คือว่าเราเกลียดเพศสภาพตัวเองบางเวลาไม่ใช่ตลอดเวลา คือบางทีที่เราอาบน้ำ แต่งตัวหรือยืนนั่งทำอะไรสักอย่างจะรู้สึกรังเกลียดเพศตัวเองขึ้นมาเฉยๆเลยประมาณ2-3วันก็จะหายไปแต่เราก็มีแฟนนะแต่ไม่ได้เล่าเรื่องนี้

แบบว่าโดนทิ้งแล้วทิ้งอีก แบบว่าฝ่ายรุกไปมีกิ๊กทิ้งเราไว้ เราก็มีแต่เพื่อนที่เป็นรับด้วยกันซึ้งเขาดีกับเรามากอะ ทำไงดี จะรักกันได้ปะ มันจะแปลกไหมเวลามีอารมณ์ที่ดีต่อกันอะ

เราคิดว่าความรักเปนสิ่งที่สวยงามเสมอไม่ว่าจะเพศไหนๆ ยิ่งสมัยนี้สังคมเปิดกว้างมาก.....แต่ก็ยังสงสัย ว่ามันน่ารังเกียจไหมสำหรับใครๆหลายๆคน บางคนก็ว่าแปลก ไม่ชอบ รังเกียจ... เหตุผลคือเพราะอะไร...

เราจำข้อมูลอะไรไม่ได้มากแต่มีข้อมูลดังนี้ มีกลุ่มวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งเข้าไปในสถานที่คล้ายๆสวนสนุก มี ดร. ผมยาวคนหนึ่งจับพวกเขาไปทำสัตว์ประหลาดโดยการทาน้ำยาบางอย่างลงไปที่ตัวพวกเขาที่จำได้มันจะมีปีศาจข้าง

เห็นมีการพิมพ์ผิดกันมาก จะด้วยตั้งใจ หรือ เป็นแฟชั่นของยุค ที่จะต้องกร่อนคำ หรือ ผิดเพราะไม่รู้ หรือผิดเพราะกดแป้นผิด หรือเป็นศัพท์เฉพาะของวัยรุ่น ก็ตามแต่ ไม่ว่ากันค่ะ แล้วแต่สะดวก แต่อยากจะมาโน้ตเอา

เอิ่ม

เรื่องที่นำมาพูด มาบอกเล่า มันอาจจะไม่เกิดขึ้นกับสาวประเภทสองทุกคนเสมอไป เพราะบางคนอาจจะได้รับโอกาสดีๆ จากหลายๆ คนที่หยิบยื่นมาให้ค่ะ ดิฉันเป็นสาวประเภทสอง หรือที่เรียกติดปากคนทั่วๆ ไป คือ กระเทย (ถ้

อืมม์ คือ ผมสงสัยนะ คนเรารักกันตอนหนุ่มสาว เพราะวัยเยาว์ สวย หล่อ ดูดี แต่งงานกัน มีลูก อายุสัก 10 ปีขึ้น ต่อให้สวยแค่ไหน ผู้ชายมักจะรักผู้หญิงน้อยลง แต่ส่วนผู้หญิงรักผู้ชายน้อยลงไหม ผมไม่ทราบ ว่าผู้