สวัสดีเพื่อนๆ ชาวพันทิปทุกคนค่ะ  เราอยากจะมาแชร์ประสบการณ์การแอบชอบนิสิตแพทย์ ><  ให้เพื่อนๆที่แอบชอบหมอหรือสนใจกระทู้แนวๆนี้ได้รู้กันบ้าง มันอาจจะไม่ฟินมากเพราะเหตุการณ์มันเพิ่งจะเกิดขึ้นได้ไม่นาน.... แต่มันก็เป็นเรื่องจริงที่ทำเอาเราฟินนนมากๆเลยหละ
.
.
       เราเป็นนิสิตที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งของรัฐ กำลังจะขึ้นปีสองแล้ว ^^  ตอนเปิดเทอมใหม่ๆนะ เราก็จะมีกิจกรรม รับน้องนู่นนี่นั่นเยอะไปหมด แรกๆก็ไม่มีเวลาไปสนใจใครเลย ด้วยความที่เราไม่ได้อยากมาเรียนมอนี้ตั้งแต่แรก แล้วทุกวันศุกร์ เป็นวันที่เราต้องเรียนแลป.. เราก็ขึ้นไปเรียนปกติ แต่ก็เห็นเพื่อนๆดูดี๊ด๊ากันเป็นพิเศษ ก็นึกว่าเป็นอะไรกัน ปรากฎว่าหมอออค่า  นศพ เรียนแลปห้องติดกัน เพื่อนๆเรากรี๊ดหมอหนักมากก แทบทุกคนทั้งผู้หญิง และผู้ชาย? เราก็แอบตื่นเต้นนะ อารมณ์แบบไหนขอดูหน้าตาเด็กเรียนแพทย์หน่อยซิ๊ 5555 แต่ถามว่าตอนนั้นมีฟีลกรี๊ดหมอมั้ย ไม่เลยค่ะ. อ่อลืมบอกค่ะ เรามีพี่ที่รู้จักเรียนหมออยู่ที่นี่ด้วย สนิทกันพอสมควร  พี่แกซิ่วมาเรียนแพทย์มอเดียวกับเรา เราเลยได้อยู่ปีเดียวกัน ชื่อพี่จาค่ะ ... พอพี่จาเห็นเราก็เดินมาทักกันปกติ ด้วยความที่นางพูดเสียงดัง เพื่อนๆพี่แกเลยหันมามองเรา  แล้วก็มีอีกคาบหนึ่งที่เราเรียนห้องติดกับแพทย์ พี่จาเจอเราทีไรก็ทักๆคุยๆกันตลอด สรุป ในหนึ่งอาทิตย์เราจะได้เจอหมอ 2 วัน ตอนนั้นความรู้สึกที่มีให้เขานั้น เรียกได้ว่าแทบจะไม่มี 555 แต่เราจำเขาได้แม่นเลยเพราะเหมือนว่าเราเจอกันบ่อย เหมือนเขามาอยู่ในสายตาเราบ่อยมากๆ  เวลาเราเจอกันก็มองๆหน้ากัน แล้วก็เดินจากไป ก็วนๆแบบนี้ไปจนจบเทอมหนึ่ง 5555 แล้วอินี่เอาเวลาไหนไปชอบหมอหละ ฮ่าๆ เอาหละค่ะ เรื่องทั้งหมดจะนี้จะเกิดขึ้นในเทอมสองงนี่แหละ
.
.
       พอเปิดเทอมสองมา เราก็ไม่ได้เจอหมออีกเลยยยยย เพราะตารางเรียนไม่มีวันไหนเลยที่ได้เรียนใกล้ๆกันแล้ว ก็แอบเฟลนะ ตอนนั้นไม่คิดจะสานอะไรต่อความรู้สึกใดๆทั้งสิ้น เพราะวันและเวลาเรียนต่างกันมาก คงไม่ได้เจอกันแล้วหละ…  อีกอย่างคือเราคิดจะซิ่วด้วย TT จนมีอยู่วันหนึ่ง เราเห็นพี่จาโพสภาพที่ไปนั่งร้านนมกับกลุ่มเพื่อนๆนศพ ด้วยกัน เราก็เห็นเขา เราก็เลยเข้าไปส่องเฟสนางจ้า ปรากฎว่า…. ไม่มีอะไรเลยค่ะ 555 เหมือนหมอมีเฟสไว้งั้นแต่ไม่ได้เล่น หลังจากนั้นเราก็เริ่มส่องบ้าง เวลาเจอภาพที่พี่จาโดนแท็กมา ก็มักจะมีเขาอยู่ด้วยเสมอ  ตอนนี้เราเริ่มรู้สึกว่าเราชอบหมอเพิ่มขึ้นมาแล้ว จากที่แค่มองๆเวลาเดินสวนกัน
.
.
       และในช่วงเทอมสอง มันจะมีงานกีฬาที่มีคณะสายวิทย์สุขภาพมาร่วมกิจกรรมกัน ซึ่งเราก็เห็นว่าเป็นโอกาสอันดีงามที่เราจะได้ไปเจอหมออีก 555 แต่สุดท้าย ความขี้เกียจของเราก็เอาชนะความอยากเจอหมอได้ค่ะ =_=’ สุดท้ายก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราก็ปล่อยให้เวลาล่วงเลยมา มกรา กุมภา มีนา จนถึงเมษา.. ช่วงนั้นเราเซงมาก เพราะเมท ทยอยมีแฟนไปแล้วจนครบทุกคนยกเว้นเรา!! เราก็ไม่ได้อิจฉาหรืออยากมีตามนะ  แต่มันเหงาๆเพราะเมทไม่ค่อยไปไหนมาไหนกับเราแล้ว TT แล้วช่วงสงกรานต์ มอหยุด เราก็แว๊บกลับบ้านไปตั้งแต่ก่อนสงกรานต์  จนวันหนึ่งเราเข้าไปส่องเฟสหมออีกรอบ (ถึงจะไม่มีอะไรให้ส่องเลยก็เถอะ =_=) ครั้งนี้ไม่รู้เกิดบ้าอะไรขึ้นมา เราตัดสินใจแอดเฟสหมอไปตอนดึกวันนั้น หลังจากที่ส่องมา 4-5 เดือน พอตื่นเช้ามาเราก็รีบดูโทรศัพท์เลย หมอยังไม่รับแอดอ่า TT หมออาจยังไม่ตื่น ไม่ก็ยังไม่เข้าเฟส  เราก็ไปข้างนอกกับที่บ้าน ปรากฏว่ามีแจ้งเตือนว่าหมอรับแอดตอนสาย เรานี่แบบ อ๊ายยย ขอบคุณค่ะหมอ 5555 หลังจากนั้นเราก็ได้เข้าไปส่องเฟสหมออย่างเต็มที่ เฟสนางก็ร้างเช่นเดิม  555 แต่แค่เข้าไปดูรูปเฉยๆก็ได้เนอะ ><
.
.
       หลังจากที่หมอรับแอด เราก็รู้สึกชอบนางมากยิ่งขึ้น จนถึงวันที่เรากลับมอ เพื่อมาเรียนวิชานึงของเช้าวันจันทร์ที่ขาดไม่ได้ ปรากฏว่ายกคลาสจ้า T_T เราก็เซงๆ เลยไปนั่งตากแอร์เล่นแล็ปท็อปที่หอสมุดแทน แล้วก็อัพเฟสบ่นๆไปเรื่องที่ยกคลาส เรานั่งอยู่จนประมาณห้าโมงเย็น ปรากฏว่าหมอมาไลค์ค่า เหยยย หมออ่ะ เขินนะ มาไลค์ตัสบ่นๆของเราทำไม 5555 คือเรานั่งบิดแบบเขินมาก 555 เขินยิ้มบ้าๆอยู่คนเดียว ตอนนั้นเย็นมากแล้ว บวกกับเป็นช่วงสงกรานต์ คนที่หอสมุดน้อยเลยมากๆ แบบทั้งชั้นมีแค่เรากับคนอีกสองโต๊ะ หลังจากที่เรานั่งเขินไปสักพัก ก็มีผู้ชายคนนึงมาวางกระเป๋าที่โต๊ะข้างๆเรา แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ เราก็หันไปมอง เห็นว่าเป็นนิสิตแพทย์ เพราะเขาใส่แจ็คเก็ตของคณะ แต่ตอนนั้นเราไม่เห็นหน้าว่าเป็นใคร เลยไม่ได้สนใจ  สักพักผู้ชายคนนั้นเค้าเดินกลับมา เราเลยหันไปมอง….. เห้ยยย ไม่ได้ตาฝาดใช่มั้ย นั่นหมออ หมอที่เราแอบชอบ นางก็มองหน้าเรา อายคอนแทคกันสักพัก เราก็หลบตาไปเอง แบบไม่ไหวละ อะไรจะบังเอิญขนาดนั้น ตอนนั้นเราเขินหนักมาก ทำตัวไม่ถูก มือไม้สั่นไปหมด เรารีบลุกติดเกียร์หมาวิ่งไปห้องน้ำเลยค่ะ แบบไปสงบสติอารมณ์แปป แหม หมอคะ ที่นั่งทั้งชั้นมีเยอะแยะ ทำไมต้องมานั่งใกล้ๆกันด้วยอ่ะ คิดไรป่ะเนี่ย  -/////- [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ขอยาสลายมโนด่วนค่ะ5555
.
.
       พอเราสงบสติเสร็จ เราก็พยายามทำตัวให้นิ่งที่สุด Keep look ค่ะ keep look 555  แต่ ณ เวลานั้น Keep ไม่อยู่ละจ้า T^T เราก็เดินมาที่โต๊ะแบบเงียบๆ แอบเหล่มองหมอบ้าง เห็นว่าเค้ากำลังอ่านหนังสืออยู่ (ขยันจังเลยย) เราก็นั่งเขินไป จนไประบายในเฟสบุ๊ค 5555  เราก็โพสทำนองแบบทีเล่นว่า เจอกันหลายๆครั้งนี่พรหมลิขิตปล่าวว พร้อมเช็คอิน ณ ตอนนั้นเราไม่คิดหรอกว่านางจะมาสนใจตัสเพ้อๆของเรา เราเลยกล้าโพสแบบนั้น [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ถึงแม้ในใจจะอยากให้รู้ 5555 วันนั้นเรานั่งอยู่หอสมุดถึง สามทุ่มนิดๆ จนเราเห็นว่าควรกลับได้แล้ว เพราะตอนนั้นทั้งชั้นเหลือเรากับหมอสองคน กับบรรณารักษ์อีกคน เราก็เก็บของๆ แล้วเดินลงมาถึงชั้นล่าง เราก็คุยโทรศัพท์กับเพื่อน คุยไปได้ไม่ถึงนาที ก็เห็นหมอเดินลงมา  
อ้าววว หมอรอลงมาพร้อมกันก็ไม่บอก >< (มโนอีกแล้วววว) หลังจากนั้นเราก็กลับหอ  จบสำหรับวันนี้คือฟินมากก แฮปปี้มาก รู้สึกว่าคนนี้แหละใช่เลย 5555…. แต่อีกใจเราก็คิดว่าหมอคงมีความเข้าถึงยาก คงไม่มีเวลามาสนใจเรื่องแบบนี้ เรียนก็หนักอยู่แล้ว และถึงนางจะสนใจเรื่องแบบนี้ นางก็คงไม่มาสนใจผู้หญิงธรรมดาๆ (ที่สวยนิดๆ)แบบเราหรอก  เพื่อนหมอเค้าก็น่ารัก เรียนเก่งๆเยอะแยะ T_T เห้ออออ
.
.
       เช้าวันต่อมา เราตื่นเช้ามาก็เช็คโทรศัพท์เลย สักพักมีแจ้งเตือน เราเลยเข้าไปดู…….. คือหมอนางมาไลค์ตัสเราเช็คอินที่หอสมุด… ตอนนั้นเราแบบหวั่นใจมาก กลัวหมอรู้อ่ะ (ทั้งๆที่อีกใจก็อยากให้เค้ารู้นะ) แล้วก็เขินเหมือนเดิม 555 แบบว่าคนอย่างหมอมาสนใจตัสเพ้อๆไร้สาระแบบนี้ทำไมคะ เราไม่รู้จักกันซะหน่อยยย -//////- หลังจากนั้นเราก็เตรียมตัวไปหอสมุดอีก เราก็แอบคิดนะว่าวันนี้จะเจอหมออีกมั้ยน้า~~~ เรามาถึงหอสมุดเวลาเดิมกับเมื่อวาน วันนี้เรามากับเมท 1 คน เราก็นั่งที่โต๊ะ เก้าอี้ตัวเดิมเลย ตอนนั้นก็อยู่ไม่สุขเลยค่ะ ใครเดินผ่านหางตาแว๊บๆหน่อยก็หันไปมองตลอด คิดว่าเป็นหมอไปซะหมด 5555   และแล้วโชคก็เข้าข้างเราค่ะ หมอมาเว้ยยย แต่วันนี้นางเปลี่ยนที่นั่งค่ะ เปลี่ยนมานั่งโต๊ะตรงข้ามเราเลย!! คือแบบนั่งจ้องหน้ากันเลยว่างั้น.. นี่หมอกะจะให้เราเขินตายตรงนี้เลยมั้ย >///<  เราก็ทำตัวเหมือนเดิม Keep look  55555  เราก็แอบมองนางเรื่อย แต่ไม่เนียน! นางรุ้ตัวแล้วเงยหน้ามามองหน้าเราอ่าแงงง   วันนี้ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก เรากลับตอนสามทุ่มพอดี หมอก็ไม่ได้ลงมาด้วยเหมือนเมื่อวาน หลังจากนั้นเราไปต่อร้านนมกับเพื่อนวิศวะ เซลฟี่กับเพื่อนในร้านแล้วอัพเฟส อยากลองดูว่าหมอจะมาไลค์อีกปล่าว ปรากฏว่านางไม่มาค่าาา เหอๆ
.
.
       ต่อมา วันนี้ก็เป็นวันที่สามแล้วที่เรามาหอสมุด วันนี้เราตั้งใจมากว่าจะมาเพราะหมอ 5555 เรามาถึงหอสมุดตอนบ่ายหนึ่ง ภาวนาว่าขอให้มีที่นั่ง ปรากฏวันนี้หอสมุดเต็มจ้า คือ นศ เริ่มกลับมาจากบ้านกันแล้ว เราเลยต้องเนรเทศตัวเองไปนั่งอีกฝั่ง ของชั้นเดียวกัน TT  เราก็รอหมอนานมากกกก แต่เราโง่ลืมดูตารางเรียนของหมอ ว่าวันนี้หมอมีเรียนบ่ายโมงถึงสี่โมง 5555 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เป็นตารางเรียนของพี่จา ที่เราเคยขอมาเพราะอยากดูคาบเรียนว่าจะใก้ลกันมั้ย -///-  เราก็นั่งทำงานไปเรื่อยๆแบบจริงจังมาก เราคิดว่าเราต้องรีบทำงานก่อนหมอมา ไม่งั้นเราจะไม่มีสมาธิ 555   พอสี่โมงครึ่งหมอก็มาค่ะ อ๊ากกก แต่วันนี้เรานั่งห่างไกลกันมากกก หมอเดินไปนั่งที่เดิม TT  หมอแค่เข้ามาวางกระเป๋าแล้วก็เดินออกไปไหนไม่รู้ ตอนเดินออกก็สบตากันแปปนึง หมอออกไปนานพอสมควร เราเลยไม่รอและหงุดหงิด 555  แต่สุดท้ายก็กลับมาอ่านหนังสือต่อตอนสองทุ่มครึ่งอยู่ดี เราอ่านไปเรื่อยๆจนถึงสามทุ่มครึ่ง รู้สึกเซงมากๆที่วันนี้ไม่เจอหมอ เราเลยอัพภาพโต๊ะอ่านหนังสือ แล้วแคปเจอร์ว่า “เบื่อๆ วันนี้มีสมาธิ แต่ไม่มีกะจิตกะใจจะอ่านหนังสือเลย”
.
.
       คืนนั้นเรากลับหอมาแบบเซ็งสุดๆ เพราะวันนี้แทบจะไม่ได้เจอหมอ เราก็อาบน้ำเตรียมตัวจะนอน เรานอนเล่นโทรศัพท์บนเตียง เข้าไปหา
กระทู้ “แอบชอบหมอ” ใน pantip อ่านไปเรื่อยๆ ในขณะที่เรากำลังอ่านอย่างฟินๆ ก็มีแชทเด้งขึ้นมา ว่า “หวัดดีครับ” ตอนนั้นมันยังไม่ขึ้นรูป เราก็แบบใครวะ กำลังจะกดเข้าไปอ่าน แล้วรูปก็ขึ้นมา …… คือแบบ อึ้งมาก เห้ยยยยยย... คือหมอ คุณหมอทักมา >/////////<  อ๊ากกก ไม่ต้องเดาเลยว่าอาการตอนนั้นเราเป็นยังไง เราวางโทรศัพท์แล้วกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียง เอาผ้าห่มมาปิดหน้า แล้วก็พึมพำว่า “หมออบ้าอ่า ทักมาทำไมตอนนี้คนจะนอน”  5555  นึกแล้วก็รู้สึกว่าตรูทำอะไรลงไปฟะ ตลกชะมัด  = =’  ตอนนั้นหน้าเราแดงมากกๆ ทั้งที่เราเป็นคนที่เขินให้ตายหน้าก็ไม่มีทางแดง  กว่าเราจะวิ่งกลับมาตอบแชทหมอก็ปาไปสิบกว่านาที มัวแต่เขิน TT ไม่ได้ตั้งใจจะให้รอนานน้า เราก็ตอบกลับไปว่าหวัดดีค่ะ ตอนพิมพ์ไปนี่มือสั่นมาก พิมพ์แบบผิดๆถูกๆ ใครจะไปคิดว่านางเนี่ยนะ จะทักเรามาก่อน >////< ฟินไปเป็นวันๆเลยเหอะ 555  แล้วสักพักหมอก็ตอบกลับมา...




...เดี๋ยวต่อในคอมเม้นท์น้า ข้อความจะเกินแล้ว

แก้ไขประโยคให้กระชับขึ้นค่ะ