โคลงร่ายหมายส่งซึ้ง                สื่อใจ
กรองพจน์รจนาไข                 แห่งข้าฯ
เหงาหงอยปล่อยหทัย               ลิ่วล่อง
สุดขอบรอบผืนฟ้า                 ว่างเวิ้งอารมณ์ไหว

รำพึงคะนึงโศกสร้อย                 ร้อยแปลง
แทนวากย์รักแถลง                 บอกเจ้า
ทุกบทจดแสดง                 จากจิต จริงเอย
คำเอ่ยเผยค่ำเช้า                 นั่นล้วนครวญหา

ลมลิ่วปลิวผ่านห้วง                 สมุทรไกล
หมายถอดสอดดวงใจ               ฝากด้วย
ยามลูบจูบพรมนัย                 แทนเถิด
ส่งภักดิ์รักตราบม้วย                 ด่าวดิ้นสิ้นลม

หมื่นดาวพราวพริบโพ้น             เพียงนัยน์
ขอส่องมองจากไกล                 ดั่งใกล้
วิบวาบทราบเถิดใจ                 แสนห่วง
พิสุทธิ์ดุจเพชรไร้                 ขีดพร้อยรอยหมอง

โคลงร่ายหมายบอกเจ้า             โปรดจำ
พันหมื่นดื่นล้านคำ                 ไป่ อ้าง
ผ่านเดือนเลื่อนปีจำ                 ประจักษ์ แจ้งนา
คะนึงคิดจิตหวั่นว้าง                 จึ่งย้อนวอนเธอ