สู้ๆครับ เป็นกำลังใจครับ อ่านแล้วสัมผัสถึงความอัดอั้น ที่อยากจะเปลี่ยนแปลงให้ดีขึ้น ได้มากเลยครับ ....
เข้าใจอารมณ์เลยครับ ตัวผมเองตอนเด็กก็คล้ายกันต้องออดทนดู พ่อแม่ ลำบากมากๆ

ผมอยากแนะนำแบบนี้ครับ ถ้าคุณมีเป้าหมายเพื่อให้คุณแม่คุณได้มีโอกาสสบายๆจริง คุณต้องทำใจไว้เลยนะครับ
คุณต้องพยายามมากกว่าเดิม ต้องลำบากกว่าเดิม ต้องลุยให้มากกว่าเดิม เพื่อโอกาสที่จะเปลี่ยนแปลงได้ ถึงจะสำเร็จครับ
ถ้าคุณ อยากช่วยยกระดับคุณภาพชีวิตคุณแม่คุณมากพอ ก่อนจะไม่มีโอกาส คุณจะทำได้ครับ
[ผมเองก็มีแรงผลักดันอันนี้เป็นแกนหลักชีวิตเหมือนกัน และพยายามหนักมาก ตั้งแต่ตอนเรียน และสำเร็จหลังเรียนจบ ใน 1-2ปี จนคิดว่าวันนี้อยู่ในระดับที่ พอใจ ผมบอกได้เลย มันจะคุ้มค่ามากๆที่จะได้เห็น ได้สัมผัส พ่อแม่ อยู่ในภาวะวางใจ สบายใจ และภูมิใจกับสิ่งต่างๆที่ได้มา]

ผมเข้าใจว่า จขกท. อยู่ในวัยเรียนอะนะครับ
ผมเองก็รู้สึกตั้งใจจะทำแบบนี้ตอนเรียนเหมือนกัน เพราะ เริ่มสัมผัส เริ่มรับรู้สภาพความกดดันๆต่างๆได้ชัดเจนขึ้น

ในวัยเรียนทำอะไรได้ไม่มากครับ ทำได้แค่เป็นภาระให้น้อยที่สุดได้เท่านั้นเอง [จะต้องอดทนมากๆเลย อย่าท้อละ]

แล้วก็อดทนและเป็นกำลังให้คุณแม่เยอะๆ
แล้วก็หมั่นคุยกับคุณแม่บ่อยๆ เล่าถึงการเรียนต่างๆ การจะประสบความเร็จในการเรียนเยอะๆ
ผมว่าสิ่งเหล่านี้จะเป็นเหมือนน้ำมันที่คอยเติมกำลังใจคุณแม่ได้เยอะเลยครับ มันเป้นเหมือน "ความหวัง"
ที่เค้าจะหวังแล้วมีความสุขกับมันได้เยอะมากๆ

แต่ในขณะที่ทำอะไรไม่ได้มาก แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่ทำอะไรคนะครับ

วัยเรียนคือการเตรียมพร้อมตัวเราให้พร้อมที่สุด... เมื่อจบไปแล้วต้องโดดเด่นที่สุดครับ ถ้าคุณเริ่มต้นด้วยความโดดเด่นได้
หมายความว่า นี่คือทางลัดที่จะทำให้เป้าหมายเราในการดูแลและยกระดับคุณภาพชีวิตของเค้าได้เร็วที่สุดครับ
ถ้าเริ่มต้นได้สวยอะไรจะง่ายขึ้นเยอะเหมือนว่าวที่ติดลมบนเลยครับ

ไม่ว่าจะเรียนอะไรสายไหน ขอให้รู้ว่า จบไปจะทำอะไรให้ได้... พอรู้จะทำอะไรก็จะรู้ว่าจะใช้ Skill ไหนบ้าง

หลังจากนั้น ฝึก ทักษะนั้น ให้หนักๆ ในห้องเรียนมันมีแค่ 10% เท่านั้นแล่ะ คุณมีเวลาอีก ปีในการฝึกตรงนี้
ฝึกให้หนักๆ ให้ต่อเนื่อง เหมือนคนที่จุดไฟด้วยหินด้วยไม้ ถ้าทำๆหยุดๆมันก็ไม่ติดไม่เกิดผล ให้ทำต่อเนื่องๆ มันจะเกิดผลเอง

เชื่อเถอะครับ วันที่คุณจบมาเมื่อไหร่ คุณจะพุ่งทะยาน ทันที จากนั้นความฝันต่างๆ ที่คุณจะทำให้คุณแม่ของคุณ "ไม่ยากอีกต่อไป"

จะทำแบบนี้ได้จริงๆ คุณต้องมี "ศรัทธา" และ "ตั้งใจทำเพื่อคุณแม่" มากพอ คุณจะทำเร็จเพราะระหว่างทาง จะมีสิ่งต่างๆเข้ามาในชีวิตคุณมากมายและพอคุณนอกเส้นทางได้ง่ายๆเลย

สู้ๆครับ ที่ผมพิมพ์ยาวๆก็ เพราะว่า ผมเองก็เคนยืนในจุดนั้นมาเช่นกัน