๏ ครูบอกโคลงสี่เจ้า                จืดเกิน
คำตื่นคำตายเดิน                     ดุ่มดั้น
ศัพท์แสงทื่อขัดเขิน                 เคืองขุ่น ครูเฮย
สองแง่สามง่ามนั้น                   หน่อเนื้อใครวา  ๚



๏  มะเหงกเขกสักโป้ก              กบาลปึง         (แรกกะว่าจะลงด้วยมอสระอึง  เกรงว่าครูผมน่าจะเขกกบาลจริงแน่ๆ  ไม่เอา  ไม่เอา)
ใครสั่งใครสอนถึง                    ทะลึ่งแท้
กำกวมบ่ชัดจึง                         จดจ่อ รอแปล
ปลาช่อนชะโดแล้                    หลอกให้ลงโคลน   ๚



๏  นิทานนกด่าวเดี้ยง               ดับขัน      (หมายถึงเสียงขันดับครับ  ไม่ใช่ชีวันดับนะ)
คออ่อนไปหลายวัน                 ว่างเว้น
พอยักแย่ยักยัน                        ยงโย่ หรือยัง?
รีบไก่งคอขันเค้น                     ขับร้องเสียที    ๚๛



[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้นี่ครับ  ครูโคลง,ฉันท์,กาพย์,กลอนของเปลวอัคคี
พ่อผมเองครับ