เริ่มเรื่องเลยนะคือเรามีแฟนคนนึง เราไม่รู้เพราะอะไรผู้ชายคนนี้ทำให้เราลืมรักเก่าได้ง่ายๆ ทำให้เราทุกอย่าง และเขาก็ให้เราทุกอย่าง แต่แล้ววันนึง
เราไม่รู้ว่าจุดเริ่มต้นการเปลี่ยนแปลงมันมาจากไหนแต่มันเริ่มชัดเจนวันที่ 14 กุมภาทุกคนกำลังฉลองความรักกันใช่เราก็มีความรักแต่วันนี้เป็นวันที่เราทะเลาะกันเราลืมแล้วละเราโกรธเค้าเรื่องอะไรเราโกรธมากแล้ววันนี้เค้ามาหาเราที่บ้านเค้าเอาของขวัญวาเลนไทน์มาให้เค้าชวนเราไปกินข้าวแต่เรากลับปฏิเสธเค้าเพราะเรื่องที่โกรธอยู่เเล้วเดินกลับเข้าบ้านไปถามว่าเสียใจไหมเราเสียใจเราร้องไห้เราไม่รู้เพราะอะไรแต่ทุกอย่างมันก็เปลียนไปจากวันนั้นเราเป็นคนชอบกินเหล้าเพราะว่าเจอแต่เรื่องทะเลาะกันเราเคลียดเราก็ลงมาที่เหล้าแต่ พอวันนึงเราก็จับได้ว่าเค้าอะนอกใจไปคุยกับคนอื่นเออเป็นใคร ใครก็เสียใจ ไม่ใช่เเค่เรื่องนี้นะแต่เค้ากลับมาบอกเราอีกเรื่องว่าเค้าไปถ่ายรูปกับแฟนเก่ามาเสียใจอะเสียมากๆไม่ใช่แค่ถ่ายรูปแต่ได้คุยกันอีกด้วยเค้าบอกไม่คิดไรเออแล้วไม่คิดบ้างหรอว่าอีกคนเค้าจะรู้สึกยังไงอะพอเรื่องนี้ผ่านมาสักพักเราหนี้เค้าไปกินเหล้าเค้าไม่ชอบให้เรากินเหล้าเรามีโรคประจำตัว เราโกหกเค้าเราไม่อยากใหเค้าเป็นห่วงคือตอนนั้นเคลียดมากๆเค้าก็มาจับได้จากนั้น เราก็มาทะเลาะกันอีกเราก็เลิกกัน
เราเเค่อยากรู้ในวันนี้เราอยู่ฐานะอะไรทักมาคุยทุกวันอ่ะมีไรเราก็บอกถามไรเราก็ตอบแต่เค้าไม่เคยแคร์ไรเราสักอย่างเลยเราร้องไห้ทุกวันเค้าชอบมาทำให้เรารู้สึกแย่ เค้าไม่เคยถามเราเลยว่าเราเป็นไงบ้างโอเคมั้ย เค้าเเต่พูดทุกๆวันว่าเป็นแบบนี้ก็ดีแล้ว มันคงไม่มีใครเค้าเข็มแข้งตลอดเวลาหรอกมั้ง ถ้าจะพูดทุกๆวันว่าเราเป็นเพื่อนกันเถอะ จะให้เราโอเคได้ยังไงอะ เค้าทำไรนิหน่อยเราก็หวงเราทำไรนิดหน่อยเค้าก็มาแขวะมาแซะแบบเรามคนนู้นคนนี้ทั้งๆที่ไม่มีเลยแต่เค้าอะสิที่คนใหม่แต่ไม่บอกเราสักทีเราเหนื่อยอะอยากออกไปจากความรู้สึกตรงนี้ต้องทำไงบ้างหรอที่คุยกันอยู่ทุกวันก็ไม่ใช่จะดีหรอก เราคุยไปทะเลาะไป คุยไปทะเลาะไปคือเราเหนื่อยอ่อนแบบไม่ไหวแล้วเราไม่ร็อะไรเปลี่ยนแปลงเค้าไปได้มากขนาดนี้ ทำไมถึงทำร้ายกันด้วยคำพูดมากมายด้วย รู้ว่าต้องผ่านอะไรอีกมากมายแต่จะออกไปจากจุดๆนี้มันไม่ง่ายเลยนะ แบบนี้เค้าเรียกรักมั้ย แล้วต้องทำยังไงต่อไปหรอ