หากการคบกันเป็นแฟน คือการไม่ยอมรับในข้อห้ามที่จะคุยกับผญคนอื่น หรือไปไหนมาไหนกับผญคนอื่น  นั่นคือความรู้สึกของการไม่อยากผูกมัด ซึ่งมันเป็นสิ่งที่ฉันรับไม่ได้ ฉันมองว่ามันคือการให้เกียรติ ความเกรงใจโดยไม่ต้องพูดอะไรมาก แต่เค้ากลับมองว่าเป็นความเสมอภาค ที่ผญ/ผช จะได้มีโอกาสเลือกคนที่ดีที่สุดให้ตัวเอง
  ที่ผ่านมาเค้ายืนยันว่าคบใคร คบทีละคน ฉันเชื่อน่ะ แต่มันเห็นแก่ตัวเกินไปมั๊ย ที่หากคบฉันแล้วคุณยังมีสิทธิ์ที่จะเลือกหรือสานความสัมพันธ์กับคนอื่น
   ตอนนี้สับสน ว่าเราคาดหวังมากไป หรือเค้าเห็นแก่ตัวกันแน่ ?
   มาในมุมของฉันบ้าง... บอกเลยว่ารู้สึกแย่มาก หากแสดงความอ่อนแอออกไป ตอนนี้ทุกข์และว่างเปล่า ไม่มีเค้า เหมือนไร้จุดหมายในการพัฒนาตัวเองให้ดียิ่งขึ้น คนรอบข้างต่างมองว่าฉันดีแล้ว แต่ฉันยังมองหาความสำเร็จ และอยากทำตัวเองให้ดีกว่านี้. ซึ่งเค้าคือผชที่เข้ามาและมีโอกาสจะทำให้เป็นจริงได้แค่คนเดียว
ตลอดเวลาที่ผ่านมา มีแค่คนเดียว เค้าทำให้ฉันมีเป้าหมายว่าในปีนี้ ปีหน้า และปีต่อๆไป ควรทำอะไร
  ที่ผ่านมาเคยเลิกกันไปแล้วด้วยเหตุผลย่อหน้าแรก สุดท้ายเราต่างลองคบคนอื่น ฉันคิดว่ามันไม่ใช่ ก็เลยกลับมาคบกัน จนฉันคิดว่าความคิดในการให้โอกาสเลือกของเค้าจะหมดไป แต่มันไม่ใช่เลย เค้ากลับคิดว่า เพราะฉันโตขึ้นและเข้าใจ ถึงให้โอกาสกลับมาคบกัน

ฉันไม่แน่ใจว่าฉันผิดปกติที่คิดแบบนี้ หรือเค้าพูดถูกเรื่องความสัมพันธ์ที่มันควรเป็นแบบนั้น เพราะเค้าชอบพูดเสมอว่าเค้าแฟร์กับทุกคน รวมทั้งฉันด้วย ?