สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 20
ไม่ได้เป้นหมอ แต่เอาปากคำของญาติทีเป็นหมอมาตอบครับ
เพื่อช่วยยื่นยันว่า คนที่ มีอุดมการณ์ก็มีอยู่จริง
เรียนเก่ง โดดเด่นแต่เด็ก ไม่ว่าจะเขาคณะไหนก็คงจะได้หมด แต่บอกว่าอยากเป็นหมอเพราะอยากช่วยคน
จบมาแล้ว ทำงาน รพ รัฐ เอกชนเสนอให้แพง(มาก)กว่าก็ไม่ไป ทุกวันนี้ก็ยังอยู่ รพ ของรัฐ
เป็นศัลยแพทย์ แต่ไม่เลือกที่จะเอาดีทางศัลยธรรมความงาม เพราะมันไม่ได้ช่วยคนมากเท่า
จะให้ไปทำในตำแหน่ง บริหาร ก็ไม่เอา คำตอบเดิมเพราะไม่ได้ช่วยคน
เพื่อช่วยยื่นยันว่า คนที่ มีอุดมการณ์ก็มีอยู่จริง
เรียนเก่ง โดดเด่นแต่เด็ก ไม่ว่าจะเขาคณะไหนก็คงจะได้หมด แต่บอกว่าอยากเป็นหมอเพราะอยากช่วยคน
จบมาแล้ว ทำงาน รพ รัฐ เอกชนเสนอให้แพง(มาก)กว่าก็ไม่ไป ทุกวันนี้ก็ยังอยู่ รพ ของรัฐ
เป็นศัลยแพทย์ แต่ไม่เลือกที่จะเอาดีทางศัลยธรรมความงาม เพราะมันไม่ได้ช่วยคนมากเท่า
จะให้ไปทำในตำแหน่ง บริหาร ก็ไม่เอา คำตอบเดิมเพราะไม่ได้ช่วยคน
ความคิดเห็นที่ 5
ผมสอบเข้าเพราะแม่อยากให้เป็น ตอนเรียนไม่ชอบเลยเพราะถนัดเลขกับฟิสิกส์มากกว่า
ปีแรกๆมีแต่วิชาความจำเป็นส่วนใหญ่ น่าเบื่อสุดๆครับ แต่พอขึ้นปีสูงๆได้สัมผัสคนไข้จริงเแาไปใช้งานจริงเลยรู้สึกดีขึ้น
และจบแล้วมีทางเลือกหลากหลายตามแต่จะต้องการครับ
แพทย์เฉพาะทางหลายสิบสาขา แต่ละสาขามีวิถีชีวิตต่างๆกันไปมากๆ ไปทำวิจัย เรียนต่อทางวิทย์พื้นฐาน ไปอยู่ช่วยเหลือคนชนบทขาดแคลน ไปอยู่แหล่งท่องเที่ยว ไปทำงานต่างประเทศ
บริหารโรงพยาบาล มุ่งก้าวหน้าทางราชการ ไปเป็นทหาร ตำรวจ
บางคนออกนอกสายไปเป็นนักบิน ผู้พิพากษาฯลฯ
มีทางเลือกหลากหลายจริงๆครับ อยากได้เงินมากๆ อยากใช้ชีวิตสบายๆ หรืออยากมียศมีเกียรติ จบเป็นหมอเลือกได้ครับ
ถึงตอนนี้จบมานานแล้ว และรู้สึกว่าดีที่ตอนนั้นเชื่อแม่ครับ
ปีแรกๆมีแต่วิชาความจำเป็นส่วนใหญ่ น่าเบื่อสุดๆครับ แต่พอขึ้นปีสูงๆได้สัมผัสคนไข้จริงเแาไปใช้งานจริงเลยรู้สึกดีขึ้น
และจบแล้วมีทางเลือกหลากหลายตามแต่จะต้องการครับ
แพทย์เฉพาะทางหลายสิบสาขา แต่ละสาขามีวิถีชีวิตต่างๆกันไปมากๆ ไปทำวิจัย เรียนต่อทางวิทย์พื้นฐาน ไปอยู่ช่วยเหลือคนชนบทขาดแคลน ไปอยู่แหล่งท่องเที่ยว ไปทำงานต่างประเทศ
บริหารโรงพยาบาล มุ่งก้าวหน้าทางราชการ ไปเป็นทหาร ตำรวจ
บางคนออกนอกสายไปเป็นนักบิน ผู้พิพากษาฯลฯ
มีทางเลือกหลากหลายจริงๆครับ อยากได้เงินมากๆ อยากใช้ชีวิตสบายๆ หรืออยากมียศมีเกียรติ จบเป็นหมอเลือกได้ครับ
ถึงตอนนี้จบมานานแล้ว และรู้สึกว่าดีที่ตอนนั้นเชื่อแม่ครับ
ความคิดเห็นที่ 16
ถ้าช่วงระหว่างที่เรียนหมอ6ปี. และเฉพาะทางอีก 3 ปี เหนื่อยมากและเวลาน้อยจริงค่ะ
แต่หลังจากจบแล้วขึ้นอยู่กับว่าทำงานแบบไหน อยากมีเวลาก็ไม่ต้องอยู่เวร แต่ก็มีเวรที่อาจโดนบังคับให้อยู่ถ้ารับราชการ
โรงพยาบาลรัฐบาลบางที่หมอเฉพาะทางมีน้อย เช่น 2-3คน. ก็ต้องหารเวรกันตกเดือนละ 10-15 วัน ไม่อยากอยู่ก็ต้องอยู่อ่ะค่ะ
แต่อยากจะบอกให้ทราบว่า
การเรียนหมอไม่ใช่แค่ 6 ปีจบนะคะ
จบแล้วใช้ทุนอีก2-3 ปี ต่อด้วยเฉพาะทางอีก 3ปี. แล้วต้องมีsubboardอีก 2 ปี
กว่าจะเสร็จสิ้นกระบวนการก็ 10ปีกว่านู่นแน่ะค่ะ
บางคนอาจจะบอกว่าไม่ต้องเรียนต่อก็ได้ อาจจะได้ในสมัยก่อน
สมัยนี้แพทย์เสี่ยงฟ้องร้องมาก. การที่จบ 6 ปีเป็นแค่หมอทั่วไปก็เหมือนเป็ดอ่ะค่ะ. ทำได้หมดแต่ไม่เก่งสักอย่าง
. เสี่ยงต่อการรักษาผิดพลาดและฟ้องร้องมาก. สมัยนี้ยังไงก็แนะนำให้ต่อเฉพาะทาง ทำงานแค่ฟิลด์ที่ตัวเองถนัดจะปลอดภัยกว่า
บางทีก็คิดนะว่าอายุ 30 แล้ว เพื่อนมีลูก 2 มีครอบครัว มีงานมั่นคงแล้ว เรายังต้องมานั่งเรียนอยู่เลย
รักษาคนไข้สมัยนี้ก็เหนื่อยหน่อยเพราะคนไข้มีความคาดหวังกับเรามาก. ไม่ได้เคารพหมอเหมือนรุ่นพ่อแม่
เรากลายเป็นงานบริการอย่างหนึ่งค่ะ แล้วอาจจะต้องไปทำงานไกลบ้านไกลครอบครัวด้วย
เผื่อใคร/ไม่ทราบ ตอนจบ6 ปี นี่ต้องไปจับลูกปิงปองเหมือนทหารเกณฑ์เลยนะคะ ว่าจะได้/ปใช้ทุนจังหวัดไหน
หากใครอยากเรียนเพราะรวย ขอแนะนำอาชีพอื่นค่ะ มีอีกหลายอาชีพที่รวยได้และไม่ต้องเหนื่อยขนาดนี้
ตอนนั้นที่เรียน เพราะครอบครัวให้เรียน และเราก็เรียนเก่งมันเป็นกระแสว่าต้องเข้าแพทย์ด้วย
ตอนเรียนก็ไม่ได้ชอบหมด แต่ก็เลือกเรียนเฉพาะทางที่ชอบเอาค่ะ
อาชีพหมอไม่ได้แข่งขันกันแค่ตอนสอบเข้านะคะ. ตอนทำงานกว่าจะได้ที่ทำงานที่ต้องการ(ใกล้ครอบครัว) กว่าจะได้ทุนไปเรียนต่อสาขาที่ต้องการ ก็ต้องใช้เวลาและการแข่งขันระดับหนึ่งเลย อยากให้เตรียมตัวเตรียมใจไว้ด้วยค่ะ
แต่หลังจากจบแล้วขึ้นอยู่กับว่าทำงานแบบไหน อยากมีเวลาก็ไม่ต้องอยู่เวร แต่ก็มีเวรที่อาจโดนบังคับให้อยู่ถ้ารับราชการ
โรงพยาบาลรัฐบาลบางที่หมอเฉพาะทางมีน้อย เช่น 2-3คน. ก็ต้องหารเวรกันตกเดือนละ 10-15 วัน ไม่อยากอยู่ก็ต้องอยู่อ่ะค่ะ
แต่อยากจะบอกให้ทราบว่า
การเรียนหมอไม่ใช่แค่ 6 ปีจบนะคะ
จบแล้วใช้ทุนอีก2-3 ปี ต่อด้วยเฉพาะทางอีก 3ปี. แล้วต้องมีsubboardอีก 2 ปี
กว่าจะเสร็จสิ้นกระบวนการก็ 10ปีกว่านู่นแน่ะค่ะ
บางคนอาจจะบอกว่าไม่ต้องเรียนต่อก็ได้ อาจจะได้ในสมัยก่อน
สมัยนี้แพทย์เสี่ยงฟ้องร้องมาก. การที่จบ 6 ปีเป็นแค่หมอทั่วไปก็เหมือนเป็ดอ่ะค่ะ. ทำได้หมดแต่ไม่เก่งสักอย่าง
. เสี่ยงต่อการรักษาผิดพลาดและฟ้องร้องมาก. สมัยนี้ยังไงก็แนะนำให้ต่อเฉพาะทาง ทำงานแค่ฟิลด์ที่ตัวเองถนัดจะปลอดภัยกว่า
บางทีก็คิดนะว่าอายุ 30 แล้ว เพื่อนมีลูก 2 มีครอบครัว มีงานมั่นคงแล้ว เรายังต้องมานั่งเรียนอยู่เลย
รักษาคนไข้สมัยนี้ก็เหนื่อยหน่อยเพราะคนไข้มีความคาดหวังกับเรามาก. ไม่ได้เคารพหมอเหมือนรุ่นพ่อแม่
เรากลายเป็นงานบริการอย่างหนึ่งค่ะ แล้วอาจจะต้องไปทำงานไกลบ้านไกลครอบครัวด้วย
เผื่อใคร/ไม่ทราบ ตอนจบ6 ปี นี่ต้องไปจับลูกปิงปองเหมือนทหารเกณฑ์เลยนะคะ ว่าจะได้/ปใช้ทุนจังหวัดไหน
หากใครอยากเรียนเพราะรวย ขอแนะนำอาชีพอื่นค่ะ มีอีกหลายอาชีพที่รวยได้และไม่ต้องเหนื่อยขนาดนี้
ตอนนั้นที่เรียน เพราะครอบครัวให้เรียน และเราก็เรียนเก่งมันเป็นกระแสว่าต้องเข้าแพทย์ด้วย
ตอนเรียนก็ไม่ได้ชอบหมด แต่ก็เลือกเรียนเฉพาะทางที่ชอบเอาค่ะ
อาชีพหมอไม่ได้แข่งขันกันแค่ตอนสอบเข้านะคะ. ตอนทำงานกว่าจะได้ที่ทำงานที่ต้องการ(ใกล้ครอบครัว) กว่าจะได้ทุนไปเรียนต่อสาขาที่ต้องการ ก็ต้องใช้เวลาและการแข่งขันระดับหนึ่งเลย อยากให้เตรียมตัวเตรียมใจไว้ด้วยค่ะ
ความคิดเห็นที่ 28
เวลาน้อยจริงๆค่ะ
ช่วงเรียนปี4-5นะ เริ่มประมาณ7โมง เสร็จอีกที5โมงถึง2ทุ่ม ถ้าอยู่เวรก็คืออยู่ต่อตั้งแต่งานปกติเสร็จ จนถึง5ทุ่ม เสาร์อาทิตย์ก็ต้องมาแม้ไม่อยู่เวรอย่างน้อยๆก็ครึ่งวัน ถ้าอยู่เวรก็ถึงห้าทุ่ม เวลาก็น้อยแต่กิจกรรมหลังงานเสร็จยังมีอีกมากมาย ต้องทนอ่านหนังสือไปดูรนไข้และเอาไปสอบ เตรียมchart round เตรียมข้อมูลไปเรียนbedside ทำtopic presentation เขียนรายงาน อ่านหนังสือไปตอบอาจารย์ ฯลฯ ต้องสอบทุก6สัปดาห์ ปิดเทอมปีละครั้งประมาณ1เดือน
ส่วนปี6อยู่เวรคือตั้งแต่งานธรรมดาเสร็จจนเช้าวันถัดไป แล้วทำงานของวันถัดไปต่อเลยจนเลิกงานของวันถัดไปถึงจะได้กลับไปพัก จบแพทย์แล้วเวลางานก็ยังประมาณนี้ กว่าจะเริ่มมีเวลาก็ตอนจบเฉพาะทาง
ในขณะที่คณะอื่นเพื่อนเริ่มเรียน8-9โมง เลิก4โมง เสาร์อาทิตย์หยุด สอบเทอมละ2ครั้ง ปิดเทอมปีละ2ครั้ง ครั้งละอย่างน้อย1เดือน
เรื่องรายได้ ถ้ายังไม่จบเฉพาะทาง ยังวนเวียนในรพ.รัฐ รายได้ดูเหมือนเยอะนะ แต่ถ้าเทียบก็ชั่วโมงทำงาน คือได้ชั่วโมงนึงน้อยมาก ทำอาชีพอื่นในเวลางานเท่ากันรายได้จะดีกว่า
ถามว่างกหรอ อยากได้เงินมากหรอ ทำไมไม่ขายเวร ฯลฯ มันทำไม่ได้ มันเป็นระบบ มันเป็นหน้าที่ คนมันไม่พอ หาคนซื้อเวรลำบาก เพราะเพื่อนก็อยากพักบ้างเหมือนกัน
ถามว่าแล้วทำไมถึงมาสมัครหมอ ตอนมัธยมพ่อแม่เชียร์ค่ะ+อาจารย์เชียร์+สังคมนิยม+คิดว่ารายได้ดี+คิดว่าสบาย+คิดว่าอยากช่วยคน+คิดว่าอาจจะชอบ
พอมาเรียนจริงถึงรู้ว่ามันไม่ได้สวยหรูอย่างนั้น แต่เรียนมาเรื่อยๆก็ชอบงานนี้นะ ถ้าชอบแล้วไม่ว่าจะลำบากขนาดไหนก็จะทนได้ จะมีแรงบรรดาลใจที่จะตื่นเช้ามาดูคนไข้ที่นอนในหอผู้ป่วย จะอยากรู้ว่าวันนี้ป้าๆลุงๆดีขึ้นรึยัง จะอยากมาเปิดแผลคนไข้ดูว่าวันนี้แผลดีขึ้นไหม น จะดีใจที่คนไข้หายแล้วได้กลับบ้าน แต่ละวันก็จะได้เจอเหตุการณ์เล็กๆน้อยๆที่เติมเต็มความสุขลดความท้อได้
ลองคิดดูนะคะ
ช่วงเรียนปี4-5นะ เริ่มประมาณ7โมง เสร็จอีกที5โมงถึง2ทุ่ม ถ้าอยู่เวรก็คืออยู่ต่อตั้งแต่งานปกติเสร็จ จนถึง5ทุ่ม เสาร์อาทิตย์ก็ต้องมาแม้ไม่อยู่เวรอย่างน้อยๆก็ครึ่งวัน ถ้าอยู่เวรก็ถึงห้าทุ่ม เวลาก็น้อยแต่กิจกรรมหลังงานเสร็จยังมีอีกมากมาย ต้องทนอ่านหนังสือไปดูรนไข้และเอาไปสอบ เตรียมchart round เตรียมข้อมูลไปเรียนbedside ทำtopic presentation เขียนรายงาน อ่านหนังสือไปตอบอาจารย์ ฯลฯ ต้องสอบทุก6สัปดาห์ ปิดเทอมปีละครั้งประมาณ1เดือน
ส่วนปี6อยู่เวรคือตั้งแต่งานธรรมดาเสร็จจนเช้าวันถัดไป แล้วทำงานของวันถัดไปต่อเลยจนเลิกงานของวันถัดไปถึงจะได้กลับไปพัก จบแพทย์แล้วเวลางานก็ยังประมาณนี้ กว่าจะเริ่มมีเวลาก็ตอนจบเฉพาะทาง
ในขณะที่คณะอื่นเพื่อนเริ่มเรียน8-9โมง เลิก4โมง เสาร์อาทิตย์หยุด สอบเทอมละ2ครั้ง ปิดเทอมปีละ2ครั้ง ครั้งละอย่างน้อย1เดือน
เรื่องรายได้ ถ้ายังไม่จบเฉพาะทาง ยังวนเวียนในรพ.รัฐ รายได้ดูเหมือนเยอะนะ แต่ถ้าเทียบก็ชั่วโมงทำงาน คือได้ชั่วโมงนึงน้อยมาก ทำอาชีพอื่นในเวลางานเท่ากันรายได้จะดีกว่า
ถามว่างกหรอ อยากได้เงินมากหรอ ทำไมไม่ขายเวร ฯลฯ มันทำไม่ได้ มันเป็นระบบ มันเป็นหน้าที่ คนมันไม่พอ หาคนซื้อเวรลำบาก เพราะเพื่อนก็อยากพักบ้างเหมือนกัน
ถามว่าแล้วทำไมถึงมาสมัครหมอ ตอนมัธยมพ่อแม่เชียร์ค่ะ+อาจารย์เชียร์+สังคมนิยม+คิดว่ารายได้ดี+คิดว่าสบาย+คิดว่าอยากช่วยคน+คิดว่าอาจจะชอบ
พอมาเรียนจริงถึงรู้ว่ามันไม่ได้สวยหรูอย่างนั้น แต่เรียนมาเรื่อยๆก็ชอบงานนี้นะ ถ้าชอบแล้วไม่ว่าจะลำบากขนาดไหนก็จะทนได้ จะมีแรงบรรดาลใจที่จะตื่นเช้ามาดูคนไข้ที่นอนในหอผู้ป่วย จะอยากรู้ว่าวันนี้ป้าๆลุงๆดีขึ้นรึยัง จะอยากมาเปิดแผลคนไข้ดูว่าวันนี้แผลดีขึ้นไหม น จะดีใจที่คนไข้หายแล้วได้กลับบ้าน แต่ละวันก็จะได้เจอเหตุการณ์เล็กๆน้อยๆที่เติมเต็มความสุขลดความท้อได้
ลองคิดดูนะคะ
แสดงความคิดเห็น
เรียนหมอทั้งเหนื่อยทั้งยากจบมาก็มีเวลาส่วนตัวน้อยจริงมั้ยคะเเล้วทำไมถึงยังอยากเป็นกัน