เป็นครั้งแรกของผมเลยครับ

ผมรู้จักกีฬานี้มานานอยู่ แต่คุณนึกออกไหมครับว่าระหว่างการดูผ่านทางหน้าจอหรือการดูแบบเกาะอยู่ข้างสนามกับการลงไปเล่นจริงอยู่ในสนามด้วยตัวของคุณเอง ความรู้สึกคนละเรื่องกันเลยครับ แตกต่างกันราวกับสุดท้องฟ้าและก้นมหาสมุทร ไอ้บ้าเอ้ย ถ้าทราบว่ามันจะเป็นอย่างนี้ ทำไปตั้งนานแล้ว

ผมเคยคิดว่ากีฬาชนิดนี้มีความเป็นผู้หญิงสูง ผู้ชายอย่างผมหรือจะเล่น แต่ผมคิดผิด

เรื่องเริ่มต้นขึ้นจากการที่ผมมาเรียนที่ต่างประเทศนี่ล่ะ กลุ่มนิสิตเขาอยากจะไปเล่นสเก็ตกัน จึงเป็นโอกาสที่ดีที่ทำให้ผมได้ไปกับเขา เบื้องต้นผมแค่คิดว่าอยากได้ประสบการณ์ใหม่ๆครับ เพราะมาอยู่ที่ต่างประเทศทั้งที ก็ควรเปิดใจลองทำซะให้หมด ซึ่งชีวิตที่ต่างประเทศของผมนี่ต้องถือว่ามีสีสันพอสมควรเลยทีเดียว ก็ยังนึกขอบคุณอะไรหลายอย่างเสมอมาครับ มีหลายอย่างที่เราคิดว่าอยากจะทำมาตั้งนานแล้ว แต่ตอนอยู่ที่ไทยอาจจะทำไม่ได้หรือทำได้แต่ไม่สะดวก ผมก็ได้มาทำในทุกครั้งที่อยู่ที่ต่างประเทศนี่ล่ะครับ

ผมตื่นเต้นมากๆเลยนะ ตั้งแต่เดินเข้าประตู เพื่อที่จะไปเปลี่ยนรองเท้ากันเลยล่ะ นี่ขนาดว่าไม่ได้รู้สึกว่าอยากจะเล่นมาก พอลงไปในสนามจริง มันสวยมากและยิ่งใหญ่มากๆเลยอะ เพราะเป็นลานน้ำแข็งในเวิ้งกว้าง มีไฟหลากหลายสีสาดส่อง มีผู้คนหล่อๆและสวยๆมากหน้าหลายตา มีเพลงไพเราะๆและสนุกบรรเลง แถมรู้สึกว่าบรรยากาศโรแมนติกมากๆด้วยจากอะไรหลายหลายอย่าง ยังคิดเลยอะว่าถ้าใครมาพบรักกับคนรักบนลานน้ำแข็งแบบนี้ คุณไปสร้างภาพยนตร์แนวโรแมนติกได้ไม่ยาก

ส่วนใหญ่คนที่มาเล่นก็จะเล่นกันเป็นอยู่แล้ว มีแค่ผมกับไม่กี่คนที่ยังเงอะงัน เพราะว่าเป็นครั้งแรก ก็ลองผิดลองถูกไปเรื่อย ขำตัวเองไม่น้อย มีเพื่อนช่วยสอนบ้าง จนเริ่มทรงตัวได้ ช่วงนั้นก็คอยสังเกตคนอื่นไปด้วยว่าเขาทำกันอย่างไร เก่งๆกันทั้งนั้น แล้วอย่างที่บอก ว่าพอลงมาเล่นจริง ความรู้สึกไม่เหมือนตอนที่มองจากข้างนอกเข้ามาข้างใน พอมองจากการที่อยู่ในสนาม ผมเริ่มรู้สึกว่าการเล่นสเก็ตเป็นอะไรที่สวยงาม เพราะความละเอียดอ่อนดุจเกล็ดน้ำแข็งของมัน แล้วไม่ใช่แค่สวยงามแต่เท่ด้วย เพราะมันมีความพริ้วไหวและมีหลายท่วงท่าที่สง่างามมากและเท่มาก แบบทำแล้วหล่ออะ หล่อเลย ผมเห็นจากหนุ่มหลายคนที่เล่นอยู่นั่นแหละ ผมเริ่มเห็นความเป็นผู้ชายในตัวของกีฬามากขึ้น แล้วเราไม่ต้องแต่งกายเหมือนเวลาที่เขาแข่งขันกัน ก็แต่งกายกันด้วยเสื้อกันหนาวสวยๆเท่ๆตามปกตินี่ล่ะ เป็นอะไรที่ดูดีและเข้ากันกับการเล่นสเก็ตมากอะ

ผมไปสะดุดตากับคุณลุงท่านหนึ่ง ถึงผมจะเรียกว่าคุณลุง แต่เขายังหล่ออยู่นะ เพราะเขาเล่นเก่งมาก เขาเล่นได้สวยงามและเท่มากอะ ผมนี่ต้องหยุดดู ถ้าเขาผ่านมาเล่นใกล้ๆผมอะนะ

มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ เพลง J'écoute du Miles Davis ของ Navii ถูกบรรเลงขึ้น เพลงนี้อะไพเราะและสนุกมากครับ บรรยากาศสวยงามขึ้นอีกเป็นกอง แล้วสิ่งที่ผมเห็นในช่วงที่เป็นท่อนดนตรีบรรเลงของเพลงนี้ ก็คือคุณลุงเขาหมุนตัวครับแต่หมุนแบบเริ่มจากการนั่งยองๆชนเข่าแล้วค่อยๆยืดตัวขึ้นมาจนเป็นการยืนโดยไปจบท่วงท่าที่การยกแขนทั้งสองข้างขึ้นเหนือท้องฟ้าพร้อมกัน แบบจับมือกันไว้แล้วบิดออกจนสุดให้หน้ามือทั้งสองข้างที่จับกันอยู่รับกับท้องฟ้า ท่วงท่าทั้งหมดนี้หมุนตัวไปด้วยตลอดและเกิดขึ้นอย่างสง่างาม, ละเอียด, พริ้วไหว, และรวดเร็วมากภายใน 30 วินาทีได้ครับ คือสง่างามมาก, เท่มากและเข้ากันกับดนตรีมากแบบที่ไม่รู้ว่าจะพรรณนาว่ายังไงอะ ประทับใจมากครับ คุณลุงเขาดูเป็นอิสระและถูกปลดปล่อยมากเลย พอจบท่วงท่านั้น ผมยืนปรบมือให้คุณลุงเลยครับ

เพลง J'écoute du Miles Davis ของ Navii ครับ


หลังจากนั้นพอได้โอกาส ผมเดินเข้าไปคุยกับคุณลุงครับ ได้อะไรจากเขามาเยอะเลยว่าการเล่นสเก็ตที่ถูกต้องต้องทำอย่างไร แล้วก็รายละเอียดอื่นๆทั่วไป ถึงแม้จะฟังรู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้างก็ตาม อันนี้ต้องขออภัย เพราะคุยกันเป็นภาษาฝรั่งเศส ซึ่งยังเป็นอะไรที่ยากมากสำหรับผมอยู่ แต่หลังจากให้คุณลุงสอนให้ ผมเล่นดีขึ้นกว่าเดิมมากครับ จากที่แค่ทรงตัวได้และไถลได้ ก็กลายเป็นว่าไถลได้อย่างมั่นคงขึ้นและพริ้วไหวขึ้น

สิ่งที่ผมชอบที่สุด คือคุณลุงบอกกับผมว่า ให้มีสมาธิอยู่กับเท้าของเรา แล้วปลดปล่อยร่างกายของเราไปกับเสียงเพลง

มันใช่จริงๆครับ พอทำอย่างนั้นแล้ว ผมมีความสุขมากเลยอะ รู้สึกว่าตัวเองเป็นอิสระมาก มากแบบมากที่สุด I am the King of the world. สุดๆ ไถลไปแล้วก็ไหล่ผึ่ง, ยืดอก, บิดตัว, ชูแขน, และชูมืออะไรไปอย่างเป็นธรรมชาติเลยครับ สนุกกว่าไปเต้นในผับเยอะเลย

แต่ผมคงปลดปล่อยตัวเองมากเกินไปครับ เพราะล้มไป 4 รอบหล่อๆ