สวัสดีค่ะเพื่อนๆ นี่คือการเขียนกระทู้แรกของเรา ถ้ามีอะไรผิดพลาดเราต้องขอโทษด้วยนะคะ เรามีอะไรกับเพื่อนสนิทคนที่เราแอบชอบ เคยบอกเค้าไปแล้วว่าชอบ แต่เค้าบอกว่าไม่ได้ชอบเรานะคะ แค่รู้สึกดีที่มีคนชอบ แต่เค้าเป็นฝ่ายมามีอะไรกับเราก่อน ไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไร อึดอัดใจ เพราะเราก็ชอบเค้ามาก

   ขอเล่าเลยละกันนะคะ เราอึดอัดใจมากค่ะ เลยต้องมาขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆในพันทิป เพราะเรื่องนี้เราพูดกับใครไม่ได้จริงๆ รู้กันแค่เรากับนาย (นามสมมติ) ก็คือเพื่อนคนที่เรามีอะไรด้วยแหละค่ะ ในเอกที่เราเรียน จะมีแต่เพื่อนผู้ชายทั้งหมดเลย มีผู้หญิงเรียนแค่ 2 คนเท่านั้นแถมไม่ค่อยสนิทกัน เราเลยสนิทกับเพื่อนผู้ชายมากกว่า ในห้องเพื่อนๆจะนับถือเราเป็นทั้งพี่และเพื่อน และเรียกเราว่า เจ้ กันทุกคน เพราะเราซิ่วมา เราเป็นคนขี้เล่นและไม่ค่อยถือตัวค่ะ เลยสนิทกับเพื่อนได้ง่าย เราอยู่กับเพื่อนแก๊งผู้ชายประมาณ 6 คนค่ะ แต่สนิทมากที่สุด มีแค่ 3 คนค่ะ ก็คือเรา นาย และทีม (นามสมติค่ะ) สนิทกันมา 1 เทอมค่ะ กินเหล้าด้วยกัน เที่ยวด้วยกัน ไปไหนไปกัน เฮฮาปาร์ตี้ มันมานอนเล่นหอเรา มารับเราไปเรียนพร้อมกัน เรียกง่ายๆ ว่ารู้ไส้รู้พุงกันเลยทีเดียวค่ะ นายมันเป็นคนเงียบๆค่ะ  ส่วนทีมมันเป็นคนพูดมาก เวลามีปัญหาพึ่งพาได้ทั้งคู่    แล้วมีช่วงนึงค่ะ ที่เราเฮิร์ทมากๆ เพิ่งเลิกกับแฟนมา เราก็ชวนพวกมันกินเหล้าเกือบทุกวัน ช่วงนี้จะเป็นช่วงเปิดใจ พอเจอกันทุกวันเราก็จะมาเปลี่ยนกันเล่าเรื่องราวความรักแต่ละคนว่าเป็นยังไง เจออะไรมาบ้าง เรากับนายจะเจอเรื่องที่ทำให้เจ็บมาเหมือนกันเราเลยเข้าใจนาย พอได้เจอ ได้คุยกันบ่อยๆขึ้น มันทำให้เรารู้สึกชอบนายค่ะ ชอบเฉยๆคือตอนนั้นมองหน้ามันแล้วก็คิดว่า (เฮ้ย มันนิสัยน่ารักดีหวะ ชอบหวะ) ตอนนั้นคิดแค่นั้นจริงๆแค่ชอบเฉยๆ
   และแล้วจุดเปลี่ยนก็เกิดขึ้นค่ะ เราชอบมันมากขึ้นกว่าเดิมจนคิดเกินเพื่อน เพราะมีวันนึงเมื่อเดือนที่แล้ว เราเกิดอุบัติเหตุรถชน ตอนนั้นเรามึน เอ๋อมาก และก็จำอะไรไม่ได้ จำได้เล็กน้อย เรากดส่งข้อความเสียงไปหานายและเพื่อนอีกหลายคน บอกว่ารถชน นายมันมาเป็นคนแรกเลยค่ะ มันมาถึงเห็นสภาพเราก็ถึงกับจะต่อยคนที่ชนเราเลยค่ะ มันถกแขนเสื้อ ละพูดว่า " เฮ่ย! ขับรถ เ_ี้ย อะไรของวะ!!! " หน้าตาจริงจังและโมโหมากเลยค่ะ (แต่ตอนนั้นเราจำอะไรไม่ได้นะคะเพื่อนมันมาเล่าให้ฟังทีหลัง) แล้วเราก็หมดสติไป ฟื้นมาก็อยู่ที่โรงพยาบาลแล้วค่ะ นายมันเป็นคนเดียวที่ตามเรื่องให้ค่ะ ดูรถให้ คุยกับคนชน คอยตามเรื่องให้ เราเลยได้คุยแชทกับนายมันบ่อยขึ้น (เมื่อก่อนเราไม่เคยคุยแชทกับมันเลยเพราะว่ามันอยู่กับทีมเลยคุยแต่ในแชททีมค่ะ) มันคอยถามว่าเป็นยังไง ออกโรงพยาบาลยัง กลับหอเมื่อไร ทำให้ความชอบจากตอนแรกมัน มากขึ้นๆ เรื่อยๆค่ะ แล้วเราก็รู้ตัวเองว่าชอบมันจริงๆซะแล้ว พอเรากลับมออยู่หอ ก็มีมัน 2 คนนี่แหละค่ะ คอยพาไปกินข้าว พาไปเรียน ทุกวัน คอยมาหาที่หอทุกวัน พอเจอทุกวันเราก็ยิ่งแน่ใจว่าชอบมาก แต่เราไม่บอกค่ะไม่กล้าพูดออกไปกลัวเสียเพื่อน และมันก็เร็วไป เราใช้ชีวิตอยู่กับพวกมันแบบนี้มาเรื่อยๆ เราเริ่มโพสเพ้อถึงนาย แต่ไม่มีใครรู้ว่าเป็นใครแม้แต่นายเองยังไม่รู้ว่าเราเพ้อถึงมันเลยค่ะ เรานิ่งมาก555 เราไม่กล้าแม้แต่แสดงอาการอะไรให้นายรู้ เราไม่กล้าบอกจริงๆ กลัวทุกอย่าง กลัวคำตอบ...
    จนวันนึงเรากินเหล้ากับทีมและเพื่อนๆ เราเมามาก เราได้ทักนายไปเหมือนทุกวัน และตอนท้ายก่อนสิ้นสุดการสนทนา เราได้ตัดสินใจแบบเมาๆ พิมพ์บอกไปว่า
" ฝันดี ชอบแกหวะ "  นายอ่านแต่ไม่ได้ตอบกลับ ตอนนั้นคิดแค่ว่ามันคงอึ้งหละมั้ง
เราได้เล่าให้ทีมฟังในตอนเช้าวันต่อมาว่า เราบอกชอบนายไป ทีมมันก็บอกว่า
" คิดไว้แล้วว่าเราชอบนาย เพราะสังเกตอาการออก แล้วนายมันว่ายังไงหละ " เราก็บอกทีมไปว่า นายมันเงียบไป ไม่ตอบ....
  แล้วตอนนั้นเอง นายมันตอบกลับมาว่า..
" ขอบคุณที่ชอบผม แต่ผมต้องขอโทษด้วย ที่ชอบกลับไม่ได้จริงๆ "  เราเลยบอกไปว่า
" เฮ้ยย ไม่เป็นไร แค่บอกให้รู้เฉยๆ ไม่ต้องคิดมาก เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมแหละ " แล้วก็สิ้นสุดการสนทนา
เราร้องไห้ เสียใจมาก และก็โล่งใจมาเช่นกันที่ได้บอกไป เราเลยตอบทีมไปว่ากุได้คำตอบละ  แล้วจังหวะนั้นทีมมันก็โทรมาพอดี ถามว่าเรื่องเป็นยังไง เราพยายามฮึ้บไว้ เพราะเราไม่ชอบให้ใครเห็นเราร้องไห้ แต่ทีมมันฟังเสียงออก เลยทำได้แค่ปลอบๆให้เราโอเคขึ้น มันบอกให้เราทำตัวปกติเวลาไปเรียน
   เราไปเรียนค่ะ เจอนาย เราทำตัวปกติทุกอย่าง ร่าเริงคุยนู่นคุยนี่กับเพื่อนๆ แต่นายมันเงียบๆไป ไม่คุยกับใคร หน้าเครียดๆ เราก็ไม่กล้าชวนมันคุย เพราะคิดว่ามันคงไม่อยากคุยกับเรา      เราไปกินข้าว 3 คนเหมือนทุกครั้ง ทุกครั้งเวลากินข้าวเราจะหยอกล้อเล่นกันทั้ง 3 คน แต่วันนี้เงียบสงัด -_-" เราคุยกับทีมแค่ 2 คน นายมันเงียบก้มหน้าก้มตากินข้าว เรากินไม่ทันหมดก็รู้สึกอึดอัดเลยบอกทีมไปว่า " เฮ้ยกุอิ่มแล้วไปก่อนนะ " ทั้งๆที่ไม่เคยลุกไปก่อน เดินไปไหนก็จะไปพร้อมๆกัน      เราไม่เคยคุยกันเลยค่ะ ไม่พูดกันไม่มองหน้ากันสักนิด แต่ก็เดินไปเรียนกลุ่มเดียวกัน ไปไหนกับเพื่อนในกลุ่มเหมือนเดิมนะคะ เจอกันทุกวันทุกวลา นานเข้าๆเพื่อนๆในแก๊งก็เริ่มรู้ว่าเราชอบนาย และไม่คุยกัน เพื่อนก็แซวและก็พยายามทำให้เราคุยกัน แต่นั่นมันยิ่งทำให้เราถอยห่าง เพราะเราคิดว่าคงไม่มีทางเป็นเพื่อนกันได้เหมือนเดิมอีกแล้ว

ผ่านไป 2 อาทิตย์แล้วค่ะที่เราไม่คุย ไม่มองกันเลย  เพราะเวลาเรามองไปนายมันก็หลบตา ไม่เคยไปไหนมาไหนด้วยกันอีกเลยห่างหายกันออกไป ต่างคนต่างอยู่เลย  จนวันนึงที่สาขาจัดงานเลี้ยงขึ้น เราก็กินเหล้ากันกับพวกเพื่อนๆ พี่ๆในสาขา วันนั้นเราเมามากค่ะ เพราะเจอมันที่งานด้วย เครียดด้วย อยากเมาด้วย เลยจัดเพียวๆคนเดียว ตั้งแต่หัวค่ำเลยค่ะ 2 กลม แล้วก็อยูกันจนถึงงานเลิก เราเมามากๆ เมาเละ นายก็เมามาก ทีมกับเพื่อนๆเลยไปส่งเราที่หอ นายเองก็ขี่รถตามมาส่งด้วยค่ะ เรานั่งอ้วกหน้าห้องนานมากและก็ร้องไห้ออกมาเพราะหลายๆเรื่อง (จุดจบสายแข็งแหละค่ะ - -'') ซึ่งตอนนั้นเราพูดอะไรบอกมาเยอะแยะมากมายน่าจะมีเรื่องนายด้วย ทีมมันก็คอยพยุงแล้วก็ลูบหลังคอยปลอบใจว่ายังมีมันอยู่นะ และนายเองก็เมานั่งอยู่ใกล้ๆเรา แต่ก็ไม่เคยคุยกันเลยแม้แต่นิด เราไม่รู้ว่าเราพูดอะไรออกไปบ้าง และพอทีมพาเราเข้านอนอะไรเรียบร้อย ทุกคนก็แยกย้ายกลับหอค่ะ เราเมาจนหลับไป

## แล้วมันก็เกิดขึ้นค่ะ ในเช้าต่อมา เพื่อนเราที่พักอยู่หอเดียวกันออกไปเรียนแต่เช้า ห้องเรามันล็อคข้างนอกไม่ได้ค่ะ ล็อคได้แต่ข้างในซึ่งตอนนั้นเรายังไม่ตื่น เพื่อนก็ออกไปโดยที่ไม่ได้ล็อคห้อง     เราสลึมสะลือตื่นขึ้นมา ก็ได้ยินเสียงเรียก พร้อมกับคำถามว่า " เจ้ ทำไมไม่คุยกับผมมมม " เราลืมตามองก็เห็นนายเดินเข้ามาคนเดียว

***เดี๋ยวออกไปข้างนอกสักแป้บนะคะเดี๋ยวมาต่อกระทู้ใหม่