สวัสดี....นี่เป็นกระทู้เเรกสำหรับเรา
เเนะนำก่อนเนอะ เราอยู่ปี1-58 นี่แหละ ม.ดังๆแถวศาลายา คณะที่มีผญ.เยอะๆๆๆ
เราตั้งกระทู้ขึ้นมาเพื่อเล่าประสบการณ์ตลอด 8 เดือนที่ได้เข้าสู่คำว่า รั้วมหาวิทยาลัย และกับคำว่าเฟชรชี่ปี1 หลายคนเมื่อตอนม.ปลายคงคิดภาพกับคำว่า มหาลัย ไว้อารมณ์คล้ายๆกัน เเละเราก็เป็นหนึ่งในเด็กทั่วๆไป ที่มีความฝันแค่อยากจะเข้ามหาวิทยาลัย ตื่นเต้นดีใจ ช่วงปิดเทอมก็อยากให้เปิดเทอมเร็วๆจะได้มาใช้คำว่านักศึกษา


แต่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! เมื่อถึงเวลาที่ต้องเข้ามาเป็นนักศึกษาจริงๆมันไม่ง่ายเลย ทุกอย่างดูใหม่ไปหมด เพื่อนใหม่ การเรียนรูปแบบใหม่(ที่ไม่มีใครมากระตุ้น ต้องเอาตัวรอดและมีความรับผิดชอบในตัวเองค่อนข้างสูงมากกกกกก) และการใช้ชีวิตที่ใหม่ด้วยเช่นกัน เราอยู่หอใน อารมณ์ดีใจตอนเข้าหอมีแค่วันแรกที่ก้าวเข้ามาครั้งนั้นครั้งเดียวจริงๆ เราปรับตัวกับการต้องทำไรด้วยตัวเองมากขึ้น ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ กับอาเหมือนตอนมัธยม แอบร้องไห้บ่อยมากเมื่อท้อๆ (คิดถึงคนที่บ้านไง)  เพื่อนเก่าก็ยิ่งคิดถึงหนักมากกกกก ก็อย่างที่เกริ่นเราเรียนในคณะที่แทบจะมีแต่ผญ.มีปัญหาหยุมหยิมเยอะเเยะ เป็นคณะที่ตั้งแต่วันเเรกที่เข้ามาก็รู้แล้วว่าตัวเองต้องแบกรับภาระอันยิ่งใหญ่ ทั้งเรียนหนัก กิจกรรมหนัก กฎหนัก เราเป็นเด็กที่หัวไม่ไว ปี1ปรับตัวไม่ทันมาก เรียนก็ไม่ทันเพื่อน ช่วงสอบจะเครียดมาก ร้องไห้บ่อยมาก555 ดราม่าบ่อย



ปี1 จะเป็นปีที่เรามีเรียนรวมกันแทบทุกคณะ ก็ดีนะเราว่าได้เจอเพื่อนใหม่ๆเพื่อนต่างคณะ ชีวิตก้ดูมีไรเป็นสีสันดี 555 แต่อย่าหวังว่าจะได้เพื่อนต่างคณะมาใช้สอย อย่างที่ใครต่อใครบอกมา (หรืออาจเป็นที่หน้าตาด้วยรึป่าว) เรียนๆเล่นๆเที่ยวบ้างเครียดบ้าง แป๊ปๆ เราก็ผ่าน1เทอมแล้ว อีกไม่กี่เดือนก็จะบอกลากลับคำว่า ปี1 แล้วนะ

มันไวมากจริงๆ


ฝากถึงน้องๆที่กำลังจะเป็นปี 1 ทุกคนนะ ใช้ชีวิตให้สุดๆ เราหมายถึงทุกด้านนะ ทั้งเรียนและเล่น แล้วพวกแกจะมีความทรงจำกับการเป็นปี1 ที่น่าจดจำ


ใครมีประสบการณ์การเป็นปี1  มาเล่าสู่กันฟังได้นะ