สวัสดีครับวันนี้จะมาเล่าเรื่องประสอบการณ์หลอนๆให้ฟังนะครับ ขอบอกไว้เลยนะครับว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงเกิดขึ้นจริงๆกับตัวผมและเพื่อน ผมอาจจะเล่าเรื่องไม่ค่อยเก่งนะครับแต่ก็อยากจะแชร์ประสบการณ์ให้พี่ๆน้องๆได้รู้ครับ...
      เรื่องมีอยู่ว่าวันหนึ่งผมไปเที่ยวผับๆหนึ่งในจังหวัดครับพอตอนกลับผมต้องไปส่งแฟนที่บ้านครับแต่ตอนไปส่งแฟนผมผมได้ให้เพื่อนของผมไปเป็นเพื่อนด้วยเพื่อจะได้ไม่กลัวเพราะปกติผมเป็นคนกลัวผีอยู่แล้วเพราะบ้านแฟนเป็นซอยมืดมากก็พอส่งเสร็จแล้วครับผมก็ได้ขี่รถมอเตอร์ไซค์กลับบ้านแต่ตอนกลับนั้นได้ขี่รถกลับไปทางวัดๆหนึ่งครับแถวๆบึงพอขับไปๆผมก็ได้เหลือบไปเห็นผู้หญิงยืนอยู่ตรงริมทางตรงข้ามวัดครับแต่ก็ไม่ได้เอ๊ะใจอะไรผมเลยหันไปพูดกับเพื่อนว่าเห้ย เราลองขับวนไปดูใหม่มั๊ยว่าเป็นใครทำไมมายืนที่เปลี่ยวๆอย่างนี้เพื่อนผมก็ตอบกลับมาทันทีเลยว่าโอเค...ผมก็เลยขับรถวนไปดูอีกรอบตอนนั้นเวลาประมาณตี1กว่าๆ พอขับไปถึงตรงที่มีผู้หญิงยืนอยู่ผมก็เลยชลอรถแล้วจู่ๆผู้หญิงคนนั้นก็ค่อยๆหันมาครับแล้วเธอก็ยิ้มให้แต่รอยยิ้มของเธอนั้นเป็นแปลกๆเพราะว่ายิ้มของเธอฉีกกว้างถึงใบหู ผมกับเพื่อนถึงกับนำ้ตาไหลพูดไม่ออกรีบบิดมาไซค์กลับบ้านอย่างด่วนเลยครับ...พอกลับถึงบ้านเท่านั้นแหละผมก็ได้เล่าให้เพื่อนๆฟัง เพื่อนผมอีกคนก็ได้พูดขึ้นว่ากูก็เคยเจอ! แต่กูไม่ได้เจอแบบกูเจอแบบกูขี่ไปเส้นหน้าวัดคนเดียวตอนประมาณเที่ยงคืนกูเจอเด็กปั่นจักรยานเล่นเลยวะ เพื่อนผมอรกคนเลยถามขึ้นมาว่าแค่เด็กปั่นจักรยานเล่นแค่เนี่ย มันก็เลยพูดว่า ป่าวพอกูเห็นเด็กปั่นจักรยานนะกูเลยหันกลับไปมองแต่เด็กคนนั้นก็ปั่นจักรยานไปข้างหน้านะแต่หัวของเด็กหันมาข้างหลังแล้วยิ้มให้กู!
    เรื่องของผมอาจจะไม่น่ากลัวเท่าไหร่แต่ผมก็อยากจะเล่าประสบการณ์จริงๆของผมให้ทุกท่านได้อ่านกันครับ