ภรรยาเค้ามาตอบแล้วนะเชิญอ่านความจริงอีกด้าน

**************************************

ขอเล่าเลยแล้วกันนะคะ เรากับสามี ในระยะหลังๆมานี่เราทะเลาะกันบ่อยมาก สาเหตุส่วนหนึ่งมาจากที่เราไปทวงสัญญาที่เขาเคยให้ไว้ ว่าถ้าเขาเรียนจบ (ป ตรีใบที่ 2 ที่แม่เขาบังคับให้ไปเรียน) แล้วถ้าครอบครัวเขายังไม่ยอมรับเราอีก เขาจะย้ายออกมาอยู่กับเรา จะทำงาน มาสร้างครอบครัวด้วยกันกับเรา ซึ่งตอนนี้เขาเรียนจบ และทำงานได้ได้สักระยะนึงแล้วค่ะ เงินเดือนเราสองคนรวมกันก็ไม่ได้แย่ แต่เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงไม่ทำตามสัญญา เราเลยพยายามขอเหตุผลจากเขา ซึ่งเขาไม่เคยบอกเหตุผลเรามาเลยค่ะ กลับกลายเป็นว่า เขาหาว่าเราชวนทะเลาะ โบ้ยให้เราเป็นคนผิด ซึ่งเราเองก็เป็นฝ่ายง้อ และขอโทษทุกครั้ง ที่มีเรื่องแบบนี้ เพราะแค่อยากจะให้ลูกยังมีพ่อ และ เรื่องที่กำลังเป็นประเด็นของเราสองคน เราคิดว่ามันยังคุยกันได้อยู่ เราพยายามที่จะใจเย็น เพียงแต่ว่าเราอยากได้แค่เหตุผล แต่ทำไมเขาให้เราไม่ได้ เราไม่เข้าใจ

เรารอที่จะให้เขามาอยู่กับเราและลูก มานานกว่า 3 ปีแล้วค่ะ ก่อนหน้านี้เราอยู่แยกบ้านกัน เพราะแม่เข้าไม่ชอบเรา และไม่รับเราเป็นสะใภ้ คือ เราอาจจะไม่ได้เข้ามาแบบสวยงาม คือเราท้องก่อนแต่งค่ะ แม่เขาเลยหาว่าเราตั้งใจปล่อยท้องจับลูกชายเขา แล้วบ้านเราก็ไม่ได้รวยค่ะ เป็นลูกแม่ค้า แต่ก็ไม่ได้ขอใครกิน

เมื่อ 3 ปีก่อน ตอนเราท้อง เราต้องอุ้มท้องไปหางานทำค่ะ สมัครงานกี่ที่ๆเขาก็ไม่รับ จนมีพี่คนนึงที่รู้จักกันในเนตฝากงานให้เราทำ เราถึงได้มีกินจนถึงทุกวันนี้ เพราะพี่คนนี้ให้โอกาสเราค่ะ  กราบงามๆเลย  ส่วนสามีเราโดนแม่บังคับให้เรียนต่อ เลยไม่ได้ทำงาน แต่ลึกๆแล้วสามีก็เป็นคนดีค่ะ คงไม่อยากขัดใจแม่ และยังจะรับผิดชอบเรา เราหางานPart time ทำในช่วงที่ไม่มีเรียน สอนพิเศษเด็กมัธยม รายได้ก็โอเคอยู่ พอเป็นเงินค่าหมอ ค่าฝากท้องเราได้   แต่ที่บ้านสามีก็กีดกันพวกเรามาตลอด พอที่บ้านเขารู้ว่าสามีมาหาเราที่หอ ก็ชอบโทรจิกให้กลับบ้านตลอดเลยค่ะ เรานี่นอนท้องโตๆอยู่คนเดียวที่หอ ตอนคลอดแล้ว สามีก็ไม่ได้มาช่วยอยู่ดูแลเรา แม่โทรตามให้กลับ บอกว่ากลัวเสียการเรียน!  จนสุดท้าย เราทนไม่ไหว ขอเลิกเขา จะเอาลูกกลับต่างจังหวัดค่ะ เขาเลยขอให้เรารอ รอจนกว่าเขาจะเรียนจบ ถ้าที่บ้านไม่ยอมรับเรา เขาจะออกมาเอง

รู้จักกอดเมียบ้างค่ะ อย่ากอดแต่ลูก อะไรๆ มันอาจจะดีขึ้นค่ะ ^^

มาค่ะ จัดให้ค่ะจขกท ภรรยาคุณบอกมาว่าอย่างนี้นะคะ

            เราก็ไม่เข้าใจเขาเลยว่าเราไปตีกรอบกับเขาตรงไหนค่ะ แค่เราเริ่มเกริ่น เรื่องให้ย้ายมาอยู่กับเราได้แล้ว 3 ปีที่เราพิสูจน์ตัวเองว่าไม่ได้จะเกาะลูกชายเขา มันก็ยังไม่พอ งั้นก็ย้ายออกมาอยู่ด้วยกันได้ไหม แบ่งวันมาเลยก็ได้ วันไหนอยู่กับแม่ วันไหนมานอนกับลูก  ซึ่งพอไม่ได้รับคำตอบ มันก็คาใจเราน่ะ เราเลยถามซ้ำเรื่อยๆ จนเขาคงรำคาญ ชวนทะเลาะ

                แล้วที่เขาโพสว่าถ้าเลิกกับเรา แล้วมันกลัวว่าเราจะไม่ให้เจอลูก คือ มันค่ะ ..... คือเราจะเอาลูกกลับ ตจว ไปอยู่บ้านแม่ค่ะ ในเมื่อไม่มีผัว ไม่มีใครให้รักแล้ว เราจะอยู่ กทม กันสองคนแม่ลูกทำไมหนอ ส่วนเขานะหรอ หลังจากที่เราเอาลูกกลับต่างจังหวัดแล้ว ตัวเขาเองนั่นแหละที่ไม่มีปัญญาไปเยี่ยมลูกแน่ เพราะแม่เข้าคงไม่ให้สามีออกต่างจังหวัดไปเจอเราค่ะ จริงๆแล้วเราไม่ได้กีดกัน แต่เราจะไม่ประเคนลูกถ่อไปหาเขาหรอก เหนื่อย

สามีภรรยาต้องให้เกียรติซึ่งกันและกัน
ไม่มีหรอกใครอยู่ใต้อำนาจใคร ใครมีสิทธิเหนือใคร
มีแค่หน้าที่ของแต่ละคนที่ต้องรับผิดชอบให้ดี

ถ้าคุณคิดว่าทำหน้าที่ของสามีที่ดีครบถ้วนแล้ว
คุณก็ดูว่าภรรยาคุณบกพร่องตรงใหน แล้วเปิดใจคุยกัน
ถ้าอยู่กันไม่ได้ ก็แยกทางกันไป ดีกว่ามาทะเลาะให้ลูกเห็นทุกวันครับ