน แล้วพี่แกก็วิ่งเข้าบ้านอย่างไว ออกมาเค้าก็ทำเราเงิบค่ะ
ผู้ . น้องพี่ขอขี่ได้ปะ แขนเรานิดเดียวเอง ข้อมืออีกข้อแข็งปะเนี้ยล้มไปเจ็บตัวแน่ ดูตัวพี่ดิ
เรา. อ่อ ก็ได้ค่ะ พี่ขี่รถเป็นแน่นะ?
ผู้ . น้องครับ พี่ขี่มอไซมาตั้งแต่เรายังเป็นวุ้นอยู่เลยมั้ง พอดีพี่พึ่งย้ายบ้านมา เลยยังไม่ได้ซื้อรถแค่นั้นเองครับ
เรา.อ๋อ ค่ะๆ
ระหว่างขี่รถ เค้าก็ชวนเราคุยนะ แต่มันไม่ได้ไกลมากไง เลยถามชื่อ เรื่องนู้นนี่กันนิดหน่อย พี่เค้าชื่อติน พึ่งย้ายมาจากกรุงเทพ ไปอยู่แคนนาดามาแม่อยู่โน้น เลยขายบ้านที่นู้น มาอยู่บ้านเกิดพ่อแกที่นี่ อะไรประมาณนี้แหละ เค้าก็ขอโทษเราเรื่องหมาเค้า บอกมันชื่อ ป๊อก พันธุ์อลาสก้าไจแอ้ท เค้าเอามันมาจากกรุงเทพด้วย วันนั้นเค้าลืมปล่อยมันออกมา มันขี้เล่น เค้าบอกมันคงเหงาแหละ เค้าไม่ค่อยมีเวลา เพราะกลางคืนเค้าเป็นหุ้นส่วน ร้านอาหารเลยต้องไปอยู่นู้นไรประมาณนี้ เราก็เออออห่อหมกไป
พอกลับมาถึงบ้านเราก็ส่งพี่เค้าเสร็จ ก็เอารถเข้าบ้าน แยกย้ายกัน จนแม่กับน้าเรามาถึงบ้าน เราก็กำลังจะกินข้าวกลางวันกัน มีคนมากดออดหน้าบ้านเรา เราเลยออกมาดู ปรากฎว่าเป็นพี่ตินค่ะ ขอเรียกแบบนี้นะค่ะ รู้ชื่อแล้วเนอะ
เรา. ค่ะ?
พี่ติน. ญาติเรากลับบ้านแล้วหรอ?
เรา. งงพัก ไรของเค้าว่ะ อ๋อ น้ากับแม่คะ มีอะไรรึเปล่าพี่
พี่ติน. พี่จะมาไหว้แนะนำตัวอะ ย้ายมาจะ3เดือนแล้ว ยังไม่เคยเจอแนะนำตัวเลยมีอะไรจะได้ช่วยเหลือกันเพื่อนบ้านกันเนอะ
เรา. ลังเล น้าเราออกมาดูพอดีเห็นออกมานาน
เราขอแทนตัวเองว่า Aนะค่ะ
น้า. A ใครนะ
เรา.บ้านท้ายสุดคะ เค้าจะมาหาน้า
น้า.นิ่ง อือ เปิดให้เค้าเข้ามา
พอเค้าเข้ามาในบ้าน ก็ไหว้แม่เราน้าเราแนะนำตัว ตัวเองเสร็จสรรพ พ่อแม่เป็นใคร ทำงานอะไร 5555
แต่เค้าทำเราแปลกใจอีกละ คือเค้าไปซื้อแบรนด์ในเซเว่นมาเยอะมาก เราก็นึกว่าซื้อไว้โดปไรงี้ แต่เค้าซื้อมาให้บ้านเราค่ะ รวมถึงผลไม้ที่เค้าจอดซื้อด้วย เราก็คิดในใจเห้ยย มันรู้ได้ไงว่ะว่าน้าเราจะมา ??? แต่ผู้ชายคนนี้มีความแหลค่ะ เรารู้
พี่ติน. กำลังจะทานข้าวกันหรอครับ กับข้าวน่าทานจังเห็นแล้วหิวเลย..
น้า. เหมือนน้าเราจะถูกชะตากับเค้ามั้ง ก็เลยชวนเค้ากินข้าวด้วยกัน
พี่ติน. ขอบคุณครับน้า ชื่อน้าเราตีสนิทสุดๆ
ตอนกินข้าวก็คุยกันสัพเพเหระ ส่วนมากเค้าก็จะพรีเซ้นตัวเองสุดริทฤ ชมกับข้าวอร่อยอย่างงู้อย่างงี้ กินแล้วคิดถึงแม่เลย น้าเราก็สาวแก่ไง โอ้ยถูกชะตา แม่เราแกก็นิ่งๆนะ ส่วนเราก็กินไปเฉยๆ ทำเหมือนว่าพี่แกไม่เคยบาดหมางกับเรา ตอนเค้ากลับไป แม่เราก็เปิดเลยจ้า
แม่. รู้จักเค้าหรอa ไปสนิทกับเค้าด้วยหรอ
เรา. ไม่สนิทแม่ แต่เคยทักเคยคุย หมาเค้าหลุดมาบ้านเราเลย เคยคุยกัน ข้ามเรื่องฉะกันไป555
น้า. ดูเค้าเป็นคนใช้ได้นะ มีสัมมาคาระวะดี พูดจาดีด้วย มีอะไรจะได้อุ่นใจได้บ้าง มีเพื่อนบ้านดีๆ
แม่. อย่าไว้ใจขนาดนั้นเลย อัธยาศัยดีเกินไปหน่อย ร้อยวันพันปีไม่เห็นเคยออกจากบ้านมาทักมาทายเราอยู่ๆโผล่มาแปลก
ตอนนั้นเราก็คิดแบบแม่นะ อยู่ๆก็คุยกับเรา มาทักน้าเราแม่เราเออ แปลกจริง
แม่. อย่าไปสุงสิงมากนะ aแกโตแล้วอะไรเป็นอะไรแกคงพอแยกแยะได้ ดูเรื่องแม่เอาละกัน
คำนี้มันจี๊ดดดดด คือแม่ก็จะบอกเราเสมอ อะไรที่มันเหมือนแน่นอน ก็ไม่แน่นอนเสมอไป
ผ่านมาเราเริ่มเจอพี่เค้าบ่อยขึ้น ตอนกลางวันรึตอนเช้าแทบจะทุกวัน เราก็เฉยๆนะ ไม่ทักอะไรเฉยไป เค้ายิ้มให้ก็ยิ้มตอบ แม่เราจับตาดูตัลหลอดดดดด
ผ่านไปเดือนนึง แม่เรากับน้าเราก็จะไปเข้าวัดปฎิบัติธรรมกันเป็นเดือนๆ
น้า. Aน้ากับแม่ไม่อยู่บ้านเราอยู่บ้านดีๆนะ จะนอนก็ล๊อคอะไรให้เรียบร้อย ปิดบ้านดีๆ น้าให้ป้าที่โรงงานมาคอยอยู่เป็นเพื่อนแล้ว
แม่. อย่าออกไปไหนตอนดึกๆนะแม่จะโทรหาทุกวัน
เรา. จ้า รับปากอย่างดีชินเเล้ว เราโลกส่วนตัวค่อนข้างสูง เพื่อนก็พอมีบ้างนะ แต่จะให้ออกไปนู้นนี่นั้น นอนโง่ๆอยู่บ้านดีกว่า😂😂😂
วันแรกพอน้ากับแม่เราไป เราก็ใช้ชีวิตปกติ วันนั้นฝนตกทั้งวันหนักมากกกกก คือพายุชัดๆ
แล้วป้าที่น้าเราจ้างให้มาอยู่เป็นเพื่อนเค้า มาไม่ได้ไง เราก็แบบเห้ย ทำไมงี้อ่ะ ฉันต้องอยู่คนเดียวในสภาพอากาศงี้หรอ แต่ทำไงได้เค้ามีแต่มอเตอไซจะให้เค้าขี่รถตากฝนพายุงี้หรอ ใจร้ายยยย 5555 ก็เลยเลยตามเลยเอาว่ะ หมู่บ้านก็ปลอดภัยอยู่ ยามเยอมก็มี
ตกเย็นฝนมันก็ไม่มีท่าจะเบาเลยนะ ตกแบบเจ็ดห่าใหญ่5555 เราก็หาไรกินง่ายๆ จริงๆทำอารายไม่เป็นเลยจ้าาา กินไปดูทีวีไป ที่ห้องนั่งเล่นข้างล่างแหละ จนละครหลังข่าวจบอ่ะ มันก็ตกอยู่งั้น ไฟเริ่มตกจ้า คุณขาเข้าใจไฟตกมั้ยค่ะ ตกแล้วมา มาแล้วตก ไอ้เรามันก็กลัวนะนั่งแม่งกลางบ้านแหละ 5555 คราวนี้มันดับคะ รู้ได้ไงว่าดับค่ะ ? โทรไปไฟฟ้าคะ คือฉันกลัว เค้าบอกหม้อแปลงระเบิดใช้เวลาสักครู่ ดับทั้งหมู่บ้าน ทั้งสายอ่ะ เราก็รีบไปหาไฟฉายอย่างไว
เปิดเลยจ้า ระหว่างนั่งก็นั่งทำใจเล่นโทรศัพท์รอ
แปปนึง มีคนมาตะโกนเรียกชื่อเรา เราก็แบบเด็กต่างจังหวัดเนอะ ได้ยินคนแก่บอกห้ามขาน 5555 เอ้าเป็นใครจะขาน ฝนตกอย่างหนักใครจะมาตะโกนเรียกเราว่ะ เราก็นั่งนิ่งเลย เสียงก็ดังงั้น คราวนี้เราได้ยินหมาเห่าไง เลยเดินออกไปชะเง้อดูว่าใครมา คุณว่าใครค่ะ ? ถั่วต้มมม
อีพี่ติน นางถือร่มไว้คันกับ หมาตัวใหญ่ 1ตัว
เราก็รีบเดินออกไปยืน หน้าบ้าน
เรา. พี่มาทำไม มีไรหรอ
พี่ติน. พี่เห็นไฟดับ เราอยู่บ้านคนเดียวไม่ใช่หรอ เห็นแสงไฟส่องไปส่องมา กลัวเราจะกลัว เลยมาถามดู
เรา. อ๋อ ขอบคุณค่ะ เดี๊ยวไฟก็คงมาแหละพี่กลับบ้านเถอะคะ พูดจบเราก็จะหมุนตัวกลับเข้าข้างในบ้าน
พี่ติน. Aเดี๊ยว ให้พี่เข้าไปอยู่เป็นเพื่อนเหอะ ป๊อกก็มา