ระแวงว่าที่บ้านรวมทั้งผมจะ  ไม่รักษาความลับ   ของเขาเวลาเขาบอกห้ามบอกใคร

ผมมีส่วนผิด ที่เคยไม่รักษาความลับ   จนเขารู้และจับได้         (ถึงจะบอกว่าเรื่องนี้สำคัญต้องเล่าผู้ใหญ่ก็เถอะ)

จนปัจจุบันเขาระแวงมากจนดูเป็นโรคจิตเลย   (คงไว้ใจผมมากจนเสียใจจนกลายเป็นแบบนี้)

ตอนนี้รู้สึกผิดมากครับ  ทางแก้ของผมที่คิดไว้คือ  จะเปลี่ยนตัวเป็นคนรักษาคำพูด รักษาความลับให้น้อง ให้สำคัญ เปรียบเสมือนความลับของตัวเองเลย

ไม่ว่าเรื่องจะเกินตัวขนาดไหน  ถ้าเขาไม่อณุญาติ  ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะะไร  ผมคงจะรักษาความลับของเขาเต็มที่โดยไม่มีข้อแม้เลยครับ


อยากทราบว่าทางแก้ไขที่ผมกล่าวถึง     เป็นวิธีที่ถูกต้องที่จะรักษาอาการหวาดระแวงของน้องผม  และทำให้น้องผมไว้ใจผมเหมือนเดิมไหมครับ   ขอคำแนะนำหน่อยครับ