เราเลือกที่เป็นฝ่ายที่เดินจากมา และเราก็พยายามเพื่อไม่คิดถึงเขา ไม่อยากติดต่อเขา แต่มันมีพันธะเรื่องหนี้สินกันอยู่จึงไม่สามารถที่จะตัดขาดการติดต่อกันได้ ตอนนี้เราเลิกเป็นเพื่อนเขาในทาง facebook แล้ว เหลือเพียงแต่ไลน์เท่านั้น เพราะจะต้องทวงเงินเขาทุกเดือน กว่าหนี้สินจะหมดคงใช้เวลาประมาณ 7-8 เดือน ไม่รู้เราคิดผิดหรือเปล่าที่เรากับมาคบกับเขาเป็นเพื่อน เราไม่อยากหนีเพราะยิ่งหนีเหมือนยิ่งเจอ เมื่อเราคุยกันเป็นเพื่อนเขาจะทำเหมือนเดิมที่เราคบกัน คอยเป็นห่วง คอยคิดถึง ซึ่งเราพยายามตอบให้น้อยที่สุด เพราะเรากลัวใจตัวเอง เพราะเรารักเขามาก และผูกพันธ์กันมาก เขาจะบอกกับเราเสมอว่าเราเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากที่สุด รู้ใจกันมากที่สุด ผูกพันธ์กันมากที่สุด เขาจะไม่มีวันปล่อยเราไป (เรารู้ว่าเขาเป็นผู้ชายที่เห็นแก่ตัวที่สุดแต่เราก็ยังรักเขา) บางครั้งเราก็คอยคิดเข้าข้างตัวเองว่าเขาจะกลับมาหาเรา แต่ถ้าเขากับมาเราจะกับไปคบกับเขาได้เหรอ ซึ่งความเป็นจริงมันไม่ได้อยู่แล้วเพราะแม่เราเกลียดเขามากที่เขาหักหลังเรา และลึกๆๆ เราเองก็คงไม่กลับไปคบกับเขาอีก แต่อาจเป็นเพราะเรายังไม่เจอใครที่มาคอยรักษาแผลใจให้เรามั้งเราถึงไม่ยอมปล่อยสักที แต่เราก็เข้าใจนะว่าเราจะคุยกับเขาแบบเพื่อนได้ เพราะความผูกพันของเราสองคนมันมีมานาน เพราะเราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็ก บ้านก็อยู่ใกล้กัน เวลาเขามีปัญหากับแฟนเขาก็จะมาเล่าให้เราฟัง บ่นนู้นนี้น้ัน ลำคาญบ้างละ เบื่อบ้างละ แต่เรารู้ว่ามันก็เป็นเพียงแค่คำพูด เพราะการกระทำเขาก็ยังคบกันอยู่ ยังดูแลกันอยู่ ซึ่งบางครั้งเราก็แอบแช่งนะ ว่าขอให้เวรกรรมตามสนองพวกเขาเร็วๆๆ ให้สาสมกับที่ทำกับเรา แต่ลึกๆๆ เราก็บอกว่าเรายกโทษให้ ไม่อยากสร้างเวรกรรมต่อกัน ตอนนี้เหมือนจิตใจเราสับสน หรืออะไรไม่รู้ เรารู้สึกว่า ใจก็อยากเลิกคุย แต่อีกใจก็อยากคุย เราควรทำยังไงดีค่ะ หรือด่าเราให้เรารู้สึกก็ได้นะ คือเราก็พอรู้วิธี แต่บางครั้งเราก็ทำมันไม่ได้ เราก็ไม่อยากเป็นแบบนี้เหมือนกัน เหมือนเราจะต้องชดใช้เวรกรรมกับเขาหรือเปล่า ช่วยเราด้วย เราเจ็บมากๆๆๆๆ