ด้วยเนื้องานมันดีจริงๆนะ แล้วเป็นละครที่ทำเป็นครั้งแรกด้วยประทับตราความเป็นต้นฉบับได้เลย อย่างในส่วนโปรดักชั่น จะมีใครที่จะนำกลับมาทำใหม่แล้วเก็บและลงทุนกับทุกอย่างขนาดคุณไก่บ้าง Visual Effect ซึ่งแนบเนียนในสัดส่วนที่มากถึง 95% เรียกว่าแทบจะทุกฉากเลยก็ว่าได้ ละครเรื่องอื่นของแก้วเก้าไม่เคยทำได้ดีเท่านี้ คุณติ๊กก็วนเวียนอยู่กับละครเก่ามานานหลายปี เจ้าบ้าน เจ้าเรือนเป็นการกลับมากับความเป็นต้นฉบับอีกครั้งอย่างภาคภูมิในบทของไรวินท์ ซึ่งมาพร้อมกับองค์ประกอบอื่นที่ดีงาม

ตอนก่อนชมละคร คนก็จะพูดกันว่าพระเอกเลวมาก คนไม่ได้อ่านนิยายเช่นผมก็เริ่มคิดว่ามันจะเลวได้ขนาดไหน ถึงกับนำตัวร้ายมาเป็นตัวเอกของเรื่องเลยหรือเปล่า ตอนแรกคิดไปถึงว่าไรวินท์กับสีนวลรักกัน แล้วตอนหลังไรวินท์ไปมีเมียน้อยด้วยซ้ำ ถึงทำให้สีนวลต้องตกต่ำ คับแค้นไรวินท์ แต่ปรากฎว่าพอดูละครจริง ทุกอย่างมันพลิกผันไปหมดเลย ไรวินท์เป็นตัวละครที่มีมิติมาก จะสรุปเป็นการส่วนตัวว่าไรวินท์ร้ายมากแต่ไม่เลว ไม่ใช่คนเลว ถ้าเทียบกับเขมชาติ ผมว่าเขมชาติยังร้ายกว่าอีก ก็อารมณ์เดียวกับสีนวล ที่เจ้าคิดเจ้าแค้น แต่สีนวลนี่เจ้าคิดเจ้าแค้นแบบตะบี้ตะบัน รู้มาตั้งแต่แรกว่าผู้ชายไม่เคยรัก แต่อยากเอาชนะ เพราะดิฉันรักเขา มันก็เลยไม่ค่อยจะสงสารสีนวล แต่ทั้งนี้ก็ไม่ได้จะบอกว่าสิ่งที่ไรวินท์ทำกับสีนวลนั้นถูกต้องหรือว่าสิ่งที่มาลาตีทำกับสีนวลนั้นเป็นเรื่องที่ดีนะ แต่ความทุกข์ของสีนวลมันเกิดจากที่สีนวลเองมากกว่าปัจจัยแวดล้อมอะ ความซื่อสัตย์กับจงรักภักดีก็เป็นสิ่งที่ดีอยู่แล้ว ไม่มีใครเถียงหรอก แต่สีนวลเป็นคนนะ ไม่ใช่หมา ไม่ต้องซื่อสัตย์และจงรักภักดีขนาดนี้

ผมคิดว่าในส่วนของยุคปัจจุบันสนุกกว่า เพราะได้ลุ้นระทึกมากกว่ายุคอดีต ลองคิดเล่นๆว่าถ้าไม่มีปมของยุคอดีต ให้มีแต่ยุคปัจจุบันซึ่งแพรขาวถูกไรวินท์ให้ความช่วยเหลือจากเหล่ามารต่างๆในฐานะที่เธอเป็นผู้อยู่อาศัยและเล่าให้เห็นในแง่มุมของการเป็นเจ้าที่เจ้าทางอย่างเต็มที่ เหมือนที่ไรวินท์พาแพรขาวเข้าศาลของตัวเอง ละครก็จะออกมาในทิศทางที่ตรงกับชื่อเรื่องที่ว่า เจ้าบ้าน เจ้าเรือน มากกว่า ในขณะที่ยุคอดีตไม่มีความเป็นเจ้าบ้าน เจ้าเรือนเลยแต่ที่เล่าก็เพราะว่าเป็นที่มาของไรวินท์ ถ้ามีแต่ยุคอดีตอย่างที่พบว่าหลายคนอยากให้เป็น เรื่องก็จะเปลี่ยนอารมณ์ไป แล้วอาจจะต้องมีชื่อใหม่ให้เหมาะกับละครย้อนยุคเคล้าความโศกขึ้นมาแทน แต่ก็ชอบที่มีหลายยุคนะครับ เพราะยุคอดีตทำให้ตัวไรวินท์มีอะไรที่มากขึ้น การเล่าเรื่องของไรวินท์ซึ่งเป็นเวทย์มนตร์ที่สุดแสนมหัสจรรย์ก็ทำให้ไรวินท์กับแพรขาวได้รู้จักกันมากขึ้น จนกลายเป็นความรักในที่สุด สนุกสนานดีครับ

พระเอก, นางเอก, และความรักของพวกเขาก็ไม่ได้ฉูดฉาดอะไรนะ ผมว่าดูบางเบา เมื่อเทียบกับคนอื่น จุดๆนี้ต่อให้มีฉากจูบ ก็คงมิได้ทำให้รู้สึกจินตนาการอะไรได้มาก เพราะเขารักกันแบบเรียบๆ ช่วยเหลือกันไปมาแต่ไม่ใช่ในฐานะแฟน จนรักกันไปเอง แล้วก็จบ อ่าว ตอนที่ดูก็มัวแต่ลุ้นปัญหาของทั้งไรวินท์และแพรขาวจนลืมเรื่องของความรักไปก็หลายครั้ง เป็นละครที่หวานแบบจางๆเสียจริงแต่ก็ละมุนดีเหมือนกัน

เป็นละครเรื่องหนึ่งในไม่กี่เรื่องที่เป็นละครที่สมบูรณ์แบบในทุกส่วนของคุณริต้าด้วยครับ เรื่องนี้ใช่เลย ใช่จริงๆเลย ดีใจแทนเขามาก

คุณจอยก็เป็นคนที่มาเป็นพักๆเหมือนกัน ไล่มาเรื่อยจาก บ้านทรายทอง, พจมาน สว่างวงศ์, ขอหยุดหัวใจไว้เพียงเธอ, กิเลสมาร, จอมใจ, จำเลยรัก, วนิดา, และ เจ้าบ้าน เจ้าเรือน อันนี้กล่าวเฉพาะเรื่องที่ชอบนะ เจ้าบ้าน เจ้าเรือน ก็อาจจะถือว่าเป็นการกลับมาอย่างดีเลยก็ว่าได้

คุณเจสัน อันนี้ก็เกิด เจิดจรัส ชอบที่สุดตั้งแต่เขาเล่นละครมาแล้วมั้ง

คุณณัฐ ก็ดีอยู่ แต่ชอบตอนเป็นคนมากกว่า เป็นผีแล้วตลก

ความคิดเห็นส่วนตัว เจ้าบ้าน เจ้าเรือน กลายเป็นละครอันดับที่ 1 ในใจของคุณริต้า เป็นละครอันดับที่ 3 ในใจของคุณติ๊ก เป็นรองจากอย่าลืมฉันกับวังวารีตามลำดับ อาจจะเพราะนางเอกด้วยส่วนหนึ่ง แต่ก็คิดว่าตอนที่เป็นเขมชาติมีสีสันกว่า ได้แสดงฝีมือมากกว่า เรื่องความโรแมนติกก็ยังสู้วังวารีไม่ได้ แต่เจ้าบ้าน เจ้าเรือนก็ดีมากสมกับที่โฆษณาไว้ ดีมากๆครับ