เป็น single mom full time เลี้ยงลูกคนเดียว 100% ไม่มีคนผลัดดูแล
ทำงานด้วย ทำเฉพาะตอนลูกไปรร.
คนโตชาย6.5ขวบ คนเล็กหญิง3.5ขวบ  
ปัญหาคือปีก่อนลูกคนเล็กตกจักรยาน เข้าเฝือก1เดือน
พอวันนี้คนเล็กโดนคนโตปิดประตูรถหนีบมืออีก
ปกติจะเปิดปิดประตูให้ลูกเอง  เพราะระวังเรื่องนี้อยู่ วันนี้ผิดแผน
ลูกไม่รอให้ไปรับตรงจุดนัด เดินมาขึ้นรถ เลยให้เปิดปิดประตูเอง
เพราะเริ่มมีแรงดึงประตูไหว(ป.1)
จนเกิดเหตุปิดประตูทับนิ้วน้อง อาการเด็กตอนแรกร้องมาก ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว
อาการแม่คือสภาพจิตใจแย่ รู้สึกเรารองรับดูแลเขาไม่ไหว
โทษตัวเองว่าไม่รอบคอบพอ  ที่มันไม่เป็นไปตามแผน
ถ้าหักอีกเกิดอะไรขึ้นอีก เราเป็นแม่ที่แย่มาก และเสียใจมาก
แม้ครั้งนี้ไม่เป็นไรมาก แต่ก็นั่งคิดวนเวียน ทำไงจะไม่เกิดอีก
และก็คิดไปไกลว่าเราคงดูแลเด็กสองคนลำพังไม่ไหว
แต่ก็ไม่กล้าบอกใครกลัวพ่อเขามาเอาลูกไป
รู้สึกปล่อยวางเรื่องลูกไม่ได้ พอเล่าให้ใครฟัง บ้างฟังแล้วเครียดกว่าเก่า
จนอยากคุยกับจิตแพทย์หรือผู้รู้ในห้องนี้
ความท้อแท้เกิดขึ้นเป็นระยะๆ มักเป็นมากเวลา
เกิดอุบัติเหตุกับลูกจะเสียใจมาก พยายามปฏิบัติธรรม
แต่พอเป็นเรื่องลูกจะเอาไม่อยู่ ไม่ยอมรู้ ดูอาการของจิต
กิเลสชนะจิตใจ บางทีระเบิดเป็นน้ำตาเสียใจน้อยใจเศร้าใจ
โกรธกลัว บางทีได้ระเบิดออกมาครั้งก้อจะซึมหรือน้ำตาไหล
ต่ออีกนาน หลังเหตุการณ์อุบัติเหตุ จะนอนไม่หลับ ฟุ้งซ่าน
ต่ออีกหลายวัน กลายเป็นรวมหลายเรื่องมาคิด เรื่องหนหลัง
เรื่องชีวิตครอบครัวที่ล้มเหลว พอได้ระบายปรึกษาในนี้ก็โล่ง
ขึ้นหน่อย ดีกว่าเก็บไว้คนเดียว (เพิ่งปรึกษาครั้งแรก)
ขอคำแนะนำด้วยค่ะ