ทั้งเจ้านายทั้งหัวหน้าเลยค่ะ ที่ชอบเหวี่ยง
คืออย่างอื่นเขาดีหมดนะคะ ติดตรงขี้เหวี่ยงนี่แหละ
ด่าเราทุกวัน วันละหลายๆรอบ บางทีเราก็ผิดจริง บางทีเราก็ไม่ผิด
บางทีเหมือนขอให้ได้เหวี่ยง เหมือนไม่มีอะไรจะด่าก็พยายามหาเรื่องมาด่าเราด้วยซ้ำ
เราไม่อยากจะมีความรู้สึกในแง่ลบกับเขาเลยนะคะ เพราะเราก็ถือว่าเขาก็ดีกับเรา
เรามาทำงานแรกๆเราก็บอกตัวเองให้อดทน เดี๋ยวก็ชิน พยายามปล่อยผ่าน
ใครๆก็เจอแบบนี้กันทั้งนั้น สิ่งที่เราเจอยังไม่ได้เสี้ยวของที่คนอื่นเจอเลย
แต่พอเราโดนบ่อยๆมันก็เสียสุขภาพจิตอะ มันทำให้เวลาเราทำงาน
แล้วมันติดขัดหรือมีปัญหาอะไร เราก็ไม่อยากถามเขาอะ มันไม่อยากคุยด้วย
บางทีไม่อยากเห็นหน้าด้วยซ้ำ เราก็จะหาวิธี find out หาคำตอบของเราเอง
วันไหนเราอารมณ์ดี ความรู้สึกเราโอเคเรารู้สึกเข้มแข็ง เราก็รับได้นะคะที่เค้าด่า
แต่วันไหนเรากำลังรู้สึกอ่อนแออยู่แล้ว หรือเราเครียดเรื่องอื่นอยู่แล้วเราก็จะไม่ค่อยไหว
อย่างวันนี้เราก็โดนด่ามาเช่นเคย วันนี้ที่เขาด่ามันไม่ได้แรงอะไรเลยนะ แต่ความรู้สึกเรามันเหมือนแบบ
เอาอีกแล้วเหรอวะ ด่ากูอีกแล้วเหรอวะ เหมือนมันถึงจุดที่หมดความอดทนอะ
แล้วเราก็เลยสวนกลับไป ที่เราสวนไปก็ไม่ได้แรงเหมือนกัน แต่น้ำเสียงเราไม่ค่อยดีเท่าไหร่
กลับบ้านมาเราก็รู้สึกผิดนะ เรารู้ว่าเราไม่ควร ณ จุดนั้นรู้สึกตัวเองอีคิวต่ำมาก
เราอยากขอคำแนะนำจากคนที่เจอเหมือนๆกับเรา หรือคนที่ไม่ได้เจอก็ตาม
คุณมีวิธีทำจิตใจให้พร้อมรับอะไรแบบนี้ยังไง หรือมาแชร์ประสบการณ์กันก็ได้ค่ะ
เราอยากปลงให้ได้ อยากทำใจให้ชินให้ได้ แต่เราไม่รู้จะบอกตัวเองยังไง
งานที่เขาให้เราทำก็ยากแสนยาก เครียดแสนเครียด มันยากเกินตัวเราไปมาก
เวลาสั่งก็ชอบพูดไม่เคลียร์ เรามีหน้าที่ตรัสรู้เอาเอง ตัวเองพูดไม่เคลียร์ไม่อธิบายให้ชัดเจน
เราไม่เข้าใจหรือแม้แต่ทำความเข้าใจช้าเราก็โดนด่า เราถามเพื่อทำความเข้าใจเราก็โดนด่า
เหมือนเขาคาดหวังว่าเราต้องรู้ทุกอย่างอะ พอเราทำไม่ได้หรือเราตีโจทย์ไม่แตกเราก็โดนด่า
มันเครียดอะค่ะแต่ละวัน เราอยากมีความสุขในการทำงาน เราพยายามอยู่ แต่ตอนนี้เราเหนื่อยเหลือเกิน
ขอบคุณที่แวะมาอ่านและรับฟังเรานะคะ
ใครมีเจ้านายขี้เหวี่ยงบ้างคะ เชิญทางนี้หน่อยค่ะ ระบายแกมปรึกษา
คืออย่างอื่นเขาดีหมดนะคะ ติดตรงขี้เหวี่ยงนี่แหละ
ด่าเราทุกวัน วันละหลายๆรอบ บางทีเราก็ผิดจริง บางทีเราก็ไม่ผิด
บางทีเหมือนขอให้ได้เหวี่ยง เหมือนไม่มีอะไรจะด่าก็พยายามหาเรื่องมาด่าเราด้วยซ้ำ
เราไม่อยากจะมีความรู้สึกในแง่ลบกับเขาเลยนะคะ เพราะเราก็ถือว่าเขาก็ดีกับเรา
เรามาทำงานแรกๆเราก็บอกตัวเองให้อดทน เดี๋ยวก็ชิน พยายามปล่อยผ่าน
ใครๆก็เจอแบบนี้กันทั้งนั้น สิ่งที่เราเจอยังไม่ได้เสี้ยวของที่คนอื่นเจอเลย
แต่พอเราโดนบ่อยๆมันก็เสียสุขภาพจิตอะ มันทำให้เวลาเราทำงาน
แล้วมันติดขัดหรือมีปัญหาอะไร เราก็ไม่อยากถามเขาอะ มันไม่อยากคุยด้วย
บางทีไม่อยากเห็นหน้าด้วยซ้ำ เราก็จะหาวิธี find out หาคำตอบของเราเอง
วันไหนเราอารมณ์ดี ความรู้สึกเราโอเคเรารู้สึกเข้มแข็ง เราก็รับได้นะคะที่เค้าด่า
แต่วันไหนเรากำลังรู้สึกอ่อนแออยู่แล้ว หรือเราเครียดเรื่องอื่นอยู่แล้วเราก็จะไม่ค่อยไหว
อย่างวันนี้เราก็โดนด่ามาเช่นเคย วันนี้ที่เขาด่ามันไม่ได้แรงอะไรเลยนะ แต่ความรู้สึกเรามันเหมือนแบบ
เอาอีกแล้วเหรอวะ ด่ากูอีกแล้วเหรอวะ เหมือนมันถึงจุดที่หมดความอดทนอะ
แล้วเราก็เลยสวนกลับไป ที่เราสวนไปก็ไม่ได้แรงเหมือนกัน แต่น้ำเสียงเราไม่ค่อยดีเท่าไหร่
กลับบ้านมาเราก็รู้สึกผิดนะ เรารู้ว่าเราไม่ควร ณ จุดนั้นรู้สึกตัวเองอีคิวต่ำมาก
เราอยากขอคำแนะนำจากคนที่เจอเหมือนๆกับเรา หรือคนที่ไม่ได้เจอก็ตาม
คุณมีวิธีทำจิตใจให้พร้อมรับอะไรแบบนี้ยังไง หรือมาแชร์ประสบการณ์กันก็ได้ค่ะ
เราอยากปลงให้ได้ อยากทำใจให้ชินให้ได้ แต่เราไม่รู้จะบอกตัวเองยังไง
งานที่เขาให้เราทำก็ยากแสนยาก เครียดแสนเครียด มันยากเกินตัวเราไปมาก
เวลาสั่งก็ชอบพูดไม่เคลียร์ เรามีหน้าที่ตรัสรู้เอาเอง ตัวเองพูดไม่เคลียร์ไม่อธิบายให้ชัดเจน
เราไม่เข้าใจหรือแม้แต่ทำความเข้าใจช้าเราก็โดนด่า เราถามเพื่อทำความเข้าใจเราก็โดนด่า
เหมือนเขาคาดหวังว่าเราต้องรู้ทุกอย่างอะ พอเราทำไม่ได้หรือเราตีโจทย์ไม่แตกเราก็โดนด่า
มันเครียดอะค่ะแต่ละวัน เราอยากมีความสุขในการทำงาน เราพยายามอยู่ แต่ตอนนี้เราเหนื่อยเหลือเกิน
ขอบคุณที่แวะมาอ่านและรับฟังเรานะคะ