กระเพาะอาหาร ต้องการความใส่ใจมากกว่าที่คิด..

ประสบการณ์การส่องกล้องครั้งที่2และโรคกระเพาะอาหารเรื้อรังของขาพเจ้า
(คำเตือน! มีรูป)

..ย้อนหลังไปเมื่อปลายปี2013 หลังจากทนปวดกระเพาะอาหารมานานหลายเดือน จึงตัดสินใจส่องกล้องแบบสด(พ่นยาชาที่ลำคอ) ก็พบแผลในกระเพาะอาหารส่วนปลายและต้นลำไส้เล็กส่วนต้น..อีกทั้งยังติดเชื้อแบคทีเรีย

ผ่านมาเกือบ2ปี..ความเคยชินกับอาการปวดระหว่างวัน~ตื่นมาคลื่นไส้อาเจียนยามดึก การรักษาแบบกินยาตามอาการ การกินแต่อาหารรสจืดๆนั่นก็ยังไม่ได้ทำให้อาการทุเลาลง

เมื่อได้พบคุณหมอเฉพาะทาง  ได้รับคำอธิบายอย่างละเอียดถึงต้นตอสาเหตุอาการ และแผนการรักษา..การส่องกล้องครั้งที่2 จึงเกิดขึ้น แต่ครั้งนี้เป็นการส่องโดยมีแพทย์วิสัญญีมาวางยาสลบ

ครั้งนี้ความเจ็บปวดไม่ได้อยู่ที่การส่องกล้อง แต่เกิดขึ้นในห้องพักฟื้น

..เจ็บใจตอนเห็นภาพถ่ายภายใน กระเพาะ และ ลำไส้
แผลอักเสบเมื่อ2ปีก่อน มันพัฒนากลายเป็นติ่งเนื้ออักเสบมากมาย และมีเลือดออกอีกหลายจุด
ซึ่งคุณหมอทำการตัดออก และ จี้ห้ามเลือดให้พร้อมๆไปกับการส่องกล้อง ชิ้นเนื้อทั้งหมดจะถูกส่งไปทดสอบเพื่อหาค่าเนื้อร้ายต่อไป



ถามตัวเอง??

เราทำร้ายตัวเองด้วยการไม่ใส่ใจมื้ออาหารรึเปล่า = ประจำ


เราละเลยการกินข้าวมื้อเช้ารึเปล่า = 20ปีถ้วน(ตั้งแต่ม.ปลาย)

เราห่างหายการออกกำลังกายรึเปล่า = Fitness doesn't like Me เม่าในกองไฟ


เม่าบาดเจ็บ ...อย่าคิดว่าโรคกระเพาะเป็นเรื่องเล่นๆ ใครๆเค้าก็เป็น.
...ดูแลตัวเอง ก่อนที่จะสายเกินไป...
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่