หวัดดีค่ะ ใกล้วันหยุดยาวๆ วันสงกรานต์แล้ว ความรู้สึกห่อเหี่ยว เหงาขึ้นมาทันทีที่คิด ไม่อยากคิดก็เผลอคิดเรื่อย คือ เราเลิกกับแฟนช่วงกลางเดือนมกราคมที่ผ่านมา แฟนเราเป็นคนสงขลา ปกติเราจะกลับบ้านกับแฟนทุกปีช่วงปีใหม่และสงกรานต์ เป็นแบบนี้มาตลอด 5-6 ปี (เราคบกันมา 9 ปีเต็มไปเมื่อเดือนธันวาคมปีที่แล้ว วางแผนจะแต่งงานกันปีนี้ แต่มีเหตุให้เลิกกัน) ทุกๆ ครั้งจะคุยกันว่ากลับวันไหน จองตั๋วหรือยัง โน่นนี่นั่น เราอยู่ต่างจังหวัดวันที่จะเดินทางเราต้องเข้า กทม. ตอนเที่ยงพอไปรอแฟนที่ห้องแฟนเลิกงานกลับมาถึงห้อง ประมาณ 6 โมงเย็นแล้วค่อยไปสนามบิน เป็นประจำอย่างนี้ทุกครั้ง หรือบ้างปีเรามีโปรแกรมแวะเที่ยวระหว่างทางเราก็จะขับรถยนต์กันไป โดยเราขับจากบ้านเรา (ห่างจาก กทม. ประมาณ 200 กว่าโล) ไปหาแฟนและขับลงใต้แวะเที่ยวก่อนแล้วถึงกลับสงขลา จริงๆ แล้วปีนี้คือต้องกลับกันคืนวันที่ 12 เมษายน นี้ แต่ปีนี้เราเลิกกันแล้ว และแฟนเรากลับบ้านไปคนเดียว เราเลยมีความรู้สึกเหงา เศร้า แต่แฟนเราคงไม่รู้สึก  .... ไม่มีอะไรค่ะ แค่เหงา เศร้า และคิดถึงวันเก่า ๆ T___T อย่าว่ากันนะคะเรารู้สึกอย่างนั้นจริงๆ ... เราเลิกกันเราไม่ได้บอกที่บ้านเรา แต่คิดว่าเค้าคงรู้เพราะแฟนไม่ได้มาหาเราเลยตั้งแต่เลิกกัน (ปกติแฟนมาหาทุกอาทิตย์) และเราก็ไม่ได้เล่า ไม่อยากให้เค้าไม่สบายใจค่ะ ส่วนครอบครัวแฟนรู้เรื่องค่ะว่าเราเลิกกัน  เฮ้ออออออ... ชีวิตต้องดำเนินต่อไป แต่เหงาและเศร้ามากค่ะ