สวัสดีค่ะ ไม่ได้ตั้งกระทู้นาน อาจจะยาวสักหน่อย
เรื่องคือเราชอบนอนฝันร้ายตั้งแต่เด็กค่ะ ตอนเด็กๆอาจจะแค่ละเมอนิดๆหน่อยๆ ไม่มีอะไรร้ายแรง เหมือนละเมอทั่วๆไป
แต่มา 3 ปีหลังนี้ เราฝันร้ายเกือบทุกวัน (ตอนนี้อายุ 25 ค่ะ) พอฝันร้ายแล้วจะชอบร้องกรี๊ดๆ จนคนรอบข้างต้องมาเรียกมาเขย่าตัวถึงจะตื่น
ฝันร้ายนี้คือไม่ได้ฝันถึงผีเสมอไปนะคะ ผีก็มี เรื่องทั่วไปก็มีเช่น ทะเลาะกัน เถียงกัน โดนไล่ ต่อสู้ หรือมีเรื่องราวที่มันขัดใจหรือเราไม่พอใจ เราก็จะฝันร้ายแล้วละเมอร้องกรี๊ดทันทีเลยค่ะ
คือมันไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรถึงขั้นต้องละเมอร้องกรี๊ดเลยค่ะ จะเล่าให้อ่านเท่าที่จำได้นะคะ
- (กุมภาปีนี้) ฝันว่าใส่ชุดกระโปรงแล้วชายกระโปรงมันมีด้ายรุ่ย ย่าเลยจะเอามีดมาตัดออกให้ ย่ากำลังตัดด้าย
ตัดไปตัดมากลายเป็นย่าเอามีดกรีดเข้าขาเราเฉยเลย แล้วก็หัวเราะชอบใจ เราก็เลยกลัว เลยดึงกระโปรงแล้วร้องไห้ แต่ไม่เจ็บนะ กลัวเฉยๆ
ดึงแล้วร้องไห้จนละเมอร้องกรี๊ดออกมา คือกรี๊ดดังมากค่ะ จนแม่รีบออกมาดูมาปลุก เราถึงตื่น
- เมื่อกี้เลยค่ะ งีบๆอยู่ เราฝันว่าแม่เอากระโปรงที่เราใส่ไปเช็ดน้ำที่หกอยู่ที่พื้น เราบอกแม่ว่าอย่าทำ แม่ก็ยังทำ
พอเราบอกเข้าเรื่อยๆกลายเป็นเราละเมอแล้วร้องกรี๊ดออกมา จนแม่เดินมาด่าเลยค่ะ T T (จะให้ทำยังไงล่ะ มันบังคับได้สะที่ไหน)
เนี่ยค่ะเท่าที่จำได้และจำไม่ได้อีกเยอะมากค่ะ ตลอดเวลา 3 ปีที่ผ่านมา ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร
และมันไม่ควรจะละเมอรุนแรงแบบนี้อ่ะค่ะ
เราก็รำคาญและโมโหตัวเองเหมือนกันนะคะ แต่มันห้ามไม่ให้ฝันร้ายไม่ได้จริงๆ เป็นเกือบทุกวันเลยค่ะ ไม่รู้จะทำอย่างไร
เพราะพอเราฝันร้ายตื่นมาปุ๊ปเราก็ไม่อยากนอนต่อแล้ว กลัวและเบื่อที่จะฝันซ้ำเหมือนเดิม
ถ้าเราฝันร้ายแล้วตื่นมา ถ้านอนต่อทันทีจะฝันเรื่องเดิมเลยค่ะ อันนี้แปลกใจเหมือนกัน
คุณพ่อเราเคยเอาพระเครื่องมาให้ห้อยคอใส่ตอนนอน แต่มันคันๆและรู้สึกไม่สบายตัวอ่ะค่ะ ใส่ยากถอดออกยากด้วยค่ะ
เลยถอดออกวางไว้ข้างๆหัว และไม่ได้ใส่อีกเลย
คืออยากทราบว่ามีใครเป็นแบบเราบ้างคะ แชร์เรื่องราวให้ฟังกันบ้างนะคะ จะได้ไม่รู้สึกแตกต่างจากคนอื่นเกินไป
และหากใครมีวิธีหรือหนทางในการแก้ไขอาการแบบนี้ รบกวนช่วยแนะนำหน่อยนะคะ
อยากฝันดีและนอนเต็มอิ่ม หลับสนิทอย่างคนอื่นบ้างค่ะ
ปล. 1 ขอบคุณที่อ่านจนจบและสำหรับทุกคำแนะนำนะคะ
ปล. 2 หากแท๊กผิดอย่างไรขออภัยด้วยค่ะ
ฝันร้ายแล้วชอบละเมอร้องกรี๊ดค่ะ เป็นเกือบทุกวัน ใครมีวิธีแก้ไขช่วยแนะนำหน่อยนะคะ นอนไม่เต็มอิ่มเลย...
เรื่องคือเราชอบนอนฝันร้ายตั้งแต่เด็กค่ะ ตอนเด็กๆอาจจะแค่ละเมอนิดๆหน่อยๆ ไม่มีอะไรร้ายแรง เหมือนละเมอทั่วๆไป
แต่มา 3 ปีหลังนี้ เราฝันร้ายเกือบทุกวัน (ตอนนี้อายุ 25 ค่ะ) พอฝันร้ายแล้วจะชอบร้องกรี๊ดๆ จนคนรอบข้างต้องมาเรียกมาเขย่าตัวถึงจะตื่น
ฝันร้ายนี้คือไม่ได้ฝันถึงผีเสมอไปนะคะ ผีก็มี เรื่องทั่วไปก็มีเช่น ทะเลาะกัน เถียงกัน โดนไล่ ต่อสู้ หรือมีเรื่องราวที่มันขัดใจหรือเราไม่พอใจ เราก็จะฝันร้ายแล้วละเมอร้องกรี๊ดทันทีเลยค่ะ
คือมันไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรถึงขั้นต้องละเมอร้องกรี๊ดเลยค่ะ จะเล่าให้อ่านเท่าที่จำได้นะคะ
- (กุมภาปีนี้) ฝันว่าใส่ชุดกระโปรงแล้วชายกระโปรงมันมีด้ายรุ่ย ย่าเลยจะเอามีดมาตัดออกให้ ย่ากำลังตัดด้าย
ตัดไปตัดมากลายเป็นย่าเอามีดกรีดเข้าขาเราเฉยเลย แล้วก็หัวเราะชอบใจ เราก็เลยกลัว เลยดึงกระโปรงแล้วร้องไห้ แต่ไม่เจ็บนะ กลัวเฉยๆ
ดึงแล้วร้องไห้จนละเมอร้องกรี๊ดออกมา คือกรี๊ดดังมากค่ะ จนแม่รีบออกมาดูมาปลุก เราถึงตื่น
- เมื่อกี้เลยค่ะ งีบๆอยู่ เราฝันว่าแม่เอากระโปรงที่เราใส่ไปเช็ดน้ำที่หกอยู่ที่พื้น เราบอกแม่ว่าอย่าทำ แม่ก็ยังทำ
พอเราบอกเข้าเรื่อยๆกลายเป็นเราละเมอแล้วร้องกรี๊ดออกมา จนแม่เดินมาด่าเลยค่ะ T T (จะให้ทำยังไงล่ะ มันบังคับได้สะที่ไหน)
เนี่ยค่ะเท่าที่จำได้และจำไม่ได้อีกเยอะมากค่ะ ตลอดเวลา 3 ปีที่ผ่านมา ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร
และมันไม่ควรจะละเมอรุนแรงแบบนี้อ่ะค่ะ
เราก็รำคาญและโมโหตัวเองเหมือนกันนะคะ แต่มันห้ามไม่ให้ฝันร้ายไม่ได้จริงๆ เป็นเกือบทุกวันเลยค่ะ ไม่รู้จะทำอย่างไร
เพราะพอเราฝันร้ายตื่นมาปุ๊ปเราก็ไม่อยากนอนต่อแล้ว กลัวและเบื่อที่จะฝันซ้ำเหมือนเดิม
ถ้าเราฝันร้ายแล้วตื่นมา ถ้านอนต่อทันทีจะฝันเรื่องเดิมเลยค่ะ อันนี้แปลกใจเหมือนกัน
คุณพ่อเราเคยเอาพระเครื่องมาให้ห้อยคอใส่ตอนนอน แต่มันคันๆและรู้สึกไม่สบายตัวอ่ะค่ะ ใส่ยากถอดออกยากด้วยค่ะ
เลยถอดออกวางไว้ข้างๆหัว และไม่ได้ใส่อีกเลย
คืออยากทราบว่ามีใครเป็นแบบเราบ้างคะ แชร์เรื่องราวให้ฟังกันบ้างนะคะ จะได้ไม่รู้สึกแตกต่างจากคนอื่นเกินไป
และหากใครมีวิธีหรือหนทางในการแก้ไขอาการแบบนี้ รบกวนช่วยแนะนำหน่อยนะคะ
อยากฝันดีและนอนเต็มอิ่ม หลับสนิทอย่างคนอื่นบ้างค่ะ
ปล. 1 ขอบคุณที่อ่านจนจบและสำหรับทุกคำแนะนำนะคะ
ปล. 2 หากแท๊กผิดอย่างไรขออภัยด้วยค่ะ