เราเชื่อว่าทุกคนย่อมมีความฝันเป็นของตัวเอง บางคนอาจจะทำสำเร็จแล้วหรือยังไม่ได้เริ่มทำก็ตาม...แต่เราคือ1ในหลายล้านคน
ที่ยังไม่เริ่มทำตามความฝันของตัวเองค่ะ เราอายุ 20 ปีแล้ว ก็เหมือนวัยรุ่นทั่วไป วัยแห่งการตามความฝัน
ฝันของเราเริ่มจากไม่มีอะไรเลย พ่อเราไม่สนับสนุนเรื่องนี้ เราก็ทำได้แค่ประกวดตามงานโรงเรียนต่างๆ เอารางวัลกลับบ้านมาให้พ่อเราดูทุกครั้ง
จนพ่อเราเริ่มเข้าใจและสนับสนุนเราค่ะ และฝันของเราที่อยากจะทำตอนนี้นั้นคือการร้องเพลงบนเวที The voice Thailand
ใครๆได้อ่านตรงนี้คงคิดว่า ก็แค่ฝันทั่วไป ฝันธรรมดา อยากไปก็สมัครสิ ยากตรงไหน ?! สำหรับเรามันคือสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าสิ่งใดๆ
เราไม่ได้จะไปร้องเล่นๆ เราตั้งใจและจริงจังกับมันมาก เราไม่ได้ต้องการชื่อเสียง แต่เราอยากแสดงศักยภาพให้คนอื่นได้รับรู้แค่นั้นเอง
อารมณ์แบบไปรอบเดียวติดไปถึงรอบลึกๆ อะไรประมาณนี้ มีครั้งนึงเราตัดสินใจ print ใบสมัครเพื่อจะกรอกลง แต่ก็ลังเลอยู่นาน สุดท้ายก็ไม่ไปสมัคร เพราะเรายังไม่ได้เริ่มเตรียมตัวอะไรเลย และที่สำคัญเรากลัวคู่แข่งค่ะ เพราะอย่างเราถ้าไปเทียบกับหลายๆคน เราดูบ้านนนน.มาก
เป็นเด็กต่างจังหวัด ที่ไม่เคยเรียนร้องเพลง มีแต่ประกวดร้องเพลงตามงานโรงเรียนทั่วๆไป อาศัยแค่ให้อาจารย์โค้ชให้
ไม่เคยเรียนร้องเพลงจากที่ไหน เทคนิคการร้องเพลงก็รู้งูๆปลาๆและฝึกฝนด้วยตัวเองมาตลอด
และจากseason 1-4 ที่เราดูมา มีแต่คนที่เค้าเก่งๆทั้งนั้นเลย แต่ละคนมีจุดเด่นที่ไม่ซ้ำกัน เห็นได้ชัดเจนอย่างพี่มะปราง พี่เก่ง พี่บิว
พี่สุชาติ พี่วี พี่ไข่มุก พี่ว่าน พี่เปอติ๊ด และคนอื่นๆ (ร่ายยาวทำไม) เมื่อเราลองกลับมาดูตัวเองแล้ว เสียงและบุคลิกที่เป็นจุดเด่นในตัวเรานี่แหละ
เป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้โค้ชทั้ง 4 หันมา แต่เมื่อมองดูตัวเราแทบไม่มีจุดเด่นอะไรเลย เสียงก็ธรรมดา เพลงที่เหมาะก็เลือกไม่เป็น เลือกไม่ถูก
แต่ทำไงได้ล่ะ คิดการณ์ใหญ่ ปีนี้ก็กะว่าจะไปแน่ๆค่ะ เพราะสำหรับเรา เราคิดว่าอายุก็ขึ้นเลข2 แล้วยังมีอะไรที่อยากทำตั้งอีกมากมาย
และอยากให้เป็น 2 ทศวรรษ ที่ประทับใจ อยากทำอะไรก็ทำให้สุดๆ เห้อ เราควรทำยังไงกับความฝันนี้ดีคะ ควรล้มเลิก หรือ เดินหน้าฝึกฝนต่อไป?
แล้วถ้าเราเดินหน้าฝึกฝนต่อไป เราจะเอาเวลาไหนไปซ้อม แถมสถานที่ซ้อมก็ไม่พร้อม เราอยู่หอใน เรียนก็หนัก เห้อ
ยังไงช่วยตอบ หรือ แนะแนวทางให้เราทีนะ ไม่ก็เป็นกำลังใจให้เราหน่อยนะคะ ' ใจกล้า แต่ไม่บ้าพลังเอาซะเลย '
สักวันฉันคงได้ยืนอยู่ในที่นั้น The voice thailand.
เมื่อฉันจะไปสมัคร The Voice Thailand season5
ที่ยังไม่เริ่มทำตามความฝันของตัวเองค่ะ เราอายุ 20 ปีแล้ว ก็เหมือนวัยรุ่นทั่วไป วัยแห่งการตามความฝัน
ฝันของเราเริ่มจากไม่มีอะไรเลย พ่อเราไม่สนับสนุนเรื่องนี้ เราก็ทำได้แค่ประกวดตามงานโรงเรียนต่างๆ เอารางวัลกลับบ้านมาให้พ่อเราดูทุกครั้ง
จนพ่อเราเริ่มเข้าใจและสนับสนุนเราค่ะ และฝันของเราที่อยากจะทำตอนนี้นั้นคือการร้องเพลงบนเวที The voice Thailand
ใครๆได้อ่านตรงนี้คงคิดว่า ก็แค่ฝันทั่วไป ฝันธรรมดา อยากไปก็สมัครสิ ยากตรงไหน ?! สำหรับเรามันคือสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าสิ่งใดๆ
เราไม่ได้จะไปร้องเล่นๆ เราตั้งใจและจริงจังกับมันมาก เราไม่ได้ต้องการชื่อเสียง แต่เราอยากแสดงศักยภาพให้คนอื่นได้รับรู้แค่นั้นเอง
อารมณ์แบบไปรอบเดียวติดไปถึงรอบลึกๆ อะไรประมาณนี้ มีครั้งนึงเราตัดสินใจ print ใบสมัครเพื่อจะกรอกลง แต่ก็ลังเลอยู่นาน สุดท้ายก็ไม่ไปสมัคร เพราะเรายังไม่ได้เริ่มเตรียมตัวอะไรเลย และที่สำคัญเรากลัวคู่แข่งค่ะ เพราะอย่างเราถ้าไปเทียบกับหลายๆคน เราดูบ้านนนน.มาก
เป็นเด็กต่างจังหวัด ที่ไม่เคยเรียนร้องเพลง มีแต่ประกวดร้องเพลงตามงานโรงเรียนทั่วๆไป อาศัยแค่ให้อาจารย์โค้ชให้
ไม่เคยเรียนร้องเพลงจากที่ไหน เทคนิคการร้องเพลงก็รู้งูๆปลาๆและฝึกฝนด้วยตัวเองมาตลอด
และจากseason 1-4 ที่เราดูมา มีแต่คนที่เค้าเก่งๆทั้งนั้นเลย แต่ละคนมีจุดเด่นที่ไม่ซ้ำกัน เห็นได้ชัดเจนอย่างพี่มะปราง พี่เก่ง พี่บิว
พี่สุชาติ พี่วี พี่ไข่มุก พี่ว่าน พี่เปอติ๊ด และคนอื่นๆ (ร่ายยาวทำไม) เมื่อเราลองกลับมาดูตัวเองแล้ว เสียงและบุคลิกที่เป็นจุดเด่นในตัวเรานี่แหละ
เป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้โค้ชทั้ง 4 หันมา แต่เมื่อมองดูตัวเราแทบไม่มีจุดเด่นอะไรเลย เสียงก็ธรรมดา เพลงที่เหมาะก็เลือกไม่เป็น เลือกไม่ถูก
แต่ทำไงได้ล่ะ คิดการณ์ใหญ่ ปีนี้ก็กะว่าจะไปแน่ๆค่ะ เพราะสำหรับเรา เราคิดว่าอายุก็ขึ้นเลข2 แล้วยังมีอะไรที่อยากทำตั้งอีกมากมาย
และอยากให้เป็น 2 ทศวรรษ ที่ประทับใจ อยากทำอะไรก็ทำให้สุดๆ เห้อ เราควรทำยังไงกับความฝันนี้ดีคะ ควรล้มเลิก หรือ เดินหน้าฝึกฝนต่อไป?
แล้วถ้าเราเดินหน้าฝึกฝนต่อไป เราจะเอาเวลาไหนไปซ้อม แถมสถานที่ซ้อมก็ไม่พร้อม เราอยู่หอใน เรียนก็หนัก เห้อ
ยังไงช่วยตอบ หรือ แนะแนวทางให้เราทีนะ ไม่ก็เป็นกำลังใจให้เราหน่อยนะคะ ' ใจกล้า แต่ไม่บ้าพลังเอาซะเลย '
สักวันฉันคงได้ยืนอยู่ในที่นั้น The voice thailand.