สวัสดีฮะพี่น้องๆชาวพันทิป
วันนี้ผมมารายงานตัว  ตามหัวข้อกระทู้เลยฮะ

ชิ่อของผมคือ ส้ม  อิส้ม ไอ้ส้ม แล้วแต่สถานการณ์
แต่ทำไมเวลาผมไปหาคุณหมอ  เจ้านายผมถึงบอกว่าผมชื่อ "แซลมอน"
สงสัยเค้ากลัวผมอาย ที่มีชื่อสิ้นคิดแบบนี้

ผมมาจากพันทิปนี่แหละ  จากกระทู้นี้  http://ppantip.com/topic/33430291
ชีวิตของผมค่อนข้างลำบาก ผมติดใต้ท้องรถใครมาไม่รู้  มาหล่นตุ๊บอยู่กลางถนนแถวๆ BTS สุขุมวิท
แฟนพี่สาวใจดีก็เก็บผมมาประกาศหาบ้าน  แล้วเจ้านายผมเค้ามาเจอพอดี
ตอนนั้นเค้าคลั่งพี่เสือ  หรือชื่อยาวๆว่า ชาโทร่า แห่งแมวตะกร้า
เค้าหวังว่าโตขึ้น ผมจะหล่อเท่าพี่เสือ


วันนี้เมื่อปีที่แล้ว  (28/3/58) พี่สาวใจดีก็พาผมมาส่งให้ที่ รพ.สัตว์แถวๆที่ทำงาน
สงสัยพี่สาวเค้ากลัวเจ้านายผมเปลี่ยนใจ ไม่รับผมไปเลี้ยง

ถ้าบ้านที่ผมไปอยู่เป็นบ้านทรายทอง  ผมก็คงจะเป็นชายน้อย  สุดท้ายของบ้าน
เป็นสมาชิกตัวที่ 7 ของบ้านหลังนี้

วันแรกที่ผมเข้ามาอยู่บ้านหลังนี้  ผมก็ได้ "คิทแคท" นี่หละที่ดูแลผมเป็นอย่างดี
เค้ารักผมเหมือนลูกบุญธรรมเลย เลี้ยงดูผมดีมากๆๆ จนเหมือนพ่อของผม

เค้าเลี้ยงผมมาตลอด เลียหัว เลียตรูด ไม่เคยปล่อยให้ผมละสายตาไปไหนไกล

แมวตัวดำๆนั่นเป็นเพื่อนสนิทพ่อผมฮะ ชื่อรถถัง มีหน้าที่เป็นหมอนวดประจำบ้าน

ชีวิตผมก็ปกติดีในบ้านหลังนี้  




ผมบอกแล้วฮะพี่ๆ ว่าพ่อผมรักผมจริงๆ แม้ทุกวันนี้ผมจะโตแล้ว
พ่อผมก็ต้องนอนกับผมตลอดเวลา เราจะมานอนกองข้างๆกันเสมอ
เลียหัวกันจนน้ำลายเปียกไปหมด  หลายครั้งที่ผมอยากจะบอกว่าผมโตแล้ว เค้าก็ไม่เคยฟัง





นี่รูปล่าสุดของผมกะพ่อฮะ  ตัวจะเท่าๆกันแล้ว
เค้าเรียกพ่อผมว่า "อิยักษ์" มากกว่าคิทแคทอีก เพราะตัวใหญ่มากๆ ยังกะยักษ์
เวลาจะอุ้มที ต้องเล็ง ไม่งั้นแขนพลิก


===================================================

ผมก็อยู่เป็นลูกคนเล็กของบ้านนี้  จนกระทั้งพี่ขนุนได้ท้อง
ผมดีใจมาก  ดีใจกว่าพ่อของเด็กๆอีก  ผมไปเฝ้าน้องตลอดตั้งแต่วันแรกที่น้องคลอดออกมา


พอพี่ขนุนเผลอ ผมก็จะรีบเข้าไปดูแลเด็กๆ ทันที
ผมก็แอบเลียเด็กๆนะฮะ แต่เลียนานไม่ได้ แม่เขาหวงของเขามาก




ไม่ว่าพี่ขนุนจะคาบเด็กๆไปที่ไหน
ผมก็จะคอยไปแอบดูเสมอ  แอบดูห่างๆบ้าง ใกล้บ้าง
คอยดูไม่ให้น้องกลิ้งออกไปไหนไกล


และแล้วความพยายามของผมก็สำเร็จ  เขาก็ยอมรับผมเป็นหนึ่งในครอบครัว
ไม่แน่ใจว่าเขาเบื่อที่จะคาบหนีแล้วหรือเปล่า  ก็เลยยอมๆๆมันไปเถอะ
พี่เห็นไหมฮะ  ว่าผมใจดีแค่ไหน น้องๆก็รักผมทุกตัวเลย


พี่ขนุนไม่ต้องห่วงเด็กๆ ผมดูแลแทนได้
ไปนอนห่างๆได้  ผมกกเองได้ฮะ  
เจ้านายชอบเอาผมไปนินทาในเฟส  ว่าทำไมผมถึงติ๊งต๊องแบบนี้
ผมผิดตรงไหนที่ผมรักเด็กเหมือนลูกของผมเอง
หน้าที่ของพี่ขนุนคือให้นมแค่นั้นเอง


เวลาผ่านไป พวก3จิ๋วก็โตขึ้น  กลายเป็น 3 หนุ่ม 3 มุม
เขาถ่ายรูปครอบครัวกัน  ผมก็ต้องแอบไปติดในรูปด้วย  แหม่!!!ใครจะพลาดหละ

พี่ๆเห็นผมไหมฮะ  นั่งอยู่เป็นฉากหลังแบบนั้น

================================================
เห็นว่าผมสบายใจแบบนี้  พี่ๆจะรู้ไหม ว่าผมเนี่ยะโดนเจ้านายด่าทุกวัน
เขาด่าว่าผมขี้อ้อนเกินไป  เป็นแมวขาดความอบอุ่นบ้าง
เป็นแมวด้อยโอกาส  ขี้อ้อนเกินไป  จนวันนี้ผมเป็นหนุ่ม ผมก็ยังขี้อ้อนมากๆเหมือนเดิม


ผมจะพยายามเข้าไปใกล้ชิดทุกครั้ง  ที่ผมมีโอกาส
ผมชอบล้มทับ เวลาเจ้านายเค้านอนอยู่ แบบในเพลง "สภาวะทิ้งตัว"


ผมแค่รักเจ้านายมาก แค่นั้นเอง
พี่ๆคนไหนอยากได้แมวขี้อ้อน  ผมแนะนำให้หาแมวส้ม ไม่ก็แมวดำมาเลี้ยง
รับรองพี่ๆจะไม่ผิดหวังอย่างแน่นอน

ไม่ว่าจะทำงาน เล่นเกมส์  ผมก็จะตามไปเฝ้าเสมอๆ
ผมไม่สนใจด้วย ว่าเจ้านายผมจะเหนื่อยจากทำงานแค่ไหน
ขอให้ผมได้อิงแอบแนบชิด สูดไออุ่น  แค่นั้นผมก้สบายใจแล้ว


เรื่องราวของผมก็มีอยู่เท่านี้  ที่เหลือให้เจ้านายผมพิมพ์ต่อนะฮะ