สวัสดีค่ะ ตอนนี้เรามีเรื่องอึดอัดใจมากๆอยู่เรื่องนึง เรื่องก็ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ
เราชอบเพื่อนตัวเอง เป็นเพื่อนในกลุ่มเดียวกันตอนม.ปลายค่ะ (ตอนนี้เราจบม.6แล้วเมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านมานี่เองค่ะ) ก่อนหน้านี้เรากับมีน(นามสมมติ) สนิทกันมาก  มากแบบไปไหนตัวติดกันตลอด เล่นกัน แกล้งกันสองคนตลอดทั้งๆที่เพื่อนในกลุ่มคนอื่นก็อยู่นะคะ แล้วจู่ๆวันนึงเราก็รู้ตัวเองค่ะว่าเราชอบมัน ตอนแรกเราตกใจมาก พยายามห่างๆมัน ไม่ค่อยคุยเท่าไหร่ แต่ก็ทำตัวปกติในแบบที่คุยกับเพื่อนคนอื่นค่ะ แต่ในใจนี่มองหาตลอด มันก็ถามว่าเป็นอะไร ไม่ชอบอะไรก็บอก เราก็สังเกตดูมันเครียดๆด้วย เลยตัดสินใจทำตามใจตัวเอง เล่นกับมันแบบเดิม ไม่ฝืนอีก แต่ไม่ได้บอกว่าชอบมันทั้งๆที่ในใจโคตรอยากบอกเลย เรางี่เง่ามากตั้งแต่รู้ตัวว่าชอบมัน อยากให้มันตามใจ ซึ่งมันก็ตามใจเราตลอด เราไม่รู้ว่าเพราะอะไรแต่เคยแอบคิดในใจว่าบางทีมันอาจจะชอบเราก็ได้ แต่มาวันนึง มันไม่คุยกับเรา ไม่พูดอะไรเลย ไลน์ไปก็ไม่ตอบ โทรไปก็ไม่รับ อยู่ร.ร.ก็ไม่คุย ตอนนั้นเราร้องไห้เลย เสียใจมากแต่มันคงไม่รู้หรือรู้แต่ไม่สนใจ เราก็นอยด์ๆอยู่เป็นอาทิตย์ วันนึงเรามีโอกาสได้คุยกับรุ่นพี่ในเน็ต เค้าระบายเรื่องต่างๆให้เราฟัง เราก็เลยบอกเค้าไปว่าชอบเพื่อนคนนึงเหมือนกัน แต่ตอนนี้ไม่ได้คุยกันแล้ว รู้สึกเจ็บๆดี แต่พี่เค้ากลับบอกเรามาว่าความรักในม.ปลายมันเป็นแค่ความหวั่นไหว เดี๋ยวเวลาผ่านไปก็ลืมได้เอง ลองคิดดูดีดีทบทวนตัวเองนะ อาทิตย์หลังจากนั้นเราเลยกลับมาเป็นปกติ คุยเล่นกับเพื่อนคนอื่นในกลุ่มแบบร่าเริงมากกกกกกก ยกเว้นกับมันนะ เรากับมันทำเหมือนอีกคนเป็นอากาศ บทสนทนาไหนที่มันเริ่มก็จะไม่มีเรา เรื่องไหนเราคุยก็จะไม่มีมันคุย เราอึดอัดมากแต่เราก็ทน จะออกไปอยู่กลุ่มอื่นก็ไม่ได้ จนผ่านไปเป็นเดือน เปิดเทอมใหม่มันก็ทักเรามาในเฟสเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น มันบอกกลับไปเป็นแบบเดิมเนอะ เราก็อืมตอบมัน ตอนนั้นจำได้ว่าดีใจมากเหมือนรอวันนี้อยู่ เรารู้สึกได้ว่าเราชอบมันอยู่ ชอบเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกต่อมันไม่เหมือนเดิม จะทำอะไรเราก็ไม่กล้าเท่าไหร่ ไม่ค่อยกล้าคุยไม่กล้าเล่น ระหว่างเรากับมันงอนกันบ่อยขึ้น คำพูดคำจาทำร้ายอีกฝ่ายมากขึ้น พูดอะไรตรงๆมากขึ้น บอกอะไรตรงๆมากขึ้น แต่ส่วนใหญ่เป็นมันนะที่บอกเราว่าทำไมทำงี้ ไม่ชอบ เห็นมันเป็นอะไร เป็นเพื่อนกันจริงๆเหรอ อะไรทำนองนี้ค่ะ ส่วนใหญ่มันบอกกับเราในไลน์ ทำให้ไม่เห็นหน้ากัน เราก็ไม่รู้จะพูดหรือบอกอะไรกับมันดี ส่วนใหญ่เลยกลายเป็นคำขอโทษ บางอย่างเราผิดเราก็ขอโทษ บางอย่างเราไม่ได้ตั้งใจเราก็ขอโทษ เราขอโทษมันบ่อยมากจนเหมือนคำขอโทษเป็นแค่คำๆนึง  จนมันบอกว่าพอแล้วไม่ต้องขอโทษอีก ขอโทษไปก็เท่านั้นก็ยังเหมือนเดิม เราอึดอัดมากแต่เราคิดว่าเราชอบมัน เราไม่อยากทะเลาะกับมัน เดี๋ยวเพื่อนในกลุ่มจะลำบากใจกันอีก เราก็เลยขอโทษก่อนทุกครั้ง แล้วก็กลับมาดีกันแบบเดิม จนล่าสุดเหตุการณ์แบบนี้ก็เกิดขึ้นอีกครั้ง มันมาโวยใส่เราในไลน์ เรายังไม่ได้ตอบมัน ใจจริงอยากตอบนะคะ แต่ไม่รู้จะตอบอะไรดี จะขอโทษแบบเดิมอีกเหรอหรือจะยังไง แต่ในใจเราโคตรอยากบอกมันว่าเราชอบมัน แต่ไม่กล้าอาจเป็นเพราะเราเป็นเพื่อนกัน แต่อีกอย่างที่ทำให้เราไม่กล้าพูดมากๆคือเพราะมันเป็นมัน และเพราะมันเป็นผญ.เหมือนกับเรา มันเป็นความรู้สึกที่โคตรอึดอัด ถ้าเพื่อนคนไหนอ่านมาถึงตรงนี้แล้วแอบชอบเพื่อนตัวเองอยู่ที่คนละเพศกัน เราอยากให้บอกไปเลยค่ะ เราว่ามันน่าจะรู้สึกกล้ามากกว่าคนที่แอบชอบเพื่อนตัวเองที่เป็นเพศเดียวกันแบบเรา เราอึดอัดมาก ทั้งกลัวว่าจะเสียเพื่อน กลัวจะโดนเพื่อนในกลุ่มแบน แต่ตอนนี้ก็เรียนจบแล้วอาจไม่ต้องไปเจอกันอีกก็ได้ แต่เราเชื่อว่ากลุ่มเราต้องได้นัดเจอกันอีกแน่นอนค่ะ แล้วเราจะทำยังไง จะมองหน้ามันได้มั้ย เราไม่กล้าบอกมันเลย แล้วตอนนี้เราก็ยังไม่ได้ตอบไลน์มันด้วย ช่วยเราทีค่ะ ว่าเราควรทำยังไง ตอนนี้ควรตอบไลน์มันแบบไหน ตอบแบบปกติดีมั้ย แล้วเราควรบอกมันป่าวว่าเรารู้สึกยังไง หรือปล่อยไว้แบบนี้ดีแล้วคะ ช่วยแนะนำหน่อยค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ