เราก็เพิ่งจะเข้าใจว่าคนที่เป็นฝ่ายปฏิเสธมันก็เสียใจไม่แพ้คนที่โดนปฏิเสธหรอก เพิ่งเข้าใจวันนี้จริงๆเพราะเมื่อก่อนมีแต่เราที่ถูกปฏิเสธ เราตั้งคำถามเสมอว่าเค้าทำสิ่งนี้เพื่ออะไร เค้าทำเพื่อรักษาใจของทั้ง2ฝ่ายมากว่า ยิ่งปฏิเสธเร็วเท่าไหร่ ความเสียใจมันอาจจะไม่มากเท่ากับปล่อยให้มันเลยตามเลยแล้วค่อยมาบอกวันที่อีกฝ่ายรักเรามากๆไปแล้ว ตอนนั้นเราคงไม่ต่างอะไรกับฆาตรกรเลือดเย็นที่ฆ่าคนที่รักเราขนาดนั้น แต่เมื่อเราไม่ได้รักเค้ามองเค้าเป็นแค่เพื่อนนี่คงเป็นสิ่งที่ดีที่าสุดสำหรับทั้งคู่ เพื่อให้เค้าไปเจอโอกาสที่ดีกว่าเรา

ฝ่ายที่ปฏิเสธเค้าก็ลำบากใจที่จะทำนะ เราเข้าใจจริงๆเมื่อเจอกับตัว