หมายเหตุ : กระทู้นี้ไม่เหมาะกับ “ผู้ดี” , “พวกหัวสูง” , “คนใฝ่ธรรม” , “ผู้ทรงศีล” หากท่านเป็นบุคคลประเภทดังกล่าวแล้วไม่ต้องการเสียสุขภาพตา - สุขภาพใจ แนะนำให้กดปิดหน้าต่างนี้ไปได้เลย เพราะภาพที่จะได้เห็นต่อไปนี้ ผมเชื่อว่าพวกคุณยังไงก็ไม่มีทางรับได้ แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องโลกๆ โลกีย์วิสัยของปุถุชนคนธรรมดา กิน ขับถ่าย สืบพันธุ์ นอน ก็ตาม
.
แต่ถ้าท่านใจกว้าง พอจะเปิดหูเปิดตา รับว่าภายใต้โลกอุดมคติของท่าน ยังมีโลกอีกใบที่ไม่สวยงาม แต่มันคือความสุขความสนุกเล็กๆ ของคนที่อาจจะมีภูมิธรรม ภูมิประพฤติต่ำต้อยกว่าท่านบ้าง
.
ก็ขอเชิญรับชมได้ครับ
.
---------------------------
.
ตอนแรกอยู่ที่นี่นะครับ ( ข้าวสาร ) http://ppantip.com/topic/35031226
ตอน 3 ( ถนนพระอาทิตย์ ) http://ppantip.com/topic/35037352
ตอนที่ 4 ครับ ( เลียบคลองทวีวัฒนา ) http://ppantip.com/topic/35039921
.
.
วันที่ 2 ของการเดินทางไปบันทึกประวัติศาสตร์สงกรานต์สุดมันส์ ภายใต้ Concept "เครื่องเสียง โคโยตี้ ดนตรีแดนซ์ แป้ง รถบรรทุกถังน้ำ" ผมเลือกที่จะกลับมายัง "โชคชัย 4" หลังจากที่เคยมาทุกปี ในปี 2557-2558
.
ดินแดนที่มีสภาพภูมิประเทศเสมือน "เมืองเล็กๆ ที่ซ่อนอยู่เมืองใหญ่" แห่งนี้ เป็นอีกสถานที่หนึ่งที่เป็นตำนานของการละเล่นสาดน้ำในเทศกาลสงกรานต์ ที่หลายคนยกให้เป็น "ที่สุดในใจ" แห่งหนึ่งของ กทม. หรือแม้แต่ของประเทศไทย ดินแดนแห่งนี้ผ่านร้อนผ่านหนาวมามาก ตั้งแต่ยุคที่ใครใคร่เอารถบรรทุกถังน้ำเข้าก็เข้าได้ กระทั่งยุคหลังๆ ที่เส้นทางหลักไม่อนุญาตให้รถประเภทดังกล่าวเข้า ถึงกระนั้นก็ยังมีทางอีกมากมาย ที่ยานพาหนะสัญลักษณ์ของสงกรานต์ จะยังพอผ่านเข้ามาให้เห็นได้บ้าง
.
ที่สำคัญ..เอกลักษณ์ของโชคชัย 4 ที่โดดเด่นคือ "ดนตรีสด" ที่สนุกเร้าใจ ไม่ใช่แค่การเปิดเพลงเปิดแผ่น แต่เป็นการนำกีตาร์ เบส กลอง มาบรรเลงให้ฟังกันสดๆ ริมถนนกันเลยทีเดียว
.
.
ไม่ว่าใครจะว่าอย่างไร..แต่สถานที่แห่งนี้ก็ยังได้รับความนิยมเสมอ!!!
.
.
----------------------------------------

18.37 น.

ผมมาถึงโชคชัย 4 ยืนอยู่บริเวณทางแยกแห่งนี้ ปีนี้ผมตั้งใจจะเริ่มจากด้านหลังฝั่งลาดพร้าว-วังหิน ไปสิ้นสุดที่ฝั่งลาดพร้าวสายหลัก

แสงอาทิตย์เริ่มลับขอบฟ้า ผมมองอาคารธนาคารสีม่วง จำได้ว่า 2 ครั้งที่แล้ว ที่นี่คือจุดสิ้นสุดของการบันทึกภาพประวัติศาสตร์ของผม