วันนี้เราไปจอดรถตรงลานจอดรถหน้าห้างแถวศรีนครินทร์ ชึ่งวันนี้รถค่อยข้างติดภายในห้าง ทำให้ที่จอดรถไม่เพียงพอ จึงมีรถมาจอดขว้างหน้ารถเรา เราออกแรงเข็นครั้งแรก รถไม่ขยับเลย เราจึงออกแรงเข็นมากกว่าครั้งแรก ในระหว่างที่เรากำลังเข็นนั้น ก็แอบโมโหที่มาจอดรถบังหน้ารถเรา(แต่ใจนึงก็เข้าใจว่าที่จอดรถไม่พอ) ทันใดนั้นในขณะที่ทั้งความโกรธและความท้อมาเยือน เราก็ได้ยินเสียง ผช พูดว่า "ผมช่วยครับ" แล้วเขาก็ช่วยเข็นรถ เราก็บอกขอบคุณเขาไปหลายครั้งมาก เพราะเราซึ้งในน้ำใจเขา แต่รถจะไหลกลับหลัง ผช คนนี้จึงยังยืนยันรถไว้ กลัวรถไหลกลับมาบังช่องทางออกเรา ในขณะที่เราเดินกลับเข้าไปที่รถ เราก็พยายามมองว่า ผช คนนี้มาจากไหน ก็ไปเจอรถคันนึงจอดอยู่ในถนนของลานจอดรถซึ่งอยู่ก่อนถึงรถเรา(ถนนนี้รถติดมาก คนพยายามวนหาที่จอดรถ) เราเลยคิดว่า ผช คนนี้คงมาช่วยเราเข็นเพื่อที่จะได้เอารถเขาเข้ามาจอดแทน แต่ที่ไหนได้ เขาก็ขับรถตามหลังเรา ออกจากห้างเช่นกัน

ปล. ขอขอบคุณ คุณ ผช คนนั้นมากๆค่ะ
        เป็นเหตุการณ์ที่ประทับใจมากจริงๆค่ะ เราจะขอแบ่งน้ำใจจากการได้รับในครั้งนี้ ไปให้กับผู้ร่วมทางบนถนน โดยการมีน้ำใจกับเพื่อนร่วมทางมากขึ้น