เรากับแฟนเวลาทำงานไม่ตรงกันอ่ะค่ะ อยากถามเพื่อนๆว่า มีใครมีวิธีประคับประคองให้ทั้งคู่เข้าใจและไม่ทะเเลาะกันบ้างค่ะ
คืองี้ เราทำงานในหน่วยงานราชการแห่งหนึ่ง หยุดเสาร์อาทิตย์ แฟนเราทำงานในห้าง และแฟนเราเป็น ผจก.ร้านแห่งหนึ่งในห้าง
วันหยุดและวันทำงานเราไม่เคยตรงกันเลยค่ะ เค้าจะเลิกไม่เป็นเวลาและเลิกดึกตลอด แฟนกลับมาเราก็นอนแล้ว เราตื่นไปทำงานแฟนก็นอน เราแทบจะไม่ได้คุยกันเลยค่ะ พอนานเข้าเราไม่ไหว เราเคยขอเวลานะ อย่างน้อยเข้ากะเช้า เดือนละ 3 วัน จริงๆเวลางานกะเข้าแฟนเราคือ 08.00-17.00 น. แต่เค้ากว่าจะกลับก็สองทุ่มหรือสามทุ่ม เค้าก็ใช้เหตุผลว่า เป็น ผจก. ก็ต้องทุ่มเทเสียสละมากกว่าคนอื่นๆ ประเด็นนี้เราเข้าใจนะว่าเป็น ผจก.ต้องทุ่มเท แต่ทุ่มเทเกินไปมั๊ย เสียสละมากไปหรือเปล่า แล้วเราหล่ะ เข้ากะเช้าแค่เดือนละ 3 วัน เราก็รอกินข้าวเย็นด้วยทุกวันที่รุ้ว่าเข้ากะเช้า แต่ก็ต้องผิดหวัง ที่รอ มันก็ทำให้เราอดคิดไม่ได้นะว่า เราไม่ใช่คนสำคัญ งานต่างหากที่สำคัญ บางทีก็ทะเลาะกันนะ เค้าก็อ้างว่า ทำเพื่ออนาคตเรา แต่เราคิดอีกมุมนึง เราไม่ต้องการเงินเยอะๆแต่ไม่มีเวลาให้ เราก็เป็นผู้หญิง ต้องการมีเวลากับแฟน กินข้าวกันบ้าง ได้อ้อนแฟนบ้าง ถึงเงินไม่มากมายแต่เรามีความสุข พอถึงวันหยุดเค้าทีไร เค้าก็ต้องไปทำงาน เราก็ไม่เข้าใจว่าหยุดก็ไปทำงาน อย่าเรียกว่าวันหยุดเลยค่ะ เค้าเคยบอกนะว่าอยากทำงานราชการ แต่ก็ไม่เคยเห็นไปสมัครที่ไหน เราหาให้ตลอดว่าที่ไหนๆบ้างที่เปิดรับ แต่เค้าก็ไม่ไปจนได้ทะเลาะกัน เค้าก็ไปแบบขอไปที หนังสือก็ไม่อ่าน เราอยากถามเพื่อนๆว่าถ้าเจอแบบนี้ จะทำยังไง เราเหนื่อยใจ
ถ้าเวลาไม่ตรงกับแฟนจะจัดการยังไง
คืองี้ เราทำงานในหน่วยงานราชการแห่งหนึ่ง หยุดเสาร์อาทิตย์ แฟนเราทำงานในห้าง และแฟนเราเป็น ผจก.ร้านแห่งหนึ่งในห้าง
วันหยุดและวันทำงานเราไม่เคยตรงกันเลยค่ะ เค้าจะเลิกไม่เป็นเวลาและเลิกดึกตลอด แฟนกลับมาเราก็นอนแล้ว เราตื่นไปทำงานแฟนก็นอน เราแทบจะไม่ได้คุยกันเลยค่ะ พอนานเข้าเราไม่ไหว เราเคยขอเวลานะ อย่างน้อยเข้ากะเช้า เดือนละ 3 วัน จริงๆเวลางานกะเข้าแฟนเราคือ 08.00-17.00 น. แต่เค้ากว่าจะกลับก็สองทุ่มหรือสามทุ่ม เค้าก็ใช้เหตุผลว่า เป็น ผจก. ก็ต้องทุ่มเทเสียสละมากกว่าคนอื่นๆ ประเด็นนี้เราเข้าใจนะว่าเป็น ผจก.ต้องทุ่มเท แต่ทุ่มเทเกินไปมั๊ย เสียสละมากไปหรือเปล่า แล้วเราหล่ะ เข้ากะเช้าแค่เดือนละ 3 วัน เราก็รอกินข้าวเย็นด้วยทุกวันที่รุ้ว่าเข้ากะเช้า แต่ก็ต้องผิดหวัง ที่รอ มันก็ทำให้เราอดคิดไม่ได้นะว่า เราไม่ใช่คนสำคัญ งานต่างหากที่สำคัญ บางทีก็ทะเลาะกันนะ เค้าก็อ้างว่า ทำเพื่ออนาคตเรา แต่เราคิดอีกมุมนึง เราไม่ต้องการเงินเยอะๆแต่ไม่มีเวลาให้ เราก็เป็นผู้หญิง ต้องการมีเวลากับแฟน กินข้าวกันบ้าง ได้อ้อนแฟนบ้าง ถึงเงินไม่มากมายแต่เรามีความสุข พอถึงวันหยุดเค้าทีไร เค้าก็ต้องไปทำงาน เราก็ไม่เข้าใจว่าหยุดก็ไปทำงาน อย่าเรียกว่าวันหยุดเลยค่ะ เค้าเคยบอกนะว่าอยากทำงานราชการ แต่ก็ไม่เคยเห็นไปสมัครที่ไหน เราหาให้ตลอดว่าที่ไหนๆบ้างที่เปิดรับ แต่เค้าก็ไม่ไปจนได้ทะเลาะกัน เค้าก็ไปแบบขอไปที หนังสือก็ไม่อ่าน เราอยากถามเพื่อนๆว่าถ้าเจอแบบนี้ จะทำยังไง เราเหนื่อยใจ