ผมเคย ทำงาน ณ ที่แห่งหนึ่ง เป็นช่วงเวลาสั้นๆ (หน่วยงานราชการ)

และได้พบกับหัวหน้างานของผม เป็นผู้หญิง อายุ ประมาณ 35 ปี ยังไม่มีครอบครัว

ซึ่งเป็นคนเก่งมากๆ คนหนึ่ง และเติบโตในสายงานเร็วมาก 35 ปี ก็จ่อจะขึ้นชำนาญการพิเศษแล้ว

อาการซึ่งผมสงสัยว่าจะมีอาการผิดปกติ มีดังนี้

- งานมีตำหนิไม่ได้ ประมาณต้องเพอร์แฟคสุดๆ เท่านั้น แม้แต่ระยะห่างของการเว้นวรรคหนังสือก็ต้องเป๊ะ
   อยู่ภายใต้ข้อจำกัดต้องถูกต้อง รวดเร็ว สวยงาม ซึ่งบอกตรงๆ เกินความสามารถของคนธรรมดา ก็แก้กันเข้าไป เรื่องเล็ก
   เรื่องใหญ่ก็ต้องเพอร์แฟค
- ชอบกลับห้องดึกๆ ต้อง 1 ทุ่ม เป็นอย่างต่ำ ทั้งๆ ที่ไม่มีเหตุให้ต้องอยู่ต่อ ลูกน้องกลับก่อนจะไม่พอใจอย่างมาก
   แม้จะเลยเวลาราชการแล้วก็ตาม
- ชอบนำงานของลูกน้องมาตรวจก่อนส่งงาน 1 วัน และเป็นเหตุให้ลูกน้องต้องกลับดึกไปด้วย บางครั้ง เที่ยงคืน ตีหนึ่ง
  ทั้งๆ ที่ส่งงานไปให้ตรวจล่วงหน้าเป็นสัปดาห์แล้ว !!! และเกิดขึ้นบ่อยมาก สัปดาห์ละ 2-3 ครั้ง เป็นอย่างน้อย
- ชอบพูดว่าไม่อยากเด่น ไม่อยากเลียนาย แต่ถ้านายสั่ง ต้องทำถวายให้ได้ ยิ่งเร็ว ยิ่งดี และต้องเพอร์แฟคเท่านั้น ลูกน้องตายซิครับ
- เวลานายชม ดูหัวหน้าจะมีความสุขมาก ยิ่งชมในที่ประชุม บอกได้เลยว่าวันนั้นฟินทั้งวัน แต่ลูกน้องก็ต้องทำงานตามปกติ
- ลูกน้องกลับดึกจนรถเมล์หมด ต้องนั่งเท็กซี่กลับบ้าน เดือดร้อนใครอีกหล่ะที่นี้ เงินเดือนก็น้อยนิด
- มีคนลาออก ย้ายออก สอบงานอื่นออก เยอะขึ้นเรื่อยๆ เพราะทนไม่ไหว แต่ก็ไม่พิจารณาตัวเอง เรื่องงานไม่บกพร่อง ไม่มีที่ติ แต่ขอบอกว่าการจัดการชีวิต
  ติดลบ work life balance ไม่เป็น และสร้างความเดือดร้อนให้ลูกน้อง อยากให้ลูกน้องเหมือนตัวเอง ทิ้งทุกอย่างแล้วมอบให้แก่งาน เพื่อความก้าวหน้า
  เห็นได้ชัดว่า boss กับ leader ต่างกันอย่างไร
- ข้อดีของหัวหน้า คือ เรื่องงาน เพอร์แฟคจริงๆ ไม่มีที่ติ ไม่เคยเจอใครทำได้ขนาดนี้ นี่คือข้อดี
- งานราชการ แต่ไม่ใช่ตำแหน่งข้าราชการทุกคน เพราะบางคนเป็นพนักงานราชการ ลูกจ้าง จะบอกว่าทำไปเถอะ ก็ไม่ถูกต้อง
เพราะทุกคนต้องมีเวลาของตัวเอง ไปใช้สร้างอนาคต ดูแลครอบครัว
***ไม่ใช่งานราชการทุกแห่งที่สุขสบาย