มีใครเป็นเหมือนเราบ้างไหมคะ? พยายามจะลองคบกับใครสักคนแบบจริงจังแต่ก็ไม่สามารถปักใจคบแบบจริงๆได้สักที
     ก่อนอื่นขอเกริ่นไว้ก่อนนะคะ ว่าตอนนี้อายุอานามของเราก็จะปาเข้า 24 แล้ว แต่เอาเข้าจริงก็ไม่เคยจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนกับเขาเลยสักที
    ถามว่าเคยชอบใครไหม? ก็ต้องตอบตามความจริงว่า…เคยค่ะ แหมเรื่องแบบนี้ใครไม่เคยประสบพบพานก็คงจะไม่ใช่มนุษย์มนาสามัญแล้วใช่ไหมล่ะคะ แต่มันก็นานมาแล้วเช่นกันกับเรื่องราวและเหตุการณ์เหล่านั้น นานจนลืมความรู้สึกกุ๊กกิ๊กหวาบหวามที่เคยประสบพบเจอไปแล้วด้วยซ้ำ
   และหากถามว่าไอ้ 10 ปีที่ผ่านมาไม่มีใครเข้ามาจีบเลยเหรอ? ก็ต้องตอบว่า มีคะ...
    หากส่วนใหญ่ก็คุยกัน ก็เริ่มได้ไม่เกินหนึ่งเดือนสักราย
    แบบ…คุยๆอยู่ดีๆแล้วเขาก็เริ่มทิ้งช่วงไป หรือไม่ก็เราจับได้ว่ามีการคบซ้อน ซึ่งถ้าเกิดกรณีหลังขึ้นเราจะเป็นฝ่ายถอยออกมาก่อนทุกครั้ง เนื่องจากโดยอุปนิสัยส่วนตัวแล้วเราไม่ชอบการแย่งชิงแข่งขันกับใคร(จะให้ไปตบตีแบบมุนินทร์ก็คงไม่ไหว)หรือต้องมานั่งเป็นฝ่ายถูกเขาเลือกไอ้เราก็คงรับไม่ได้
     
     สุดท้ายเลยตัดสินใจเลือกเป็นฝ่ายถอนตัวออกมาแบบนิ่งๆ ด้วยการหายไปจากชีวิตอีกฝ่ายเงียบๆดีกว่า
    และทุกครั้งที่เราถอย ฝ่ายชายก็จะตามมาถามถึงเหตุผลที่ขาดการติดต่อทุกครั้ง ซึ่งเราก็ไม่พูดอะไรนอกจากใช้ความเงียบสยบทุกเรื่องราว ซึ่งสุดท้ายเรากลับกลายเป็นคนผิดซะเอง(เป็นงั้นไป😥) แล้วหลังจากนั้นเขาก็จะค่อยๆห่างหายไปจากชีวิตเราไปเองโดยปริยายค่ะ

     ที่เราร่ายมาทั้งหมดแค่อยากจะถามว่ามีใครเป็นแบบเราบ้างคะ
1.โสดมาตั้งแต่เกิด(อันนี้หนักใจ)
2.ไม่กล้าคุยใครเพราะกลัวจะเสียใจ(แก้ไขยากมาก)
3.เวลาเริ่มคุยกับใครก็จะรู้สึกกระดากทุกครั้ง
4.ไม่กล้าเริ่มจีบเพราะกลัวเขาไม่คิดแบบเรา

ปล. ส่วนใหญ่คนที่เข้ามาคุยก็จะเด็กกว่าเราตลอดเลย
ปล.2 เราไม่เคยจุ้จี้รวมทั้งไม่ใช่คนเรื่องมากเรื่องสเป็กนะคะ คุยกันเข้าใจก็โอเคแล้ว