เราทำงานฟรีแลนซ์แปลเอกสารให้กับบริษัทหนึ่ง
ชีวิตประจำวัน ในตอนกลางวันก็จะทำงานเมื่อมีอารมณ์
อารมณ์ศิลปินประมาณนั้น แต่เวลาที่คิดงานออกส่วนใหญ่
ก็จะเป็นช่วงกลางคืน เพราะเงียบ สงบดี
บางทีกว่าจะเสร็จก็ตีสามตีสี่ ก็เข้านอนไป
ส่วนสามีก็จะไม่รบกวน ให้เรานอนพักผ่อนเต็มที่
เพราะเค้าก็เห็นใจเราอยู่ที่จะต้องพักผ่อนให้พอ
เราสองคนยังไม่มีลูก ก็ใช้ชีวิตกันอย่างมีความสุขเรื่อยมา

แต่ความสุขที่เรื่อย ๆ ของครอบครัวเรามีอันสะดุด
ก็เมื่อมีเพื่อนคนหนึ่ง ที่ร้จักผ่านการทำงาน
และอยู่ในวัยเดียวกัน เธอจึงกลายมาเป็นเพื่อนของเรา
เรามีคนรู้จักเยอะ แต่เพื่อนสนิทเรามีไม่กี่คน
ส่วนเธอคนนี้อาจจะเพื่อนน้อย เมื่อรู้จักกับเรา
ก็อาจเหมาว่าเราคือเพื่อสนิท แต่สำหรับเรา ไม่น่าจะใช่
เธอจะมาเคาะประตูบ้านเราทุก ๆ เช้า ในตอนหกโมง
ในสัปดาห์แรก สามีเราก็เป็นคนเปิดประตู
และบอกไปว่า เรานอนหลับอยู่เพราะนอนดึก
เธอก็จะประมาณว่า อะไร เป็นสาวเป็นนาง ทำไมนอนดึก
คือเหมือนจะหวังดีกับสามีแล้วบ่นเรา (เธอยังโสด)
สามีก็รู้สึกอึดอัด ที่จะนั่งคุยกับเธอ ในขณะที่เราไม่ร่วมวงด้วย
เลยมาปลุกเรา และพยายามทำให้เราตื่นไปนั่งคุยกับเพื่อน
เราก็ไปนั่ง แต่คนที่นอนไม่พอแล้วโดนปลุก เมื่อเพื่อนกลับ
เราก็จะหงุดหงิด ลามไปปวดไมเกรนเพราะนอนไม่พอ
จะนอนต่อ เราก็หลับยาก มีผลเสียไปตอนทำงาน
คือคิดงานไม่ออก วันสองวันไม่เป็นไร
แต่นี่เธอเล่นมาเรือย ๆ แบบไม่เกรงใจกันเลย

เราเลยตัดสินใจส่งอินบ็อกไปหาเธอ
ว่าอย่ามาตอนเช้า เพราะเราไม่ค่อยสะดวก
เธอก็หัวเราะแบบขำ ๆ ประมาณว่า
จะมาปลุกให้เราตื่นเช้าไง สงสารสามีเรา
ที่เรานอนตื่นสาย เราก็เลยบอกว่า สามีเราเข้าใจ
เพราะรู้ว่าเรานอนดึก สามีก็พยักหน้าเห็นด้วยกับเรา
เธอก็เลยหัวเราะ แต่เมื่อเวลาผ่านไป
เธอก็มาบ้านเราในตอนเช้าเหมือนเดิม
ไม่เคาะประตู หากไม่เปิดก็จะโทรมา
หรือให้บ้านข้าง ๆ ช่วยเรียก

เราลำบากใจ และล้ามาก สามีก็อึดอัด
เพราะขาดความเป็นส่วนตัว
เราควรทำอย่างไรดี ที่จะพูดกับเธอ
ว่าเรื่องนี้เราซีเรียส และต้องการพักผ่อนจริง ๆ
โดยที่เราไม่ทำให้เธอต้องเสียน้ำใจ

ปล.นี่คือกระทู้แรกในพันทิปของเรา
มีอะไรไม่ควรก็ขอโทษด้วยนะคะ