นี้กระทู้แรกของผมครับ
  ประเด็นคืออยากหาที่ระบายขอคำปรึกษาไปด้วยพร้อมๆกัน ตัวผมเองอายุ25ครับ
มีแฟนอายุ23ที่เคยคบกันมาปีนี้ปีที่4แล้ว นี้จะเข้าปีที่5 แต่ต้องมาเลิกกันเพราะเค้ามีคนคุยใหม่ที่
เอาใจใส่และรู้ใจผู้หญิงดีที่สุดทอมนะครับ แต่เรื่องมันซับซ้อนจริงๆ


โดยปกติแฟนกับผมรักกันมากครับอาจจะมีนอกลู่นอกทางบ้างแต่ก็ไม่คิดจะกระทำผิดซ้ำซาก
เค้าให้โอกาศผมมาโดยตลอด แต่ครั้งนี้ผมไม่รู้ว่าผมควรทำอย่างไรดี?

เข้าเรื่องเลยดีกว่าครับเดียวจะยาวไปกว่านี้ผมและแฟนอยุต่างจังหวัดครับ
ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดตัวติดกันเลยแทบจะว่าได้แต่ตลอดเวลาผมไม่เคยคิดจะเบื่อเค้าหรือรู้สึกอึดอัดเลยสักนิสเดียว
จนมามกรา59นี้ ผมต้องมาเรียนที่กทม เพื่อหาอนาคตให้เราทั้งสองคน จริงๆผมอยากมีงานดีๆหาเงินมาขอเค้าแต่งงาน
และแก้ไขเรื่องที่เคยทำผิดพลาดกันมานะครับ โดยผมขอเวลากับเค้า1ปี จะกลับมาขอกับพ่อแม่เค้า ถ้าอะไรลงตัวจะพาเค้าไปด้วยตลอดชีวิต
แต่แล้วคลื่นใต้น้ำที่มันสะสมมาโดยตลอดก็โผล่ขึ้นมา เมื่อวันวาเลนไทนี้ผมเองไม่มีคำหวานๆของขวัญดีๆให้เค้าเลยสักชิ้น ตรงกันข้ามกันแฟนผม
เลยครับ ทุกโอกาศมักจะมีการ์ดดีๆอยู่เสมอๆ
ด้วยความที่ผมเป็นผู้ชายน่อ ไม่กล้าทำอะไรประเภทนี้สักเท่าไหร่ ทำได้แค่ดูแลเป็นห่วงเค้า และก็คิดมาเสมอว่าแค่การที่เราไม่นอกใจเค้านั้น
ก็เพียงพอแล้วสำหรับเราสองคน เพราะอาจจะคบกันมานานเลยไม่ได้คิดจะทำอะไรแบบนั้น

แต่สำหรับปีนี้มันไม่ใช่

ช่องหว่างระหว่างคนไกลกันก็เกิดครับ
เค้ามีคนใหม่เข้ามาคุยด้วย มอบของขวัญ มีคำหวานให้แฟนผมโดยที่ผมไม่รู้ตัวมาก่อนเพราะความเชื่อในรักของแฟนผมเอง
ทอมคนนั้นเข้ามาเติมเต็มทุกอย่างที่ผมเคยขาดหายไปโดยตลอด โดยตัวทอมเองก็อยู่คนละจังหวัดกับแฟนผม
จนเรื่องมันแดงขึ้นมาผมเซนแรงมั้ง เลยจับได้จากหลายๆอย่าง ว่าแฟนผมกำลังคุยกับอีกคนอยู่ไปเที่ยวไหนด้วยกันและก็มี..
ช่วงนั้นผมรู้สึกเจ็บหนักมาก ร้องไห้ทุกวัน ญาติคนไหนถามถึงก็เสียน้ำตาตลอด กินไม่ได้ นอนก็ฝัน ตื่นมาก็ร้องไห้เพราะความจริงไม่มีเค้าอยู่อีกแล้ว
แต่ผมก็ขอโอกาศเค้าบ่อยมากเหมือนเค้าจะให้โอกาศแต่ก็ต้องกลับไปคุยกับทอมคนนั้นตลอด เค้าบอกว่าเค้าก็ไม่รู้ความรู้สึกตัวเองเหมือนกัน ไม่แน่ใจว่ารักจริงๆหรือเปล่าทั้งตัวผมและแฟนใหม่เค้าๆลอกว่าขาดไม่ได้กับทอมคนนั้น ตอนนี้ผมเปลี่ยนสถานะตัวเองกลายเป็นแค่แฟนเก่าเคยคบกันเฉยๆแล้วครับ
โดยพักหลังๆผมก็ไปหาเค้าอยู่ๆบ่อยๆบินมั้งขับรถบ้างนั่งรถบ้าง ถึงจะเปลี่ยนการอยู่ด้วยกันผมเหมือนชู้คนนึงผมก็ยอมเพื่ออยากจะทำอะไรเหมือนเดิมกับแฟนเก่านะครับ ถ้าจะโทษว่าแฟนเก่าผมผิดขอให้โทษตัวผมเองดีกว่าเพราะมันเป็นความต้องการของผมเองครับ ก็คนยังตัดไม่ได้จริง เพราะเค้าอาจจะเข้ามาในชีวิตผมมากไปจริงๆเลยตัดความสัมพันนี้ไม่ได้เสียที ทั้งญาติแม่พี่น้องผมต่างยอมรับและรักแฟนเก่าผมคนนี้มาก

ถ้าจะบอกว่า ผมพึ่งมาเห็นค่าตอนที่เสียสิ่งนั้นไป ผมก็ยอมรับผิดว่าละเลยมาตลอด แต่ถ้าถามว่าผมรักเค้าไหม คิดจะแต่งงานใช้ชีวิตกับคนนี้ไหม อยากมีครอบครัวที่อบอุ่นมีพ่อแม่ลูกไหม ผมว่าผมคิดเรื่องนี้มาดีไม่แพ้ใครแน่ๆ ถึงเค้าทำผิดยังไงผมก็ไม่คิดติดใจอะไรทั้งนั้น ถึงแม้วันนี้ผมจะมีคนใหม่เข้ามาแต่บอกตรงๆเลยครับผมรักคนใหม่ไม่ลงทำได้ก็แค่คุยแก้เหงาในตอนที่แฟนเก่าผมคอลหาทอมคนนั้นแค่นั้นเอง

ทุกวันนี้ผมไม่แน่ใจว่าเค้ายังมีใจอยู่ไหมยังรักเราถึงจะนิสเดียวบ้างไหม คิดถึงเราบ้างไหม คิดจะกลับมาเดินต่อไปด้วยกันอีกไหม???
ผมโหยหาการเอาใจใส่ดูแลผมที่ผ่านๆมาตลอด


ผมสับสนไปหมดไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดีครับ???
อยากจะบอกเค้าตลอดว่าเป็นห่วงนะ อยากดูแลอยู่ข้างเหมือนเดิม รักเค้ามาก ถ้าวันนั้นมาถึงวันที่ให้โอกาศผม ผมสัญญาว่าจะไม่แล่อยให้เค้าเหงา
หรือรู้สึกโดดเดี่ยวอีกต่อไป และจะไม่ทำให้เธอต้องเสียน้ำตาอีก สัญญา....