สวัสดีค่าาาพอดีวันนี้เบื่อๆเลยนั่งนึกถึงความหลัง และแล้วความทรงจำบางอย่างก็ลอยเข้ามาทันใด เรื่องมันมีอยู่ว่า
มีอยู่วันนึงนานมาแล้วสมัยเราประถม อยู่ป.1
เราอยู่ตจว.พ่อเราทำงานบริษัตอยู่ในกทม.เราอยู่กับแม่ ด้วยความที่เป็นเด็กคิดถึงพ่อทั่วๆไป ทุกทีก็จะโทรไปหาพ่อทุกวัน แม่จะจดเบอร์ใส่กระดาษใบนึงวางไว้ให้ตลอด แต่พอมาวันนี้พ่อโทรมาบอกว่าจะกลับพอดี เราก็เลยอยากลองจำเบอร์โทรพ่อเราได้เองโดยไม่ต้องดูตัวบ้างเราก็เลยท่องตั้งแต่เช้ายันเย็นจนคิดว่าเอาละตูท่องได้และว้า วิ่งไปอวดแม่ใหญ่โต ในตอนนั้นตูคิดว่าตูเก่งมากไร้ใครเทียมทานฮ่าๆ เดินไปที่โทรศัพท์ด้วยความมั่นหน้า ยกหูขึ้นกดเลขอย่างมั่นใจโดยไม่ดูตัว
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด ...เสียงรอสาย เราคิดในใจว่าตูจะอวดพ่อว่าครั้งนี้ตูไม่ดูตัวนะเว่ย เก่งมั๊ยพ่อ เหอๆ... ซักพักก็มีเสียงเหมือนผู้หญิงคนนึงรับสาย
[ฮัลโหลสวัสดีค่ะ] ไอ่เราก็นึกว่าเป็นลูกน้องพ่อจ้า
"หนูคุยกะพ่อหน่อยค่ะ" ยังมั่นหน้าอยู่ ได้ยินเสียปลายสายเหมือนถือโทรศัพท์ไปให้ เล่นเอาซะตูเชื่อสนิทเลยว่าเบอร์พ่อ
[อะ อะ คุยกะพ่อ] ซักพักก็มีเสียงผู้ชายพูด
[ว่าไงลูก] เอะทำไมเสียงพ่อตูแปลกๆวะ ..เออแต่ช่างเหอะว่ะตูจะอวดพ่อ เราเลยพูดอย่างมาดมั่นว่า
"พ่อๆหนูเก่งมั๊ย หนูจำเบอร์พ่อได้แล้วนะ" จากนั้นก็ได้ยินเสียงเหมือนขำๆ แต่ก็ไม่ได้คิดไร
[โอ้เก่งมากเลยลูก] น้ำเสียงเริ่มประหลาดใจๆ ไอ่เราก็เริ่มรู้สึกแปลกๆ แต่ก็ด้วยความคิดถึงบวกกับช่วงนั้นเพิ่งโดนแม่ตีมา ตามภาษาเด็กอ่ะเนอะน้อยใจแม่มาฟ้องพ่องี้เลยทำเสียงงอแงออกไปเต็มสตีม
"พ่อ...แม่อ่ะตีหนูเนี่ยน่องเจ็บหมดเลย" ถึงตอนนั้นเขาคงรู้แล้วล่ะว่าเราโทรผิดแต่เหมือนจะแกล้งเราต่อ คือตูนี่อายโครตเลยโอ่ย
[อ๋อเหรอ ...เป็นไงเจ็บมากมั๊ยล่ะจ้ะ] เราเริ่มแปลกใจและปกติพ่อตูไม่เคยพูดอย่างนี้นี่หว่า ไอ่คำว่าจ้ะนี้ตูไม่เคยได้ยิน แต่ก็ยังคุยต่อนะ เฮ้อ
"พ่อแล้วพ่อจะกลับเมื่อไหร่อ่ะ"
[แล้วหนูอยากให้พ่อกลับเมื่อไหร่ล่ะจ้ะ] จบประโยคนี้เอาแล้วตูเอาแล้วหน้าแหกแล้ว ตูเอ้ย เลยขอโทษเขาไปแล้วรีบวางสายในทันใดจ้าาาา ความรู้สึกนั้นมันยังติดตรึงถึงทรวงเจ้อยู่เลยบอกเลยว่าหน้าแตกแหกจนหมอไม่รับเย็บจ้า แล้วคิดดูเขาคงเป็นสามีภรรยากันแหละแล้วก็คงจะรู้ตั้งนานแล้วแหละว่าเราโทรผิด แต่ทำไมไม่บอกหนูว้าาาปล่อยให้หนูแบบ ...เยอะมากกกก แกล้งเด็กแบบนี้ได้ไง แงๆๆๆ พูดแล้วอยากจะมุดดินหนี
เพื่อนๆหรือใครเคยมีประสบการณ์โทรผิดแบบคิดกี่ที่ตูก็อายชิปเป้งเลยไรงี้ ก็มาแชร์มาเล่ามาบอกกันได้น้าาาาเก๊าอยากรู้ว่ามีใครเคยเป็นแบบเก๊ามั่ง 555
เฮ้อคิดแล้วรู้สึกหน้าแหกหนักมาก
มาแชร์ประสบการโทรผิดที่คิดเท่าไหร่ก็สยึ๊มกึ๊ยกันเถอะ ตูพูดอะไรออกไปวะนั่นอ๊ากกกกก!!!
มีอยู่วันนึงนานมาแล้วสมัยเราประถม อยู่ป.1
เราอยู่ตจว.พ่อเราทำงานบริษัตอยู่ในกทม.เราอยู่กับแม่ ด้วยความที่เป็นเด็กคิดถึงพ่อทั่วๆไป ทุกทีก็จะโทรไปหาพ่อทุกวัน แม่จะจดเบอร์ใส่กระดาษใบนึงวางไว้ให้ตลอด แต่พอมาวันนี้พ่อโทรมาบอกว่าจะกลับพอดี เราก็เลยอยากลองจำเบอร์โทรพ่อเราได้เองโดยไม่ต้องดูตัวบ้างเราก็เลยท่องตั้งแต่เช้ายันเย็นจนคิดว่าเอาละตูท่องได้และว้า วิ่งไปอวดแม่ใหญ่โต ในตอนนั้นตูคิดว่าตูเก่งมากไร้ใครเทียมทานฮ่าๆ เดินไปที่โทรศัพท์ด้วยความมั่นหน้า ยกหูขึ้นกดเลขอย่างมั่นใจโดยไม่ดูตัว
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด ...เสียงรอสาย เราคิดในใจว่าตูจะอวดพ่อว่าครั้งนี้ตูไม่ดูตัวนะเว่ย เก่งมั๊ยพ่อ เหอๆ... ซักพักก็มีเสียงเหมือนผู้หญิงคนนึงรับสาย
[ฮัลโหลสวัสดีค่ะ] ไอ่เราก็นึกว่าเป็นลูกน้องพ่อจ้า
"หนูคุยกะพ่อหน่อยค่ะ" ยังมั่นหน้าอยู่ ได้ยินเสียปลายสายเหมือนถือโทรศัพท์ไปให้ เล่นเอาซะตูเชื่อสนิทเลยว่าเบอร์พ่อ
[อะ อะ คุยกะพ่อ] ซักพักก็มีเสียงผู้ชายพูด
[ว่าไงลูก] เอะทำไมเสียงพ่อตูแปลกๆวะ ..เออแต่ช่างเหอะว่ะตูจะอวดพ่อ เราเลยพูดอย่างมาดมั่นว่า
"พ่อๆหนูเก่งมั๊ย หนูจำเบอร์พ่อได้แล้วนะ" จากนั้นก็ได้ยินเสียงเหมือนขำๆ แต่ก็ไม่ได้คิดไร
[โอ้เก่งมากเลยลูก] น้ำเสียงเริ่มประหลาดใจๆ ไอ่เราก็เริ่มรู้สึกแปลกๆ แต่ก็ด้วยความคิดถึงบวกกับช่วงนั้นเพิ่งโดนแม่ตีมา ตามภาษาเด็กอ่ะเนอะน้อยใจแม่มาฟ้องพ่องี้เลยทำเสียงงอแงออกไปเต็มสตีม
"พ่อ...แม่อ่ะตีหนูเนี่ยน่องเจ็บหมดเลย" ถึงตอนนั้นเขาคงรู้แล้วล่ะว่าเราโทรผิดแต่เหมือนจะแกล้งเราต่อ คือตูนี่อายโครตเลยโอ่ย
[อ๋อเหรอ ...เป็นไงเจ็บมากมั๊ยล่ะจ้ะ] เราเริ่มแปลกใจและปกติพ่อตูไม่เคยพูดอย่างนี้นี่หว่า ไอ่คำว่าจ้ะนี้ตูไม่เคยได้ยิน แต่ก็ยังคุยต่อนะ เฮ้อ
"พ่อแล้วพ่อจะกลับเมื่อไหร่อ่ะ"
[แล้วหนูอยากให้พ่อกลับเมื่อไหร่ล่ะจ้ะ] จบประโยคนี้เอาแล้วตูเอาแล้วหน้าแหกแล้ว ตูเอ้ย เลยขอโทษเขาไปแล้วรีบวางสายในทันใดจ้าาาา ความรู้สึกนั้นมันยังติดตรึงถึงทรวงเจ้อยู่เลยบอกเลยว่าหน้าแตกแหกจนหมอไม่รับเย็บจ้า แล้วคิดดูเขาคงเป็นสามีภรรยากันแหละแล้วก็คงจะรู้ตั้งนานแล้วแหละว่าเราโทรผิด แต่ทำไมไม่บอกหนูว้าาาปล่อยให้หนูแบบ ...เยอะมากกกก แกล้งเด็กแบบนี้ได้ไง แงๆๆๆ พูดแล้วอยากจะมุดดินหนี
เพื่อนๆหรือใครเคยมีประสบการณ์โทรผิดแบบคิดกี่ที่ตูก็อายชิปเป้งเลยไรงี้ ก็มาแชร์มาเล่ามาบอกกันได้น้าาาาเก๊าอยากรู้ว่ามีใครเคยเป็นแบบเก๊ามั่ง 555
เฮ้อคิดแล้วรู้สึกหน้าแหกหนักมาก