ผมมีคำถามที่คาใจมากเกี่ยวกับเรื่องความรัก และได้เคยเห็นหลายแง่มุมของความรักบ้างก็ดี บ้างก็สุข  บ้างก็ทุก แต่พอถึงจุดๆนึงก็ต้องเลิกรากันไป อาจจะด้วยหลายๆเหตุผล เช่นไปกันไม่ได้ มีคนอื่น ความรักมันถึงจุดอิ่มตัวแล้ว แต่ก็มีบางคน ที่สามารถไปจนถึงวันแห่งความฝันของชีวิต คือได้แต่งงาน ได้อยู่ร่วมกัน ได้ใช้ชีวิตกันไปจนแก่ พวกเขาเหล่านั้น มีมุมมองความรักแบบไหนครับ ถึงได้อยู่กันแบบยาวนานโดยที่ไม่ต้องทนต่อสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัว พวกเขาเข้ากันได้ดีไปตลอดอย่างนั้นหรอ??? พวกเขาคอยทำให้ทุกวันเป็นเหมือนวันแรกที่คบกันแบบนั้นหรอ ??? ในโลกนี้ยังจะมีใครที่คงเส้นคงวาได้ตลอดหรอครับ   แล้วถ้าสมมติผมตกหลุมรักคนคนนึงไปแล้ว แต่เขาก็มีแฟนนะ คบกันมานานด้วย แต่เขาก็เคยเลิกกับแฟนมาคบกับผม แล้วก็ต้องกลับไปเพราะเหตุผลบางอย่างแต่เราก็ยังรักกันนะ ผมก็ตัดสินใจได้ว่าถึงจะไม่ต้องเป็นแฟนกัน ผมก็จคอยดูแลเขาไปแบบนี้เรื่อยๆ ไม่ใช่ว่ารอนะ แค่อยากดูแล แบบนี้มันเป็นสิ่งที่ดีแล้วใช่มั้ยครับ????