สวัสดีคร้าา ก่อนอื่นขอแนะนำตัวนะค่ะ เราชื่อเนสอายุ 23
ส่วนแฟนเรา ชื่อ ปาค จิน วู อายุ 33 เข้าเรื่องเลยนะค่ะ จะพยายามสรุปให้สั้นที่สุด

            **เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อเราได้ทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่งเป็นบริษัทของชาวเกาหลีและมีหนุ่มเกาหลีคนหนึ่ง เค้าเป็นคนขี้เล่น ชอบแซวผู้หญิงและหยอกล้อไปทั่วรวมถึงเราด้วย ซึ่งตอนนั้นเค้ามาเล่นกับเราเราก็คิดไปว่าเค้าคงมาหยอกเราเล่นๆมานั่งมองหน้า ขอจับมือ ซื้อขนมมาให้ ก็เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่เค้าก้แทคแคร์ เค้าทำแบบนี้ทุกวัน ทุกเช้าเข้าจะมาออฟฟิตและเอากาแฟหัยเรา ทุกบ่ายเค้าจะซื้อขนม น้ำมาหัยเรากิน เราร้อนเค้าก้เดินมาพัดหัย ไอ้เราก้คิดว่าคงจะ(หม้อ)ตามประสาคนเกาหลี จนมาวันหนึ่งเราเดินไปหาเพื่อนเค้าเพื่อเอาเอกสารแต่หาไม่เจอ เค้าเรยช่วยหาและขอจับมืออีกละจ้าา วันนึงจะจับมือกี่รอบ หึหึ และวันนั้นเค้าก็ขอไลน์เรา เราก้หัยเพราะก็คุยในฐานะเพื่อน เค้าก็ส่งสตีกเก้อมาเล่นด้วยปกติ ทำไรอยู่ บลาๆๆๆ ตามประสา และวันนึงเค้าบอกว่าเค้าอยากกินข้าวกับเรา เราก็โอเคถามว่าที่ไหน นางบอกปกตินางจะดริ้งในโรงแรมในห้องกับเพื่อนแต่ถ้าคุณอยากไปที่ไหนก้ตามใจคุณ และวันนั้นนางก็มาว่าคืนนี้เราจะดริ้งกันได้ไหม ใจนึงก้กลัวเพราะเกาหลีจะไว้ใจได้รึเปล่า??เรยชวนเพื่อนไปด้วยหนึ่งคน ไปร้านอาหารชิวๆ นางก้เยอะมากจ้าาา คือเดรทแรก นางก้ป้อนข้าวป้อนน้ำ เช้ดปากหัย ลูบหัว จับผม คืออออ ในใจตอนนั้นคิดว่า บ้าปะเนี่ยจะอะไรนักหนารำคานนน และสุดท้ายนางชวนมากินต่อที่โรงแรม เ่อ่อลืมบอกวันนั้นเราไปสี่คนเพื่อนนางหนึ่งคน เพื่อนเรานึงคน ก้กลัวนาจา แม่งงจะทำอะไรเราปะวะน่ากลัวสุด แต่ก้มาจ้า555555 ท้าพิสูจน์ พอมาถึงห้องก้นั่งกินเบียรกันอยู่สี่คน และเราเดินไปเข้าห้องน้ำนางก็เดินตามมารอหน้าห้อง ในใจก้คิดจะตามมาทำไม พอออกมานางก้เตรียมผ้าผืนนึงมาเช็ดมือหัย มาเช็ดเท้าหัย ตอนนั้นคือตกใจหนักมากกกก มาเช็คหัยเพื่อ?ด้วยความที่วันนั้นดริ้งเยอะเข้าห้องน้ำบ่อยมากก นางก็เช็คเท้าหัยทุกห้านาที โอเว่ออลังการมาก สักพักนางชวนไปห้องนางอีกห้องนึงเพราะห้องที่กินอยู่คือห้องเพื่อนนาง เราก้กลัวนาจาไม่กล้าไปก้ปฎิเสธ นางก้คุกเข่า please please ห้องนางสวยงั้นงี้ จ้าา ไปก้ไป แต่ขอไปสองคน กลัวมาก เลยบอกเพื่อนอีกคนว่าถ้ามีอะไรจะโทมานะรีบขึ้นไปช่วย พอไปถึงห้องนางก้ไม่มีอะไร นางก้เข้ามาสวมกอดจากด้านหลังและพูดว่า i want you คือระ?? และนางก้มองหน้าเรานานมาจนเราเขิล ลูบที่หน้าเราและบอกว่านอนนะ ไม่ต้องกลัวนะ ไม่ทำอะไร เราก้นอนเล่นบนเตียงปกติ สักพักนางก้มานวดเท้าหัยเรา ตอนนั้นเราก้คิดว่าคงเปนธรรมเนียบคนเกาหลีที่ต้องเทคแคร์นางก้นวดท้าหัย สักพักคือนางมาจูบเท้า!!!จ้าาา คืออะไร งงมาก คือพึ่งรู้จักกันแล้วก็พึ่งกินข้าวด้วยกันครั้งแรกมาจูบเท้านี้เยอะไปรึป่าว เราก้บอกว่าจะกลับละนะเดวดึกนางก้ขออีกห้านาที นางก้นวดหัยต่อและเราก้กลับ พอถึงห้องเราก้คิดว่าผู้ชายคนนี้ทำไมไม่ทำอะไรเราเลยหรือว่าจะรู้สึกดีกับเราจริงๆเราเลยเปิดโอกาสคุยกับเค้าเพราะตอนแรกกลัวมากคนเกาหลีน่ากลัว ตั้งแต่วันนั้นเราก้คุยกันและเค้าก้ทำเหมือนเดิมทุกวันที่ออฟฟิตคือซื้อขนมน้ำมาวางบนโต๊ะทุกวัน และนางก้นัดเราดริ้งอีกเราก้ไปอีกและเราก้เจอเค้าทุกวันจนรู้สึกดีขึ้นเรื่อยๆเค้าชวนเราไปห้องเหมือนเดิมแต่ก้แค่นอนกอดและเค้าก้ทำเหมือนเดิมเช้ดเท้านวดเท้าหัยก่อนนอนทุกคืน จนมาวันนึงเค้าบอกว่าดปรเจคงานเสดแล้วจะต้องกลับเกาหลีแล้วเค้าก้พึ่งรู้เพราะบริสัทเปนคนจัดการ ตอนนั้นชอคมากคือความร็ฺสึกดีดีมันมากขึ้นทุกวัน มีความสุขทุกวัน วันนั้นคือที่สุดของหัวใจเสียใจมากกกกเค้าก้เสียใจเหมือนกัน เค้าบอกว่าเค้ารุว่ามีเวลาอีกไม่มากแต่เค้าจะใช้ทุกเวลาให้มีความสุขระหว่างที่เรายุด้วยกันวันนั้นทำงานไม่ได้เลยน้ำตาไหลตลอด เค้าขอหัยเรามาเจอกันมานอนกับเค้าทุกวันก่อนที่เค้าจะกลับ และตอนเยนฉันก้ไปหาเค้า เค้าพาไปนั่งกินข้าวและก้มาห้องเค้าเสียใจมากกกนั่งร้องไหร้โฮคือเราพึ่งเจอกันพึ่งรุสึกดีต่อกันแต่ก้ต้องมาจากกันซึ่งมันเรวมากไม่ได้เตรียมใจ เค้าก้มองหน้าชั้น และพูดว่า "รอชั้นนะ ชั้นจะกลับมาเพราะคุน" และเค้าก้หัยคำมั่นสันยาว่าจะกลับมา จะคิดถึงเราทุกวัน จะไม่ลืมเรา เราใช้เวลายุด้วยกัน1อาทิตก่อนจะจากกัน เค้าก้ทำเหมือนเดิมทุกวันชั้นออกจากห้องน้ำเค้าจะมายืนรอเช็คเท้า เช็ดมือ และอุ้มขึ้นมานอนบนเตียงนวดเท้าและจูบเท้าเหมือนทุกวัน เค้านอนกอดชั้นแน่นทุกคืนไม่มีปล่อยจนคืนสุดท้ายงานเค้าเสดเค้าพาเรามาเทวก่อนที่จะขึ้นเครื่องเค้าพาเรามากินอาหารพาเราไปนวดสปา ระหว่างที่นวดคือเค้าอยากใช้ทุกๆวินาทีที่ยุใกล้เราไม่อยากห่างเลยเค้าก้ขยับเตีบงมาหัยใกล้ชั้นจับมือชั้นตลอดเวลาระหว่างนวด ใจแทบจะขาดที่อีกไม่กี่ชั่วโมงต้องจากกัน ถึงเวลาขึ้นเครื่องเค้าไม่หัยชั้นไปเค้าเค้าบอกเค้าเสียใจ และเค้ากอดลาชั้นเปนครั้งสุดท้ายและหัยคำมั่นสันยาว่าจะกลับมาแน่นอนยังไงก้จะมาพบคุนอีกครั้ง
พอเค้ากลับเกาหลีเค้าหายไปสามวันเราก้เสียใจมากนี่เค้าลืมเราแล้วหรอ เค้าจะไม่ติดต่อมาใช่ไหม จนวันที่สามเค้าติดต่อมาเค้าบอกเค้ายุ่งมากและขอโทด ระหว่างที่ยุเกาหลีเค้าโทมาทุกวันเราคุยกันแทบ24ชม.ทางไลน์และวิดีโอคอลตลอดทุกครั้งที่เค้าว่าง ไม่ว่าเค้าจะไปไหน จะทำอะไร เค้าก้จะคอลมาจะส่งรูปมาจนวันที่ชั้นรับปริณยาเค้าไม่สามารถมาได้เพราะติดงาน เค้าเรยฝากเพื่อนเค้าที่ยุไทยเอาของขวัญมาหัยเราแค่นี้ก้ดีใจแล้ว ผ่านไปสองเดือน ยุดีดีเค้าก้หายไปไม่อ่าน ไม่ตอบไม่ติดต่อมา ทั้งงง และคิดถึง จนถามเพื่อนเค่า เค้าบอกว่าตอนนี้ทำงานยุที่ปากียุ่งมากและโทสับไม่มีสันยานปะมานสามเดือนกว่าๆเราก้ รอ รอ รอ รอ การติดต่อกลับมา พย ธค มค กุมพา ก้ยังไม่ติดต่อมา เสียใจมากและเปนห่วงว่าเกิดอะไรขึ้นกับเค้า คิดถึงเค้าทุกวันนอนร้องไหร้ทุกวันทำไมถึงหายไปทำไมไม่ติดต่อมา จนมา มีนา เมสา ล่าสุด เค้าทักมา ตกใจและดีใจมากคือเราหมดหวังไปแร้วคิดว่าเค้าคงลืมเราและไม่มีทางได้มาคุยกันอีก ห้าเดือนที่หายไป แต่คำแรกที่ทักคือ "ชั้นขอโทด" ชั้นไปหาคุนไม่ได้ ชั้นไปพบคุนไม่ได้ ขอโทดสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้น ลืมชั้น ชั้นจะมีความสุขถ้าคุนเจอผช.ที่ดี "คืออะไร ชั้นทำตามสันยา สันยาที่จะไม่ลืมกัน สันยาที่เราจะมาพบกัน คุณลืมแล้วหรอ นางก้บอกแต่ขอโทด ขอโทด และนางเจ็บปวดมากที่เปนแบบนี้ที่นางต้องทำแบบนี้ เราเข้นจนรุสาเหตุเราเพียงแค่ต้องการทราบถึงเหตุผล เค้าตอบกลับมาว่า"เค้ารักเรามาก รักเราจริงๆ แต่เค้าไม่มีทางเลือกเค้าจะต้องแต่งงาน ขอโทดจิงๆ " ชอคค่ะ เราก้คุยกันเข้าใจ เค้ารุว่าเค้าผิดเราจะด่าจะว่าอะไรเค้าเค้าไม่โกดเรย และเค้าไม่เคยลืมเรา เค้านึกถึงเราตลอดเวลา ที่สำคัญเค้ารักเราจริงๆ ล่าสุดเค้าบอกเค้าต้องการเพียงแค่ เรามีความสุขกับคนที่ดี ได้แต่งงานกับคนที่ดี เค้าก้มีความสุขมากแล้ว
แต่เรารักเค้ามากก รักมากก รอมา7 เดือน กับอีก5 เดือนที่เค้าหายไปไม่มีวันไหนไม่คิดถึง ไม่มีวันไหนทีหมดรัก เราก้ไม่รุเหมือนกันทำไมถึงรักเค้า รอเค้าได้ขนาดนี้ แต่ถึงยังไงเค้าก้จะมาไทยมาทำตามสันยาที่เค้าบอกว่าเค้าจะมา แต่ถ้ามาแล้ว เราจะทำยังไง แต่ในใจก้คิดว่าถ้ายุไทยมีเราคนเดียว เราก้โอเคร ถ้าถึงเวลาที่เค้ามาค่อยคิดอีกที อย่างว่าแล้วแต่โชคชะตาถ้าเปนคู่เราจิงๆต่อหัยเค้าแต่งงาน ต่อหัยเค้ายุไกลแค่นั้น เค้าก้จะหวนกลับมา # ขอบคุนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ