ตอนผมเด็กๆอายุประมาณ11ขวบน่าจะได้ ผมมีเรื่องสะเทือนขวัญที่จำได้จนติดตามาเท่าทุกวันนี้ถึงจะผ่านมา20ปีเเล้วก็ตามเถอะผมยังจำได้ทุกเรื่องราว สมัยก่อนเวลามีงานบุญตามภาคอีสานมักจะมีการจ้างวานหมอลำมาเเสดงให้ชาวบ้านดู พ่อผมเลยจะพาเเม่ผมเเละน้องไปดูเพราะเป็นหมอลำคณะใหญ่ บ้านผมเป็นอำเภอๆนึงในจังหวัดขอนแก่นอยู่ทางตอนใต้ติดกับโคราช พอดูเสร็จก็ดึกมากเเล้วแม่ก็เลยชวนพ่อกลับถ้าให้เดาน่าจะเที่ยงคืนเราก็เลยพากันม้วนเสื่อกลับ เรากลับกันด้วยรถสามล้อเพราะพ่อผมขับสามล้อรับจ้างเเต่ก่อน รถก็วิ่งมาเรื่อยๆ กลิ่นฟาง กลิ่นท้องนา เเสงจันทร์ก็นวลเพราะเป็นคืนเดือนหงาย มองไปท้ายสามล้อก็เห็นกลุ่มขี้ฝุ่นที่รถวิ่งตลบ ถ้าเป็นกลางวันหัวได้เเดงเพราะถนนหินแห่เเดงเเน่ๆ สองข้างทางก็มีเเต่ทุ่งนาเป็นช่วงเกี่ยวข้าวพอดี รถวิ่งมาได้ซักพักผมก็สังเกตุได้ว่าข้างหน้ามีกลุ่มคนสาม สี่ คนยืนอยู่ จับกลุ่มเหมือนพากันเดินกลับจากดูหมอลำ พอรถกำลังจะวิ่งผ่านบรรยากาศในรถกลับเงียบกริบทั้งๆที่เเม่กับป้าเเละน้ายังพากันพูดถึงเรื่องหมอลำหางเครื่องอยู่เลย  ผมแอบสังเกตุถึงความไม่ชอบมาพากลเลยถามเเม่ไปว่าใครมาเดินดึกๆอะเเม่ แม่ก็พูดเหมือนปลอบใจเราว่าคงเป็นคนมานอนนาอะลูกน่าจะเพิ่งกลับบจากดูหมอลำ พอรถเคลื่อนมาใกล้ๆคนกลุ่มนั้นคราวนี้กลับเหมือนว่าคนกลุ่มนั้นเคลื่อนที่ได้เร็วมากเพราะรถไม่สามารถเเซงได้ซักทีจนพ่อที่เป็นคนขับสบถออกมาว่า มันไม่น่าจะใช่คนเเล้วหละ เท่านั้นแหละบรรยากาศในรถเงียบกริบ มือผมเย็นขึ้นมาทันที พอทีนี้เหมือนว่าเขาจะเดินช้าลงรถพ่อผมก็กำลังจะเเซง ช่วงจังหวะที่จะเเซงนั้นพ่อผมคงใจดีสู้เสือตะโกนไปถามเหมือนคนเเถวบ้านว่าจะไปไหน อยู่ๆไม่มีการขานรับหรือตอบกลับคนกลุ่มนั้นเล่นเดินหายเข้าไปในต้นไม้ดื้อเล่นเอาพ่อบิดรถไม่คิดชีวิตจนเเม่บอกให้เบาๆ ป้าๆน้าๆในรถก็ท่องบทสวดมนต์กันใหญ่เลย ทุกอย่างเหมือนจะไปได้ดีถ้าไม่อยู่ๆมีหมาดำสองตัววิ่งไล่กวดรถมา มันไล่อยู่อย่างนั้นจนเราทุกคนขวัญผวา ไล่มาซักพักมันก็หายไปเองดื้อๆ คือใจคอผมในตอนนั้นไม่ดีเลยเหมือนเราไม่ได้นั่งบนรถ เหมือนเราลงไปวิ่งข้างล่างเลย เหงื่อเเตกทั้งๆที่หน้านั้นคือหน้าหนาว ช่วงที่หมาหายไปคือช่วงจะเข้าหมู่บ้านครับมีศาลตา ยาย ประจำหมู่บ้านอยู่ผีน่าจะเข้าไม่ได้อันนี้ป้าแกว่านะครับ คืนนั้นกว่าผมจะนอนหลับผมต้องนอนคิดเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นว่ามันคือผีจริงๆใช่มั้ยเเล้วก็หลับไป พอตอนเช้าตื่นมา คนแก่จับกลุ่มคุยกันใต้ถุนบ้านเรื่องเมื่อคืนใหญ่เลย มีลุงคนนึงเเกบอกเเถวนั้นคนเขาเจอกันบ่อย บ้างก็หมาตัวใหญ่ บ้างควาย จนแม่บอกไม่เอาอีกเเล้วถนนเส้นนั้น  นี่คือเรื่องที่ผมยังพอจำความได้ในตอนเด็กๆครับ