ประพจน์= ประโยคที่สามารถหาค่าความจริงได้โดยเป็นได้แค่ "จริง" หรือ "เท็จ" อย่างใดอย่างหนึ่ง

  ประโยคเปิด = ประโยคบอกเล่าที่มีตัวแปรซึ่งสามารถเป็น "จริง" หรือ "เท็จ" ตามตัวบ่งปริมาณ หรือตามตัวแปรที่ใส่ลงไป

เอกภพสัมพัทธ์ = ขอบเขตที่เราสนใจ
.............................................................................................................................

     สถานการณ์สมมติ : มีคนสองคนพนันกันดังนี้
            
             นาย A: ถ้าใครแพ้ต้องบริจาคเงินให้อาหารหมา
             นาย B: ถ้าใครแพ้ต้องบริจาคเงินเพื่อการกุศล

รูปแบบของประโยคดังกล่าวมีตัวแปรคือ "ใคร" ซึ่งสามารถแทนค่าได้จากเอกภพสัมพัทธ์ ={ A, B}

และอยู่ในรูป  p ---> q  

โดยที่ p แทนข้อความ "ใครแพ้"
         q แทนข้อความ "ใครบริจาคเงินให้อาหารหมา" หรือ "ใครบริจาคเงินเพื่อการกุศล"

ซึ่งจะมีค่าความจริงเป็นเท็จกรณีเดียวเท่านั้นคือ จริง ---> เท็จ

ทีนี้มาดูสิ่งที่เกิดขึ้นกันครับ เมื่อนาย B แพ้ นาย B ไม่ได้บริจาคค่าอาหารหมา และไม่ได้บริจาคเงินเพื่อการกุศล ทำให้ p  มีค่าความจริงเป็นจริง

และ q มีค่าความจริงเป็นเท็จ ดังนี้แล้ว

      p ---> q จึงมีค่าความจริงเป็น "เท็จ"

ไม่ว่าคุณข้างจะยกตัวอย่างมาแถแทนนาย B เยี่ยงไร คุณข้างก็ปฏิเสธหลักตรรกศาสตร์อันเป็นหลักสากลของโลกใบนี้ไม่ได้ดอกครับ

หรือที่พยายามแถแทนนาย B นี่คือแค่อยากให้เค้าเปลี่ยนจาก "คนโกงข้าวหมา" เป็น "คนขี้โกง" ดีครับ