เรานั่งรอรถเมล์ที่ป้าย นั่งๆอยู่รองเท้าก็ไปโดนน้ำอะไรสักอย่างที่ไหลมาจากด้านหลังป้าย เราก็ก้มลงไปดู เห็นผู้ชายกำลังยืนปัสสาวะอยู่ ก็ตกใจร้องและรีบลุก เพราะน้ำที่ถูกรองเท้ามันคือปัสสาวะของคน คนที่ป้ายก็หันไปเห็นก็เลยลุกทั้งป้าย เพราะน้ำปัสสาวะมันไหลมานองตรงหน้าที่นั่ง รองเท้าใครก็ใครก็เหยียบกันสนุกเลย

คนที่ก่อเหตุพอรู้ตัวก็รีบรูดซิปแล้วเดินไปอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น เฮ้ย! คนหรืออะไร ไม่มีความอาย กระดากใจ หรือ มีสามัญสำนึกเลยว่ามันคือป้ายรถเมล์สาธารณะ คนนั่งอยู่

มันไม่ใช่ครั้งแรกที่ผู้หญิงตัวเล็กๆต้องมาเจอผู้ชายหน้าด้านยืนปัสสาวะ มันนับครั้งไม่ถ้วน เจอแต่ละที่ อย่าให้พูด หน้าวัดพระแก้ว หันเข้ากำแพงเลยก็เคยเจอ  หน้าโรงเรียน หน้าโรงพยาบาล หน้าวัดอารามหลวง  คลองตรงหลังกระทรวงกลาโหม แบบว่าเห็นควักออกมาไม่อายเลย แค่เดินลงไปที่คลองแล้วควัก คือไม่คิดว่าผู้หญิงที่อยู่บนรถเมล์ ที่เดินไปมาจะมองเห็นหรือไง

แต่ละคนที่เจอก็อายุเยอะบ้าง ไม่เยอะบ้าง น่าจะมีความละอาย กระดาก หรือ สามัญสำนึกบ้างน่ะค่ะ ว่าปวดได้แต่ควักออกมา ลูกสาว ภรรยา คนอื่นเขาเห็น มันจะเป็นอย่างไร คิดสิคิด

เราเริ่มจะทนไม่ไหว อยากจะถ่ายรูปมาโพสประจานมากๆเลย พวกนี้ถ้าปล่อยไป ไม่ประจาน ก็จะทำแบบนี้ไปจนแก่ตาย