อีกคำถามที่เจอบ่อยก็คือ
เมื่อไหร่จะมีแฟน

ผมเป็นคนนึงครับที่ไม่สะดวกใจจะบอกเรื่อง "เงินเดือน" กับใคร ไม่ใช่เพราะว่า "น้อย" หรือ "มาก" เป็นหลัก แม้จริงๆ จะมีส่วนแต่ก็ด้วยเหตุผลที่อาจจะพูดแทนใครหลายๆ คนได้ว่า

1) ผมไม่ใช่คนแล้งน้ำใจนัก แต่ไม่ค่อยสะดวกให้ใครมาขอ "ยืมเงิน" นัก.. เพราะ กลัวเสียเพื่อนและกลัวเสียความรู้สึกมากๆ

2) เพื่อนหลายคนของผมเงินเดือนน้อยกว่าผม และหลายคนยังค่อนข้างลำบาก ผมไม่อยากให้พวกเขาเอาสิ่งที่ผมได้รับไปเปรียบเทียบกับตัวเอง ส่วนหนึ่งก็เพราะห่วงความรู้สึก (บางคนก็ชอบคิดมาก) ผมกับเพื่อนๆ ก็คือ เด็กบ้านๆ กลุ่มนึง แต่บังเอิญผมโชคดีกว่าเท่านั้น ฉะนั้นเวลาพวกเขาลำบากผมก็ช่วยเหลือตามที่ช่วยได้ (เงินเดือนผมเยอะกว่าพวกเขาก็จริง แต่ผมมีค่าใช้จ่ายของทางบ้านที่หักลบออกแล้วก็เหลือไม่ต่างกันเท่าไหร่)

3) พอหลายคนรู้เรื่องเงินเดือน มักจะเอาไปเปรียบเทียบกับคนอื่นๆ จนกลายเป็นเรื่องพูดคุยสนุกปาก เช่น "ได้ตั้งขนาดนั้นทำไมที่บ้านไม่เห็นมีอะไรดีขึ้นมาเลย หนี้ยังท่วมหัวเหมือนเดิม" หรือ "ได้เงินแค่นี้มันจะไปพอยาไส้อะไรกัน" ผมเบื่อครับ จะมากน้อยมันก็เงินที่หามาได้โดยสุจริต ผมไม่ได้ไปปล้นฆ่าใครเพื่อให้ได้มันมา.. เพียงแต่ต้นทุนเราไม่เท่ากัน ถ้าติดลบมาก หามาเท่าไหร่ก็ต้องเอาไปอุดส่วนนั้น

และ 4) เรื่องเงินเดือนเป็นเรื่องที่ผมแคร์น้อยที่สุด ที่สำคัญคือ เราหาเงินมาได้ เราได้เอาไปใช้ประโยชน์อะไร เพื่อใคร อย่างไรบ้าง ? เพราะฉะนั้นสำหรับผมแล้ว การตั้งคำถามว่า "เงินเดือนเท่าไหร่" ไม่สำคัญ แต่สำคัญที่ "จุดประสงค์" ของคนที่ถามคำถามนี้ว่า เขาต้องการอะไร ?

ปล. ทั้งหมดที่เล่ามาคือประสบการณ์ตรง