มีคน2คนแนะนำให้เราไปพบจิตแพทย์เมื่อปีที่แล้ว เราก็ยอมไป ครั้งแรกพบพยาบาล นักสังคม พบหมอ พบนักจิตวิทยาบำบัด หมอวินิจฉัยว่าเราเป็นโรคซึมเศร้า จัดยาให้เรา และนัดมาพบเพื่อถามอาการกับบำบัดเดือนละครั้ง แต่พอเรากลับมาอยู่บ้าน พวกน้าๆก็ชอบว่าเรา ว่า "ทำไมชอบเหม่อลอย คุยกันไม่สบตา ไหล่ห่อคอตก ไม่แอคทีฟไม่สดใสเหมือนคนวัยเดียวกัน กินยารึป่าว? กินยาอะไรอยู่? ขอดูได้มั้ย?  เลิกกินได้แล้วนะ!" เราก็ปฏิเสธทุกอย่าง พยายามบอกว่าเราปกติ เราเป็นแบบนี้แต่ไหนแต่ไรแล้ว กับบางคนเรากล้าเปิดใจบอกว่าเรามีปัญหาสุขภาพจิต เป็นโรคซึมเศร้า เขาก็ว่าเรามโนไปเอง และบอกให้เราเลิกกินยาเสีย เราควรทำอย่างไรดีล่ะ?

บางครั้งเรารู้สึกเศร้าๆ โทรไประบาย หรือร้องไห้ให้พ่อแม่ฟัง พ่อแม่ก็จะถามว่า"เป็นไรมากป่ะ? เศร้าอะไรอีกล่ะ อยู่บนโลกความเป็นจริงได้ป่ะ" ฟังเสียงท่านดูเอือมระอากับเราเต็มที ดูหงุดหงิดรำคาญเสียด้วยซ้ำ