ตามที่บอกเลยค่ะ
คือต้องบอกก่อนว่าเรา เป็นคนที่มีน้ำใจกับคนอื่นแล้วก็เแคร์ความรู้สึกของคนอื่นมากพอสมควรเลยแหละค่ะ
แต่ด้วยความมีน้ำใจ เวลาเห็นคนที่สนิทกันเราหรือเพื่อนเราเดือดร้อน เราก็อยากช่วยใช่ไหมคะ
วันนึงค่ะ....เราไปเรียนแล้วบังเอิญได้เจอกับคนรู้จัก(จะบอกมทสนิทกันก็ได้ค่ะ เป็นรุ่นน้องเราปีหนึ่ง) เขากำลังเดือดร้อน พอดีเราได้ยินเราก็เลยถามด้วยความเป็นห่วง เขาเลยบอกว่า เขาอ่ะต้องการใช้เงินด่วนมากเลยเพราะเงินไม่พอเช่าชุด ช่วงนั้นเป็นช่วงที่กำลังจะมีงานประกวดดาว เดือน ดาวเทียม แล้วเขาก็ทำหน้าทุกข์ใจมากเลยแล้วก็ถามเราว่าขอยืมตังค์หน่อยได้ไหม เราก็เลยถามเขาไปว่าขาดเท่าไหร่ เขาก็เลยบอกว่าขาด 500 เราก็เลยให้ยืมไปเพราะเราคิดว่ามันก็ไม่ได้เยอะถึงขั้นที่จะไม่ช่วย พอให้เขายืมเขาเลยบอกว่า ถ้าเงินออกเขาจะคืนทันทีเลย ด้วยความที่เราไว้ใจแล้วเราก็เป็นคนที่แคร์ความรู้สึกคนอื่นมากเราเลยไม่ทวงตังค์กับ เพราะมันไม่ใช่นิสัยเรา เราก็เลยไม่ได้อะไรมากมาย จนเวลาผ่านไป จะจบชั้นปีแล้ว เขาก็ยังไม่คืนเรา คือเราก็รออ่ะค่ะ เพราะคิดว่าเขาจะคืน แต่เขากลับทำเฉย ทำเหมือนเรื่องที่ยืมเงินเราไม่เคยเกิดขึ้น แล้วนางก็คอยหลบหน้าเราตลอด ทั้งที่แบบ...ตอนนั้นเงินก็ออกแล้วด้วย คือเราไม่รู้จะทำยังไงถึงจะได้ตังค์คืนอ่ะค่ะ ถึงมันจะแค่ 500 แต่สำหรับเด็กมหาลัยแล้วมันก็จำเป็นมากเลยแหละค่ะ ช่วยแสดงความคิดเห็นหน่อยนะคะ อยากรู้ค่ะ