ก่อนอื่นเลยนะคะ ขอแทนชื่อตัวเอง ว่า "เรา"  ก่อนที่จะเล่าเรื่องราวต่างๆๆ  เราบอกเลยว่าเรื่องทั้งหมดนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นตั้งแต่เราเริ่มคบกับแฟนจนถึงปัจจุบันนี้ เราคบกับแฟนเรามาได้ 5 ปี พึ่งแต่งงานกันเมื่อปีที่แล้ว เดือนหน้าก็จะครบ 1 ปี  เรารู้จักกับแฟนในช่วงที่เรียนมหาลัย ปี2 แฟนเรามาจีบเพื่อนเราในเฟซแต่เพื่อนเราไม่ชอบ เลยให้เราลองคุย พอคุยกันได้สักพักรู้สึกดี รู้สึกชอบ เลยนัดเจอกัน ที่ห้องสมุดมหาลัย แฟนเรียนปีสาม เราเรียนปี1 ตั้งแต่เจอกันครั้งแรกก็จะนัดเจอกันตลอดคุยกันตลอดไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด พอคบกันได้6เดือน เราเริ่มเชื่อใจและรักมากจนยอมทุกอย่างแต่สุดท้ายการยอมของเราก็ทำให้เรารู้ว่าแฟนเป็นคนแบบไหน มีนิสัยยังไง พอเราเริ่มเรียนปี 2 เราก็โกหกแม่ว่าเรียนหนักต้องพักหอ พ่อก็บ่น แม่ก็เป็นห่วงแต่ก็ยอมให้มาพักหอ  แล้วความรักความสุขในวัยเรียนก็เกิดขึ้น....แต่ก็เป็ความสุขที่ไม่นาน เพราะเราเริ่มจับได้ว่าแฟนเราที่เคยแสนดีชอบคุยกับสาวๆในเฟซและนัดเจอกัน จนบางครั้งมีถึงขั้นนอกใจแอบไปมีสัมพันธ์กับคนอื่น พอแฟนเราเรียนใกล้จบ แม่เราจับได้ว่าเราไม่ได้พักหอกับเพื่อนแต่นอนกับแฟน เลยบอกให้แฟนพาพ่อแม่มาสู่ขอ แฟนเราก็ยอมทำตาม และให้สัญญาว่าเรียนจบจะทำงานหาตังค์มาแต่เราในวันที่เราเรียนจบแล้ว วันนั้นเรามีความสุขมาก ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายรับรู้ เราอยู่ด้วยกันอย่างเปิดเผย มีความสุขมากจริงๆ เชื่อใจและคิดว่าคงจะไม่แอบมีใครอีก แต่แล้วสิ่งที่เราเชื่อใจก็หมดไป เพราะมีผญ.มาติดพันธุ์ถึงขั้นโทรมาเย้ยว่ามี....กันแล้ว ร้องไห้หนักมากเพื่อนๆยุให้เลิกแต่เพราะรัก เพราะแคร์ครอบครัวไม่อยากให้อับอายเลยจำทนรอวันแต่งงาน แต่แล้วก็มีครั้งที่3 แอบไปหาเพื่อนเราที่แฟนเราเคยจีบแอบไปเที่ยว แอบทักเฟซไป คุยหยอดคำหวาน แต่เพื่อนเราไม่สนใจเลยแคปข้อความมาให้ดู เราทะเลาะกับแฟนหนักมาก มีเรื่อง ผญ. ตลอด  แต่สุดท้ายก็ทน....จนเราเรียนปี4 แฟนเราทำงานที่บริษัทเอกชน แฟนเราอยากมีรถยนต์พ่อแม่ตามใจเลยออกให้ แฟนหวงรถมากไม่ยอมให้มีฝุ่นไม่ให้สกปรกแม้แต่เราจะขึ้นรถยังต้องเกรงๆเพราะโดนดุตลอดทำรถเปื้อนเหยียบฝุ่นเข้ารถบ้าง ทำเบาะเปื้อนบ้าง ช่วงนี้ชีวิตคู่ก็โอเคนะ  พอเราใกล้ขะจบดีใจมากจะได้แต่งงานล่ะ จะได้อยู่กันแบบครอบครัวจริงๆ แต่แล้วเรื่องผญ.ก็มีมาอีก นี่คือครั้งที่เจ็บใจที่สุด แฟนเราแอบพาเพื่อนร่วมสาขาที่เรียนด้วยกันมา4ปี ห้องเดียวกันด้วย แต่ไม่สนิทแค่รู้ว่านางแรงคือผช. ในสาขา ผ่านนางมาหมด ไม่เว้นแม้แต่ อาจารย์ ผช. บางคน คือทั้งสาขารู้ว่านางเป็นยังไง แต่แฟนเราคงไม่รู้รึคงจะชอบมั้งแอบติดต่อกัน แอบไปเที่ยวด้วยกัน โดยนำรถไปรับไปส่ง ทั้งที่นางหวงมาก และเราคิดว่าน่าจะไม่ใช่แค่นั้น  จนเรื่องแดงขึ้นนางเป็นคนเปิดเผยชอบเอาเรื่องบนเตียงของนางมาเล่าให้คนในสาขาฟังจนเพื่อนสนิทเรานำเรื่องของแฟนนางกับเรามาบอก  เราโกรธมากโทรด่าแฟน เดินไปถามนางตอนนั้นคือไม่ไหวล่ะ ตอนนั้นจะเลิกจริงๆแต่แฟนเราก็ยื้อแล้วบอกว่าจะไม่ทำอีก แล้วบอกว่าเราจะแต่งงานกันแล้วนะไม่อยากเป็นครอบครัวแล้วหรอ  ได้ยินแบบนั้นจากที่โกรธก็ใจอ่อน แต่ความเชื่อใจบอกเลยว่ามีน้อยมาก พอเราเรียนจบเราก็ย้ายออกจากหอมาอยู่บ้าน ส่วนแฟนเราทำงานที่ตัวเมืองก็ไปๆมาๆพักหอบ้าง บ้านเราบ้าง  เรื่อง ผญ. พักไปห้าหกเดือนช่วงนี้ความเชื่อใจเริ่มกลับมาล่ะแต่ยังไม่เต็มร้อย เริ่มเตรียมงาน เริ่มพิมพ์การ์ดงานแต่ง มีความสุขมาก   พอถึงงานแต่งเพื่อนๆมากันพร้อมหน้า สนุกสนาน เฮฮา ชื่นมื่น  หลังแต่งงานได้ 3 เดือน แฟนเราย้ายมาอยู่บ้านกับเรา ทำกับข้าวกินกัน ทำอะไรช่วยกัน ตามประสาครอบครัวเล็กๆ  จะมีทะเลาะกันบ้างแฟนกลับดึก ชอบดื่มหลังเลิกงาน  แต่เราก็ไม่คิดอะไรมาก แค่เรื่องดื่ม ดีกว่าเรื่อง ผญ.  แต่แล้วเรื่องผญ. ก็กลับมาเมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ เราไปเรียนครูที่ร้อยเอ็ดแฟนเราได้โอกาสดื่มหนักมากเมาแล้วขับ ทำให้ต้องประกันและจ่ายค่าปรับ เราหาทางช่วยพ่อแม่แฟนก็ไม่ช่วยจะดัดนิสัยแฟนเรา แต่เราเป็นภรรยา จะให้แฟนนอนคุกก็คงจะไม่ได้เลยไปหยิบยืมแม่เราให้ และก็หาตังค์ใช้หนี้แทนแฟน  (ลืมบอกเราจบมาเป็นครูอัตราจ้างที่ รร.กับบ้าน) เราคิดว่าคงจะไม่มีอะไรที่ร้ายกว่านี้อีกแล้วสินะ  แต่สุดท้ายสิ่งที่ร้ายที่สุดก็มาถึง แฟนเราเริ่มกลับดึก เริ่มไม่กลับบ้านตรงเวลา แต่เราก็ได้แค่บอกเพราะ จ-ศ  สอนหนังสือ ส-อ เรียนต่างขังหวัด เราไม่มีเวลาพักเวลาระแวงเลย ตอนเย็น จ-ศ ก็สอนพิเศษ เราเหนื่อยมาก คิดแต่ว่าหาเงินใช้หนี้  จนเราเรียนจบเรามีเวลาพัก เริ่มมีเวลาสังเกตพฤติกรรมแฟน แฟนติดมือถือมาก มีมือถือ สองเครื่อง ช่วงแรกๆก็สังเกตห่างๆ ช่วงหลังๆเราเริ่มแอบเช็กมือถือแฟนจับได้ก็จะดุบ่อยๆ  ของใช้ส่วนตัวห้ามยุ่ง แต่เราก็ไม่ลดละความพยายาม เราแอบเช็กอีกครั้งนี้แฟนลืมตั้งรหัสผ่าน เราเปิดดูข้อมูลการใช้มีเบอร์แปลกๆโทรมาตลอดเช้าเที่ยงบ่าย กลางคืนดึกดื่น แต่โดนตั้งสายโหมดการตัดสายอัตโนมัติ เราสงสัยเลยถามแฟนว่าเบอร์ใคร แฟนทำเสียงหงุดหงิดแล้วตอบว่า เบอร์โรคจิต โทรมาแล้วไม่พูดเลยบล็อกไว้ แต่เราไม่เชื่อเลยแอบจดไว้แล้วโทรไป ฟ้าผ่าลงกลางใจเลยค่ะ หลังจากเรื่อง ผญ. ที่เคยหายไปนาน มันมาอีกล่ะ คนที่เราโทรมีชื่อว่า "บี" เรียนปี1 บอกว่าแฟนเรายืมตังค์เลยโทรมาทวง เราสงสัยเลยถามว่ายืมตอนไหน บีเลยเลาะให้ฟังว่า รู้จักกับแฟนเราทางบีท็อค แฟนเราบอกไม่มีแฟนโสด อยากเจออยากไปหา  เลยนัดเจอกัดพากันไปกินข้าว ไปกันหลายครั้ง (แค่กินข้าว?) วันนึงน้ำมันรถแฟนเราหมด เลยยืมตังค์บี 1000  แล้วบอกจะใช้คืน จากนั้นแฟนเราก็หายหน้าไม่โทรหาไม่ใช้หนี้ จึงพยายามโทรมาทวง บีบอกขอโทษ ไม่รู้จริงๆว่าแฟนเรามีครอบครัวแล้ว เราเลยบอกว่าไม่เป็นไรแล้วโอนตังค์คืนให้น้องเขาไป คือ ณ จุดนี้ โกรธ จนเป็นบ้า เดินไปมาคุยกับใคนไม่ได้ ปรึกษาใครไม่ได้ อดกลั้นร้องไห้คนเดียว จนแฟนเลิกงานเลยถาม แฟนรับสารภาพขอโทษจะไม่ทำอีก  เราโกรธนะแต่ก็ให้อภัยไม่รู้ทำไม เหงา รัก อดทน รึขาดแฟนไม่ได้  แต่ความเชื่อใจคงจะหมดไปล่ะ ขนาดแต่งงานยังทำกันได้ลงคอ สำหรับเรานะ แต่งงานคือต้องจบ จบความเจ้าชู้จบเรื่องไม่ดีทุกอย่าง ครอบครัวสำคัญที่สุด แต่แฟนเรากลับทำลายความเชื่อใจเราตลอด ตอนนี้สิ่งร้ายๆผ่านไป1อาทิตย์ ยิ้มสู้ค่ะ แต่ก็ไม่รู้เรื่องร้ายๆจะผ่านเข้ามาอีกเมื่อไหร่  เมษานี้เราไปเรียนที่ต่างจังหวัดทั้งเดือน ไม่ได้กลับย้าน ไม่ได้อยู่กับแฟน ระแวงมาก คิดมาก  เราควรทำไงดีคะ  ถ้าแฟนเรานอกใจอีกเราต้องทำไง คือต้องทำใจ รึปล่อยเขาไปจริงๆๆ T-T