สวัสดีชาวพันทิปทุกคนค่ะ ก่อนอื่นต้องเกริ่นเลยนะคะว่าที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เพราะอยากจะได้คำแนะนำหรือการพูดคุยแลกเปลี่ยนกัน
คือ ดิฉันไม่รู้ว่าทุกคนจะรู้สึกเหมือนเรามั้ย เพราะตอนนี้เรารู้สึกว่าโลกใบนี้มันไม่ได้น่าอยู๋เหมือนเมื่อก่อน น่ากลัว มีแต่คนเห็นแก่ตัว
เบื่อและเซ็งมาก ทั้งๆที่เมื่อก่อนมันน่าอยุ่กว่านี้หรืออาจเป็นเพราะเมื่อก่อนเรายังเด็กละมั้งค่ะ เมื่อก่อนเราคิดเราฝันอยากจะเป็นนุ้นเป็นนี้
แต่ทำไมเมื่อโตขึ้นแล้วรู้สึกความฝันความหวังทุกอย่างมันหายไปหมด เรากลายเป็นคนซึมเศร้า อมทุกข์ ไม่ค่อยมีใครกล้าพูดคุย เข้ามาเล่นด้วยเท่าไหร่
เมื่อก่อนเราก็แคร์นะค่ะ แต่ตอนนี้เราก็ไม่ร็จะแคร์ไปทำไม เพราะคนพวกนั้นก็มิใช่พ่อแม่เราซะหน่อย จริงมั้ย? เราจึงเลือกแคร์เฉพาะคนที่ควรแคร์มากกว่า เพราะเราเป็นคนที่คิดมากด้วยค่ะ ถึงชีวิตเรามันจะน่าเบื่อไร้ชีวิตชีวา หมดหวัง ไม่มีความฝัน แต่เราก็ไม่คิดที่จะฆ่าตัวตายนะค่ะ แต่เราคิดว่าเราอยากบวช แต่ก่อนจะบวชเราคิดว่าเกิดมาแล้วน่าจะลองศึกษาวิถีชีวิตบนโลกให้มากที่สุด และคำถามก็มีอยู่ว่า
1.เราเป็นคนแบบนี้แต่อยากให้คนเข้าหาต้องทำอย่างไรค่ะ?
2.อยากส่งความสุขให้ผู้อื่นได้หัวเราะและมีรอยยิ้มต้องทำยังไงค่ะ?เรามิได้ต้องการให้คนชอบทุกคนแต่ทำให้คนมีความสุขจากสิ่งที่เรามอบให้ จากวาจาสักครึ่งหนึ่งก็ยังดีค่ะ แนะนำมาๆ
3.เราจะทำให้ตัวเองกลับมามีฝันอีกครั้ง ต้องทำยังไงกับตนเองค่ะ?
4.เราจะทำยังไงให้รู้สึกว่าโลกนี้มันน่าอยู๋ขึ้นดีค่ะ?
ขอบคุณสำหรับการรับฟัง และขอขอบคุณสำหรับทุกคำตอบล่วงหน้าค่ะ ขอบคุณค่ะ^^!