เธอเป็นเจ้านายของเราสองคนค่ะ อายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับ จขกท ความสัมพันธ์เป็นทั้งเพื่อนทั้งเจ้านาย ครอบครัวเราสนิทกันมากเราเคยร้องไห้ด้วยกันเวลาที่ จขกท เจอปัญหาครอบครัวเธอก็ช่วยดูแลให้ทำให้ทุกอย่างกลับมาปกติ ระยะหลังเราเริ่มห่างเหินกันเพราะการบริหารงานของเธอเปลี่ยนไป เธอใช้จิตวิทยาทำให้ลูกน้องแตกคอกันเพื่อให้ต่างคอยจับผิดเป็นหูเป็นตาให้เธอ จขกท รู้ทันเกมนี้จึงไม่เล่นตามและปลีกตัวออกห่างเพราะรู้สึกไม่ชอบใจการกระทำแบบนี้ของเธอ ต่อมาเธอเริ่มมีปัญหากับสามีเรื่องที่สามีไม่มีเวลาให้เหมือนก่อนมัวแต่ยุ่งเรื่องธุรกิจเดินทางไปต่างประเทศบ่อยๆ. เธอเล่นไลน์กับสามี จขกท หนักมากเหมือนหาเพื่อนคุยเพราะเธอบอกว่าสามีเป็นคนที่ละเอียดอ่อนเข้าใจผู้หญิง จขกท จะไม่ซีเรียสเลยถ้าเธอคุยไลน์กับจขกท เหมือนกับสามี  แต่นี่กับคุยกันแบบหยอดๆเหมือนคนเพิ่งจีบกันทั้งวัน จขกทเตือนสามีว่าอย่าทำเลยมันไม่เหมาะสมเพราะเขาเป็นเจ้านายเขาคงเหงาก็เลยทำแบบนั้น แรกๆสามีก็เชื่อค่ะหยุดส่งไลน์ เธอกลับส่งไลน์มาตัดพ้อต่อว่า จนสามีใจอ่อนต้องส่งกลับไปเหมือนเดิม. เธอเริ่มมีพฤติกรรมในที่ทำงานเปลี่ยนไปเริ่มแต่งตัวมากขึ้นทำตัวแบบสาวๆดูสดชื่น ส่วน จขกท นั่งสังเกตดูเธอด้วยใจที่เจ็บปวดค่ะ เจ้านายตัวเองเล่นไลน์ในทำนองหยอดๆกับสามีตัวเอง ส่วนสามีก็ไม่ฟังอะไรทั้งนั้น เขาบอกไม่มีวันเนรคุณสามีเธอหรอก ลืมบอกไปว่าสามีเธอเป็นเจ้าของบริษัทค่ะ สามีบอกว่าสักวันหนึ่งทุกคนต้องรู้ว่าเข้าใจผิดกันมาตลอด เธอคือผู้มีพระคุณ เพราะใจดีมีเมตตาให้สิ่งของมากมายที่เขาอยากได้.  เขาบอกให้จขกท เลิกคิดซะ เพราะไม่ได้คิด อะไรจริงๆ. อยู่มาไม่นานมีแรงกระตุ้นบางอย่าง จขกท ก็ลาออกจากงานเพราะไม่อาจทนเห็นหน้าและพฤติกรรมแบบนี้ของเธอ จขกท ออกมาแบบไปตายเอาดาบหน้าดีกว่าต้องอยู่อย่างเจ็บปวด