เหตุการณ์แบบนี้คุณเคยเจอมั้ย
"เธอๆ เธอนั่นแหละ ชื่อไรหรอ เราชื่อเพชร"
"เฮ้ยปาย กูทำโจทย์คณิตข้อนี้ไม่ได้ช่วยหน่อยดิ"
"เพชรปายมาแล้วว่ะ"
"คู่นี้มีซัมติงแน่ๆเลยว่ะ"
"ว่าไง เพชรปาย เป็นไรกัน"
.............
"ปาย กูชอบ คบกับกูป่ะ"
.............
"ปายเสาร์นี้ ว่างมั้ยไปเที่ยวกัน"
"ตุ๊กตาหน้าบี้เหมือนปายเลยว่ะ"
"เพชรรักปายนะ รักปายตลอดไป"
ประโยคบอกรักที่ตะโกนก้องวันนั้น ทำให้รู้ว่า ตลอดไป มันไม่มีจริง
.................
8 เดือนต่อมา
"รุ่นพี่คนนั้นหน้าตาดีอ่ะแก"
"พี่เพชรน่ะหรอ"
"ชื่อเพชรหรอ ถ้าเราเข้าไปจีบพี่เขาจะติดมั้ย"
"พี่เพชรมีแฟนแล้วนะเว้ย ทั้งหล่อ เรียนดี แถมเป็นนักกีฬาไม่เหลือรอดมาถึงเรา
หรอกว่ะ"
"มันก็ไม่แน่ ถ้าเราสวยกว่า ลีลาเด็ดกว่า บางทีพี่เขาอาจสนใจก็ได้"
"เอาจริง!! ไม่ค่อยเลยนะ"
คำพูดที่ได้ยิน ไม่สำคัญเท่าความเชื่อใจที่ให้กัน
..................
1 เดือนต่อมา
"ปาย วันนี้เพชรไม่ว่างโค้ชนัดซ้อม ปายกลับเองได้มั้ยวันนี้"
เราพยายามจะเชื่อคำนั้น ทั้งๆที่เราเห็นโค้ชขับรถกลับบ้านไปแล้ว
"ปาย ช่วยเพชรหน่อยนะเพชรไม่ว่าง ต้องคอยช่วยแม่ขายของด้วยช่วงนี้ลูกค้าเยอะมาก"
เราพยายามเชื่อ ทั้งๆที่เราเห็นแม่และพี่สาวของเพชรทำงานกันอยู่สองคนที่ร้าน
"ปาย เพชรขอโทษที่ผิดนัด เพชรพาแม่ไปหาหมอน่ะ มันด่วนจริงๆนะ"
เราพยายามจะเชื่อทั้งๆที่เราเห็นเพชรพาใครอีกคนเดินเข้าโรงหนังไป โรงหนังเดี๋ยวนี่บริการรักษาคนไข้แล้วหรอ แล้วคนๆใช่แม่จริงๆหรอสาวขนาดนั้น
"ปาย..."
"ปาย..."
"ปาย..."
ทั้งสิ่งที่เราเห็น ทั้งข้ออ้างมากมาย แกล้งทำเป็นโง่ ทำเหมือนคนไม่รู้อะไร เพียงเพราะเผื่อมีโอกาสที่เพชรจะแก้ไขสิ่งที่ทำผิด แต่ยิ่งปล่อยเวลาผ่านไปมันกลับไม่มีอะไรดีขึ้น และความรู้สึก ความสัมพันธ์ ก็ยิ่งถอยห่างมากขึ้นทุกที
"ปายเลิกกับเพชรแล้วหรอ"
"ปายเลิกกับเพรชนานยัง"
"ทำไมเลิกกัน มือที่สามหรอ"
หลายคำถาม ที่ถูกถาม คำถามถึงความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนไป ทั้งที่สถานะแฟนยังคงเดิม
.............................
"ปาย พ่อกับแม่รักหนูนะ"
"ปาย คือของขวัญของพ่อและแม่ใครจะไม่ต้องการก็ปล่อยเขาไป แต่หนูคือของขวัญที่มีค่าที่สุดสำหรับพ่อและแม่"
"ใครทำน้องพี่ร้องไห้ พี่จะไปเตะมัน ฟาดด้วยแซ่ราดด้วยเกลือเลยดีมั้ย"
"ปาย ไหวนะ"
"ปาย ใครจะพูดไรอย่าไปฟัง ช่างหัวมัน"
"ปาย ไหล่กูว่างนะเว้ย"
"ปาย ถ้าไม่ไหวหันหลังมา พวกกูรออยู่ข้างหลัง"
"ปาย แค่ผู้ชายคนเดียวไม่ตายเว้ย หาใหม่เอาแบบแอดวานซ์กว่าเดิมเลย"
"ปาย ไปกินหมูกระทะกัน"/"เฮ้ย จิ้มจุ่มดีกว่า"/"กูอยากกินเป็ดย่างmk"/"กูไม่มีตัง"
แต่ในเวลาที่สับสน ท้อแท้ เสียใจหรือสิ้นหวัง แม้น้ำตาจะไหลแต่ถึงอย่างไรเราก็ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว เรายังมี ครอบครัว และ เพื่อน ที่คอยอยู่ข้างหลังเราคอยปลอบโยน ปลอบใจ แค่เพียงเราหันหลังกลับไป เราจะเปลี่ยนน้ำตาเป็นรอยยิ้ม
.......................
เมื่อวันนั้นมาถึง
"ปาย เราเลิกกันเถอะ"
"มีคนใหม่หรอ"
"อืม"
"ทำไมล่ะ เขามีอะไรที่เราไม่มี"
"เราคบกันมาเกือบปี ปายยังไม่ยอมมีอะไรกับเพชรเลย แต่เขาเข้าใจเราเขาให้เราได้ แต่ถ้าปายให้เพชร เพชรจะไปเลิกกับเขา"
"เพราะเรื่องนี้หรอ ไม่ต้องเลิกกับเขาหรอก เพราะยังไงปายก็ให้เพชรไม่ได้มันยังไม่ถึงเวลา ถ้าเขาให้ได้ก็ไปเถอะไปอยู่กับเขา ปายขอให้เพชรโชคดี"
"อืม"
ในวันที่เขาหันหลังให้แล้วเดินจากไป เรากลับไม่รู้สึกเสียใจ แต่กลับรู้สึกโล่งใจที่เราไม่คิดทิ้งศักดิ์ศรีของตัวเองเอาร่างกายล้ำค่าที่พ่อแม่ให้มา ร่างกายที่เปรียบเสมือนของขวัญที่มีค่าสำหรับพ่อแม่ เพื่อรั้งผู้ชายเพียงคนเดียว ผู้ชายที่ไม่เห็นค่าความรักของเรา
เรายืนมองเขาที่ปล่อยมือเราและเดินจากไป ทิ้งเรายืนอยู่คนเดียวตรงนั้น มันควรจะอ้างว้าง แต่ไม่ใช่ ยังมีมือที่อยู่บนไหล่ มือที่ดึงเราเข้าไปกอด หรือมือที่คอยลูบและตบหัวเรา วันนั้นเราเสียน้ำตา เสียน้ำตาให้กับมิตรภาพของเพื่อน และ อ้อมกอดของครอบครัว และทำให้เรารู้ว่าหัวเราะทั้งน้ำตามันเป็นยังไง
..........................
หลายเดือนต่อมา
"แก้มเด็กม.4ท้องกับเพชรแฟนเก่าไอ้ปายอ่ะ"
"เห็นว่าโดนออกทั้งคู่เลยหนิ"
"เพชร
พลาด เสียดายอนาคตว่ะ"
"เพชรไม่ได้ท้องหนิ มันก็เรียนต่อได้ไม่ใช่หรอวะ"
"ฝ่ายน้องแก้มไม่ยอม เขากลัวว่าไอ้เพชรจะหนีมั้งเลยให้ออกทั้งคู่ ช่างมันเหอะไม่ใช่เรื่องของเรา"
"...."
"..."
"ไม่รู้สึกอะไรหรอปาย สตรองว่ะ"
"รู้สึกดิ รู้สึกดีใจที่วันนั้นเลือกถอยออกมา เจ็บนิดเดียวมีพวกอยู่กูก็หายแล้ว อีกอย่างกูดีใจที่กูไม่เอาร่างกายล้ำค่าที่พ่อแม่กูดูแลรักษามาตลอดไปรั้งผู้ชายที่เขาไม่เห็นค่าความรักของกู แล้วก็มันทำให้กูคิดได้"
"คิดอะไรวะ"
"ก็ อะไรที่มันเป็นของเรา ต่อให้มันมีปัญหาหรือขวากหนามอะไรมาขวางกั้น สักวันมันก็ต้องกลับมาเป็นของเรา แต่อะไรที่มันไม่ใช่ของเรา ต่อให้เราพยายามแค่ไหน ต้องสูญเสียไปสักเท่าไหร่ ทั้งเงินทอง ศักดิ์ศรีหรือแม้แต่ชีวิตมันก็ไม่มีวันเป็นของเรา แค่รอสักวัน คิดว่ามันจะไม่มีเลยหรอวันเราจะเจอคนที่ใช่จริงๆ"
"โห
ลึกซึ้ง ไปบวชได้เลยนะอ่ะ"
"ความคิดดี ไปบวชกับกูสิ"
"ไม่ละ กูยังอยากหาสามีอยู่ อยากได้แบบนิชคุณ "
"ฝันอยู่ล่ะสิ"
การแลกเปลี่ยน แลกมาเสียไป การที่คุณจะแลกอะไรสักครั้งหนึ่ง มันคุ้มค่าแล้วหรือยังกับสิ่งที่เสียไป ไม่มีใครหยั่งรู้ความคิดของคนอื่น บางทีคุณอยากแลกเปลี่ยนสิ่งที่มีค่าที่สุด แต่คุณมั่นใจแล้วใช่มั้ยกับสิ่งที่เขาต้องการจะแลกกับคุณมันมีค่าพอสำหรับของมีค่าที่คุณจะเสียมันไป ไม่ได้จำกัดว่าเป็นร่างกาย หัวใจ หรือความรักความรู้สึก แต่รวมไปถึงสิ่งของ เงินทองหรือจะเป็นความคิดของคุณ ทุกสิ่งล้วนมีค่าเสมอ
เหตุการณ์แบบนี้คุณเคยเจอมั้ย
"เธอๆ เธอนั่นแหละ ชื่อไรหรอ เราชื่อเพชร"
"เฮ้ยปาย กูทำโจทย์คณิตข้อนี้ไม่ได้ช่วยหน่อยดิ"
"เพชรปายมาแล้วว่ะ"
"คู่นี้มีซัมติงแน่ๆเลยว่ะ"
"ว่าไง เพชรปาย เป็นไรกัน"
.............
"ปาย กูชอบ คบกับกูป่ะ"
.............
"ปายเสาร์นี้ ว่างมั้ยไปเที่ยวกัน"
"ตุ๊กตาหน้าบี้เหมือนปายเลยว่ะ"
"เพชรรักปายนะ รักปายตลอดไป"
ประโยคบอกรักที่ตะโกนก้องวันนั้น ทำให้รู้ว่า ตลอดไป มันไม่มีจริง
.................
8 เดือนต่อมา
"รุ่นพี่คนนั้นหน้าตาดีอ่ะแก"
"พี่เพชรน่ะหรอ"
"ชื่อเพชรหรอ ถ้าเราเข้าไปจีบพี่เขาจะติดมั้ย"
"พี่เพชรมีแฟนแล้วนะเว้ย ทั้งหล่อ เรียนดี แถมเป็นนักกีฬาไม่เหลือรอดมาถึงเรา
หรอกว่ะ"
"มันก็ไม่แน่ ถ้าเราสวยกว่า ลีลาเด็ดกว่า บางทีพี่เขาอาจสนใจก็ได้"
"เอาจริง!! ไม่ค่อยเลยนะ"
คำพูดที่ได้ยิน ไม่สำคัญเท่าความเชื่อใจที่ให้กัน
..................
1 เดือนต่อมา
"ปาย วันนี้เพชรไม่ว่างโค้ชนัดซ้อม ปายกลับเองได้มั้ยวันนี้" เราพยายามจะเชื่อคำนั้น ทั้งๆที่เราเห็นโค้ชขับรถกลับบ้านไปแล้ว
"ปาย ช่วยเพชรหน่อยนะเพชรไม่ว่าง ต้องคอยช่วยแม่ขายของด้วยช่วงนี้ลูกค้าเยอะมาก"เราพยายามเชื่อ ทั้งๆที่เราเห็นแม่และพี่สาวของเพชรทำงานกันอยู่สองคนที่ร้าน
"ปาย เพชรขอโทษที่ผิดนัด เพชรพาแม่ไปหาหมอน่ะ มันด่วนจริงๆนะ"เราพยายามจะเชื่อทั้งๆที่เราเห็นเพชรพาใครอีกคนเดินเข้าโรงหนังไป โรงหนังเดี๋ยวนี่บริการรักษาคนไข้แล้วหรอ แล้วคนๆใช่แม่จริงๆหรอสาวขนาดนั้น
"ปาย..."
"ปาย..."
"ปาย..."
ทั้งสิ่งที่เราเห็น ทั้งข้ออ้างมากมาย แกล้งทำเป็นโง่ ทำเหมือนคนไม่รู้อะไร เพียงเพราะเผื่อมีโอกาสที่เพชรจะแก้ไขสิ่งที่ทำผิด แต่ยิ่งปล่อยเวลาผ่านไปมันกลับไม่มีอะไรดีขึ้น และความรู้สึก ความสัมพันธ์ ก็ยิ่งถอยห่างมากขึ้นทุกที
"ปายเลิกกับเพชรแล้วหรอ"
"ปายเลิกกับเพรชนานยัง"
"ทำไมเลิกกัน มือที่สามหรอ"
หลายคำถาม ที่ถูกถาม คำถามถึงความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนไป ทั้งที่สถานะแฟนยังคงเดิม
.............................
"ปาย พ่อกับแม่รักหนูนะ"
"ปาย คือของขวัญของพ่อและแม่ใครจะไม่ต้องการก็ปล่อยเขาไป แต่หนูคือของขวัญที่มีค่าที่สุดสำหรับพ่อและแม่"
"ใครทำน้องพี่ร้องไห้ พี่จะไปเตะมัน ฟาดด้วยแซ่ราดด้วยเกลือเลยดีมั้ย"
"ปาย ไหวนะ"
"ปาย ใครจะพูดไรอย่าไปฟัง ช่างหัวมัน"
"ปาย ไหล่กูว่างนะเว้ย"
"ปาย ถ้าไม่ไหวหันหลังมา พวกกูรออยู่ข้างหลัง"
"ปาย แค่ผู้ชายคนเดียวไม่ตายเว้ย หาใหม่เอาแบบแอดวานซ์กว่าเดิมเลย"
"ปาย ไปกินหมูกระทะกัน"/"เฮ้ย จิ้มจุ่มดีกว่า"/"กูอยากกินเป็ดย่างmk"/"กูไม่มีตัง"
แต่ในเวลาที่สับสน ท้อแท้ เสียใจหรือสิ้นหวัง แม้น้ำตาจะไหลแต่ถึงอย่างไรเราก็ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว เรายังมี ครอบครัว และ เพื่อน ที่คอยอยู่ข้างหลังเราคอยปลอบโยน ปลอบใจ แค่เพียงเราหันหลังกลับไป เราจะเปลี่ยนน้ำตาเป็นรอยยิ้ม
.......................
เมื่อวันนั้นมาถึง
"ปาย เราเลิกกันเถอะ"
"มีคนใหม่หรอ"
"อืม"
"ทำไมล่ะ เขามีอะไรที่เราไม่มี"
"เราคบกันมาเกือบปี ปายยังไม่ยอมมีอะไรกับเพชรเลย แต่เขาเข้าใจเราเขาให้เราได้ แต่ถ้าปายให้เพชร เพชรจะไปเลิกกับเขา"
"เพราะเรื่องนี้หรอ ไม่ต้องเลิกกับเขาหรอก เพราะยังไงปายก็ให้เพชรไม่ได้มันยังไม่ถึงเวลา ถ้าเขาให้ได้ก็ไปเถอะไปอยู่กับเขา ปายขอให้เพชรโชคดี"
"อืม"
ในวันที่เขาหันหลังให้แล้วเดินจากไป เรากลับไม่รู้สึกเสียใจ แต่กลับรู้สึกโล่งใจที่เราไม่คิดทิ้งศักดิ์ศรีของตัวเองเอาร่างกายล้ำค่าที่พ่อแม่ให้มา ร่างกายที่เปรียบเสมือนของขวัญที่มีค่าสำหรับพ่อแม่ เพื่อรั้งผู้ชายเพียงคนเดียว ผู้ชายที่ไม่เห็นค่าความรักของเรา
เรายืนมองเขาที่ปล่อยมือเราและเดินจากไป ทิ้งเรายืนอยู่คนเดียวตรงนั้น มันควรจะอ้างว้าง แต่ไม่ใช่ ยังมีมือที่อยู่บนไหล่ มือที่ดึงเราเข้าไปกอด หรือมือที่คอยลูบและตบหัวเรา วันนั้นเราเสียน้ำตา เสียน้ำตาให้กับมิตรภาพของเพื่อน และ อ้อมกอดของครอบครัว และทำให้เรารู้ว่าหัวเราะทั้งน้ำตามันเป็นยังไง
..........................
หลายเดือนต่อมา
"แก้มเด็กม.4ท้องกับเพชรแฟนเก่าไอ้ปายอ่ะ"
"เห็นว่าโดนออกทั้งคู่เลยหนิ"
"เพชร
"เพชรไม่ได้ท้องหนิ มันก็เรียนต่อได้ไม่ใช่หรอวะ"
"ฝ่ายน้องแก้มไม่ยอม เขากลัวว่าไอ้เพชรจะหนีมั้งเลยให้ออกทั้งคู่ ช่างมันเหอะไม่ใช่เรื่องของเรา"
"...."
"..."
"ไม่รู้สึกอะไรหรอปาย สตรองว่ะ"
"รู้สึกดิ รู้สึกดีใจที่วันนั้นเลือกถอยออกมา เจ็บนิดเดียวมีพวกอยู่กูก็หายแล้ว อีกอย่างกูดีใจที่กูไม่เอาร่างกายล้ำค่าที่พ่อแม่กูดูแลรักษามาตลอดไปรั้งผู้ชายที่เขาไม่เห็นค่าความรักของกู แล้วก็มันทำให้กูคิดได้"
"คิดอะไรวะ"
"ก็ อะไรที่มันเป็นของเรา ต่อให้มันมีปัญหาหรือขวากหนามอะไรมาขวางกั้น สักวันมันก็ต้องกลับมาเป็นของเรา แต่อะไรที่มันไม่ใช่ของเรา ต่อให้เราพยายามแค่ไหน ต้องสูญเสียไปสักเท่าไหร่ ทั้งเงินทอง ศักดิ์ศรีหรือแม้แต่ชีวิตมันก็ไม่มีวันเป็นของเรา แค่รอสักวัน คิดว่ามันจะไม่มีเลยหรอวันเราจะเจอคนที่ใช่จริงๆ"
"โห
"ความคิดดี ไปบวชกับกูสิ"
"ไม่ละ กูยังอยากหาสามีอยู่ อยากได้แบบนิชคุณ "
"ฝันอยู่ล่ะสิ"
การแลกเปลี่ยน แลกมาเสียไป การที่คุณจะแลกอะไรสักครั้งหนึ่ง มันคุ้มค่าแล้วหรือยังกับสิ่งที่เสียไป ไม่มีใครหยั่งรู้ความคิดของคนอื่น บางทีคุณอยากแลกเปลี่ยนสิ่งที่มีค่าที่สุด แต่คุณมั่นใจแล้วใช่มั้ยกับสิ่งที่เขาต้องการจะแลกกับคุณมันมีค่าพอสำหรับของมีค่าที่คุณจะเสียมันไป ไม่ได้จำกัดว่าเป็นร่างกาย หัวใจ หรือความรักความรู้สึก แต่รวมไปถึงสิ่งของ เงินทองหรือจะเป็นความคิดของคุณ ทุกสิ่งล้วนมีค่าเสมอ