ตามหัวกระทู้เลยค่ะ หลังจากได้ดูเจ้าบ้านเจ้าเรือนแล้ว ก็รู้สึกสนุก ลุ้นตื่นเต้นไปกับละคร เรียกว่ามีหลากหลายรสชาติ ดูแล้วอินไปกับทุกตัวละครมากๆ ต้องขอขอบคุณบทประพันธ์และบทโทรทัศน์ที่ดี ผู้จัดและผู้กำกับคนเก่ง โปรดักชั่นก็เลิศ แต่ละฉากดูประณีตสุดๆ โดยเฉพาะในพาร์ตอดีตที่ดูแล้วเหมือนยุคนั้นจริงๆ นักแสดงแต่ละคนก็เล่นได้ดีตามบทที่ได้รับ ดูเรื่องนี้แล้วรู้เลยว่าทีมงานและนักแสดงมีความตั้งใจและทุ่มเทกันมากๆค่ะ

-เกลียดไรวินท์ เป็นผู้ชายเจ้าชู้ก็ไม่ชอบแล้ว แต่ที่เกลียดก็เพราะเป็นผู้ชายที่เห็นแก่ตัว ไม่มีความรับผิดชอบ ชอบหาเหตุผลเข้าข้างตัวเอง สนใจแต่ความสุขของตัวเอง เป็นผู้ชายที่แย่มากๆ ขอยืมคำแพรขาวมาใช้ หาดีอะไรไม่ได้สักอย่างเลย ไม่เคยสนใจความรู้สึกของคนรอบข้างโดยเฉพาะสีนวลเลย
ปล.พี่ติ๊กเล่นบทเจ้าชู้ได้เนียนตาจริงๆ ถึงแม้จะหล่อ แต่นิสัยแบบนี้รับไม่ได้จริงๆ เรื่องนี้พี่ติ๊กเต้นรำเก่งมากๆ แต่ยังไงก็ยังชอบพี่ติ๊กเหมือนเดิมนะคะ อิอิ
ตอนอยู่กับบัวน้อย มีถามว่า เหนื่อยไหมคะ สายตาหวานไปนะคะคุณไรวินท์


กลับดีกได้ พี่โตแล้ว แม่พี่ไม่ว่าหรอก ขอนอนที่บ้านรำไพสักคืน


เต้นรำกับสุดสวาทก็ดูเริงร่าได้อีก


หน้าตาไรวินท์ตอนหมอบอกว่าสีนวลท้องแล้ว ดูดีใจมากจริงๆค่ะ


-สงสารสีนวลสุดๆ เพราะสีนวลถือว่าเป็นแม่ศรีเรือนที่เพียบพร้อมทุกด้าน ดูแลบ้าน แล้วยังคอยปรนนิบัติแม่สามีและสามีได้อย่างไม่มีขาดตกบกพร่อง แต่ทำอะไรก็ไม่เคยถูกใจไรวินท์เลย แม้เป็นวิญญาณแล้ว ก็ยังเป็นวิญญาณที่เก็บกด ต้องอยู่เงียบๆคนเดียว ได้แต่คอยแอบมองไรวินท์จากในห้อง เพราะกลัวไรวินท์จะรู้ตัวว่าตนแอบดูอยู่
ปล.พี่จอยเล่นได้เข้าถึงอารมณ์ทั้งน่าสงสารและหลอนจริงๆค่ะ
ขนาดรองเท้าสีนวลก็คอยผูกให้ตลอด แต่ผูกใจไม่เคยได้ อิอิ


พูดหรือทำอะไรก็ไม่เคยถูกใจคุณพี่เลย


มีสามีแบบนี้ สู้ไม่มีจะดีกว่านะคะสีนวล สงสารจริงๆฉากนี้


-หมั่นไส้มาลาตี ชอบใช้มารยาความเป็นผู้หญิงและความน่าสงสารใส่ไรวินท์ หลอกไรวินท์และคนดูอย่างหน้าตาเฉย แต่ก็สมน้ำหน้าไรวินท์ที่หลงเชื่อผู้หญิงแบบนี้ แต่ก็อย่างว่าหญิงร้ายชายเลวมักคู่กัน อินไปหน่อยค่ะ 555
ปล.พี่ปุยฝ้ายร้องเพลงเพราะมากค่ะ
หลงมาลาตีตั้งแต่วันแรกที่เจอเลย


บ้านช่องตัวเองมีก็ไม่อยู่นะคุณไรวินท์ วันๆก็มาอยู่แต่บ้านหลังนี้


-แต่แอบฟินเจ้าบ้านเจ้าเรือนกับแพรขาว แม้จะเกลียดไรวินท์ในพาร์ตอดีตมากๆ แต่เมื่อถึงฉากเจ้าบ้านเจ้าเรือนกับแพรขาวอยู่ด้วยกันที่บางครั้งก็คอยช่วยเหลือกัน บางครั้งก็ต่อปากต่อคำกัน ก็ดูเข้ากันดีเคมีกระจาย ดูไปก็ฟินไปค่ะ ต้องขอบคุณแพรขาวที่คอยต่อว่าไรวินท์ให้แทนจขกท.และสีนวยด้วย ที่จริงแพรขาวน่าจะว่ามากกว่านี้นะคะ 555 แพรขาวถือว่าเป็นผู้ที่ทำให้ไรวินท์รู้สึกผิดกับสิ่งต่างๆที่ตัวเองได้ทำลงไปในอดีตขึ้นมาได้บ้าง
ปล.เรื่องนี้พี่ริต้าสวย อ่อนโยน แต่ก็ดูแข็งแกร่ง และเล่นได้เหมือนกับคนเป็นแม่จริงๆเลยค่ะ ส่วนพี่ติ๊กเล่นเป็นเจ้าบ้านเจ้าเรือนที่ดูเหมือนคนยุคโบราณ ดูอบอุ่นและหล่อมากๆ เวลาเข้าฉากกันแล้วดูน่ารักมากๆค่ะ
ประตู(โดเรมอน)พาแพรขาวไปอดีตครั้งแรก


มีให้กุกลาบขาวไว้คอยปกป้องเวลาไปทำงานที่สปา แถมรอยยิ้มด้วย


สอนแพรขาวเล่นเปียโน


เมื่อแพรขาวตำหนิไรวินท์


หน้าตาแค่พอไปวัดไปวา 555


เมื่อแพรขาวแหย่ไรวินท์ ไรวินท์ก็เลยบอกว่า นี่แม่หนูน้อยๆหน่อย


เรื่องนี้มีน้องชมพู(เจนน่า)เล่นได้น่ารักและเป็นธรรมชาติมากๆค่ะ
ไรวินท์แกว่งชิงช้าให้ชมพูเล่น


ปล.ขอบคุณเจ้าของรูปสวยๆจากแฟนคลับพี่ติ๊กมากๆนะคะ